21.7.11

Κούρεμα...


ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ.
ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ η Μέρκελ βλέπει τον Σαρκοζί μπας κα ξεπεραστεί το αδιέξοδο του ελληνικού χρέους. Στην Αθήνα, πάλι, ο Ραγκούσης είδε τους ταξιτζήδες, ενώ η χώρα πάει να μετατραπεί σε απέραντο μποτιλιάρισμα.
Η ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΑ αναδεικνύει τον παραλογισμό της κατάστασής μας. Η Ευρώπη και - κρίνοντας από το τηλεφώνημα Ομπάμα στην Ανγκελα - η Αμερική προσπαθούν να... μας βγάλουν από την οδό που οδηγεί στη χρεοκοπία. Την ίδια ώρα η κίνηση στους δρόμους που οδηγούν στα λιμάνια και τα αεροδρόμια της χώρας γίνεται με απελπιστική δυσκολία. Ολα αυτά στην αιχμή της τουριστικής περιόδου και σε μια χρονιά που ελπίζαμε ότι θα τσιμπήσουμε επισκέπτες εξαιτίας των προβλημάτων της Τυνησίας και άλλων χωρών πέριξ της Μεσογείου.
Η ΑΦΟΡΗΤΗ ζέστη του Ιουλίου κάνει καμιά φορά να τα βλέπεις διπλά και τριπλά στην άσφαλτο. Διπλή και τριπλή είναι και η ανάγνωση της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί.
ΜΙΑ ΟΠΤΙΚΗ είναι να δει κανείς τους ταξιτζήδες ως άλλη μια κάστα της ελληνικής οικονομίας. Οι άδειες ταξί αλλάζουν χέρια στις μάντρες. Με το επάγγελμα κλειστό, η αξία τους είναι μεγάλη. Η απελευθέρωση κάνει αυτούς που τις πλήρωσαν να έχουν χάσει τα λεφτά τους κι αυτούς που τις έχουν να στερούνται ένα περιουσιακό στοιχείο. Με ορολογία αγοράς ομολόγων, πρόκειται για «κούρεμα». Επόμενο ήταν, όπως αντιδρούν οι τραπεζίτες που έχουν ελληνικά χαρτιά, έτσι να αντιδρούν και οι ταξιτζήδες που έχουν άδειες. Ωστόσο, η λογική του κλειστού επαγγέλματος είναι αναχρονιστική. Θυμίζει τις συντεχνίες του Μεσαίωνα. Δεν μπορεί να συνεχίζεται σε μια απελευθερωμένη οικονομία. Και μια οικονομία όπως η ελληνική που είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας δεν έχει άλλη επιλογή από το να σπάσει τα συντεχνιακά δεσμά της. Αυτή την πολιτική υλοποίησε ο νέος υπουργός Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων Γιάννης Ραγκούσης. Ετσι απλά.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ οπτική είναι να πεις ότι οι πιάτσες της κρίσης είναι γεμάτες άδεια ταξί. Κυκλοφοριακοί και περιβαλλοντικοί λόγοι επιβάλλουν, ούτως ή άλλως, ένα πλαφόν στον αριθμό ταξί στις μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα. Τι πραγματικό οικονομικό νόημα έχει λοιπόν η απελευθέρωση σε αυτή τη φάση; Ακόμη περισσότερο: το να αποκτά η άδεια μηδενική αξία σε μια νύχτα είναι λίγο σαν να μετακινούνται ξαφνικά τα γκολπόστ σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. Η μεθοδολογία της παρέμβασης Ραγκούση θα προκαλούσε αντίδραση. Και μάλιστα σε μια περίοδο που δεν την άντεχαν ούτε τα νεύρα των πολιτών ούτε ο τουρισμός. Βεβαίως, η Ν.Δ. έχει κυριαρχία στα συνδικαλιστικά όργανα των ταξιτζήδων. Αλλά και οι πασόκοι του κλάδου δεν πάνε πίσω. Το να ανοίγεις όλα τα μέτωπα μαζί δεν είναι ποτέ καλή ιδέα. Και η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει ήδη πάρα πολλά ανοιχτά μέτωπα.
ΣΥΜΦΩΝΟΙ. Με αυτή τη λογική όμως δεν κάνεις τίποτε στην πολιτική. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει το να θέλεις να κάνεις κάτι.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ με τα ΝΕΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: