«Εσύ δεν θα πας να ψηφίσεις για αρχηγό στον ΣΥΡΙΖΑ;»
«Εγώ; Από πού κι ως πού; Ούτε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ είμαι πια ούτε τον ψηφίζω. Ας αποφασίσουν οι εν ενεργεία συριζαίοι τι είδους κόμμα θέλουν. Εμένα δεν μου πέφτει λόγος».
Αυτός ο... διάλογος εκτυλίχθηκε πρόσφατα ανάμεσα σε μένα και στη μητέρα μου και δεν θα σκεφτόμουν να τον κάνω θέμα αν δεν ακουμπούσε με έναν τρόπο στο φαινόμενο «Κασσελάκης». Κι αυτό, διότι η μητέρα μου, μια μεγάλη και συντηρητική γυναίκα, η οποία ωστόσο ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ το 2015, αλλά από τότε δεν θέλει να ξανακούσει για εκλογές, έχει πάθει έρωτα με τον Στέφανο Κασσελάκη από τη στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο.
Της αρέσει γιατί είναι νέος, ωραίος, ευχάριστος, άμεσος, φρέσκος. Ούτε την ενοχλεί το γεγονός πως είναι γκέι -που θα μπορούσε, για μια γυναίκα της γενιάς της. Ισα ίσα, εκτιμά το γεγονός ότι έχει το θάρρος της γνώμης του και δεν «κρύβεται».
Η μη συριζαία μαμά μου πήρε μεγάλη χαρά με την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη. Σίγουρα πολύ μεγαλύτερη από όση πήραν πολλά μέλη και ψηφοφόροι του κόμματος που δεν τον ψήφισαν. «Δεν καταλαβαίνεις ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί όλο τους ίδιους και τους ίδιους κι έχει ανάγκη από καινούργια πρόσωπα;», μου είπε.
Πριν από καμιά εικοσαριά μέρες, κουβέντιαζα με συγγενικό μου πρόσωπο, έναν άνθρωπο βαθιά καλλιεργημένο και πολιτικοποιημένο, ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ, με καταβολές από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. «Το αποφάσισα», μου είχε πει. «Θα δώσω το 2ευρο, θα γίνω μέλος και θα ψηφίσω Κασσελάκη». Οταν τον ρώτησα γιατί, μου απάντησε τα εξής:
«Θέλω να ανακατευτεί η τράπουλα. Οι συριζαίοι κοιμόντουσαν όρθιοι μέχρι που ήρθε ο Κασσελάκης κι έφερε τα πάνω κάτω. Θέλω να έχει ισχυρή παρουσία στο κόμμα κι αν τον αντέξει, έχει καλώς. Αν όχι, ας διαλυθούν».
Και η τράπουλα ανακατεύτηκε για τα καλά. Για καλό ή για κακό, δεν γνωρίζω. Μπορεί στο τέλος να δικαιωθούν οι προλαλήσαντες και όχι εγώ που είμαι πολύ επιφυλακτική απέναντι στο κυριολεκτικά «άγνωστο». Καλή του και, κυρίως, καλή μας τύχη...
Κορίνα Βασιλοπούλου
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου