Ενας Γάλλος... Κόρμπιν για το χρίσμα...

Πλασάρεται ως ένας Γάλλος Τζέρεμι Κόρμπιν, με προεδρικές φιλοδοξίες. Δηλώνει θαυμαστής του «Δημοκρατικού σοσιαλιστή» Μπέρνι Σάντερς.

Εκπροσωπεί την...
πτέρυγα της ριζοσπαστικής Αριστεράς στο ιδεολογικά διχασμένο και δημοσκοπικά καταρρακωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας, που πασχίζει να ανασυγκροτηθεί έπειτα από την «ολέθρια» -όπως χαρακτηρίζεται και από «αντάρτες» Σοσιαλιστές βουλευτές- πενταετή προεδρία του αντιδημοφιλούς Φρανσουά Ολάντ.

Μαζί με τον ομοϊδεάτη του (και ηττημένο φαβορί του πρώτου γύρου των προκριματικών εκλογών για το προεδρικό χρίσμα των Σοσιαλιστών) Αρνό Μονμπούρ εξέφρασαν ανοιχτά τη διαφωνία τους για τη δεξιά στροφή της κυβέρνησης του Μανουέλ Βαλς, την οποία εγκατέλειψαν με πάταγο το 2014 αποχωρώντας διαμαρτυρόμενοι, ο μεν από υπουργός Παιδείας, ο δε από υπουργός Οικονομίας.

Εκτοτε κράτησε χαμηλούς τόνους μένοντας στο παρασκήνιο, πριν αποφασίσει να διεκδικήσει ως αουτσάιντερ το χρίσμα. Και του βγήκε.

Η υπόσχεσή του να φέρει ζωτικό αέρα ανανέωσης στην παράταξη έδειξε να πιάνει τόπο, οδηγώντας τον σε απρόσμενη νίκη στις κάλπες της περασμένης Κυριακής.

Ο παλιός πολιτικός του προϊστάμενος Βαλς -τον οποίο, με βάση τα γκάλοπ, έχει σοβαρές πιθανότητες να κερδίσει στον αυριανό, δεύτερο γύρο των προκριματικών- τον αποκαλεί σκωπτικά «έμπορο ψευδαισθήσεων» εξαιτίας του «ουτοπικού» προεκλογικού του προγράμματος, σε αντίστιξη με τον «πραγματισμό» που διακρίνει την όχι και τόσο... σοσιαλιστική πολιτική πλατφόρμα του απερχόμενου πρωθυπουργού.

Εναλλακτική;

Τελικά ο «φέρελπις» Μπενουά Αμόν κομίζει μια ρεαλιστική εναλλακτική για τους Γάλλους ψηφοφόρους, που φαίνεται να κλίνουν όλο και δεξιότερα εν όψει των προεδρικών εκλογών της άνοιξης;

Σήμερον τα σπουδαία -προσώρας τουλάχιστον- στη μονομαχία του με τον «μεταρρυθμιστή» Βαλς για το προεδρικό χρίσμα των Σοσιαλιστών, στην οποία κρίσιμο μέγεθος θα αποτελέσει και η συμμετοχή των πολιτών, αφού η προσέλευση στον πρώτο γύρο υπήρξε απογοητευτική για την κατ’ ευφημισμόν λεγόμενη γαλλική «Αριστερά» (Gauche).

Ως αντίδοτο στη συνταγή αντιλαϊκών και κατασταλτικών μέτρων, την οποία εφάρμοσε το δίδυμο Ολάντ – Βαλς, με πιο κραυγαλέα παραδείγματα την επιβολή εργασιακής απορρύθμισης μέσω της αυταρχικής παράκαμψης του Κοινοβουλίου (που έβγαλε στους δρόμους δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους και φοιτητές) και τη διατήρηση της Γαλλίας σε μια μόνιμη σχεδόν κατάσταση έκτακτης ανάγκης με σκληρές πολιτικές στον τομέα της ασφάλειας λόγω τρομοκρατίας, ο 49χρονος Αμόν προτείνει μια ρηξικέλευθη αναστροφή.

Κομβικό σημείο στο προεκλογικό του πρόγραμμα είναι μια σταδιακή, αλλά εκ βάθρων μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους, με ορίζοντα εφαρμογής μετά το 2020 και άξονα τη θέσπιση «καθολικού βασικού εισοδήματος»: ενός κρατικού επιδόματος δηλαδή για όλους τους ενήλικες ασχέτως της οικονομικής τους κατάστασης, ύψους περί τα 750 ευρώ τον μήνα, το οποίο -όπως διατείνεται ο εμπνευστής του- θα δώσει απελευθερωτική ώθηση στη δημιουργικότητα, την καταναλωτική δύναμη και την επιχειρηματικότητα κυρίως μεταξύ των νέων, δημιουργώντας ένα δίχτυ ασφαλείας απέναντι στη διάβρωση θέσεων εργασίας λόγω της τεχνολογικής και ψηφιακής επανάστασης.

Ο Αμόν κοστολογεί το μεγαλεπήβολο σχέδιο στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.

Ανάλυση όμως ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Sciences Po του Παρισιού εκτοξεύει το ποσό στα 480 δισ. ευρώ ετησίως.

«Αποδέχομαι τη ρήση πως μπορούμε να έχουμε μεγαλύτερα ελλείμματα» απαντά στις αιτιάσεις του Βαλς και βέβαια της Δεξιάς για πλήρη εκτροχιασμό των δημοσιονομικών δαπανών της Γαλλίας.

Η χρηματοδότηση θα προέλθει πρωτίστως από την επιβολή του επονομαζόμενου «φόρου στα ρομπότ»: από φορολογία, δηλαδή, στα εταιρικά κέρδη που φέρνει η χρήση μηχανών και όχι ανθρώπινων χεριών.

«Χρειαζόμαστε ένα φορολογικό σύστημα που να μη βασίζεται στον αριθμό των εργαζομένων στις επιχειρήσεις μας, αλλά στον πλούτο που παράγεται από την εταιρεία» υποστηρίζει ο Αμόν.

Αλλο ένα -εξοργιστικό για τη γαλλική εργοδοσία- μέτρο που προτείνει είναι οι εργαζόμενοι να μειώσουν το ωράριό τους στις 32 ώρες την εβδομάδα ή εναλλακτικά να δουλεύουν τέσσερις αντί για πέντε μέρες, αλλά να εξακολουθήσουν να πληρώνονται για 35ωρο.

«Αυτό που λέω είναι, σε αντάλλαγμα της μείωσης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, να υπάρξουν συμφωνίες για μείωση του ωραρίου», που θα τεθούν σε διαπραγμάτευση μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτών, εξηγεί με περισσή αισιοδοξία.

Μεταξύ άλλων, τάσσεται υπέρ της νομιμοποίησης της κάνναβης και της ευθανασίας, επιζητεί μεγάλες επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και τη θεσμοθέτηση ενός νέου σώματος κρατικών επιθεωρητών για την καταπολέμηση των διακρίσεων.

Καταγγέλλει τον Βαλς πως υπονομεύει την αρχή της κοσμικότητας του γαλλικού κράτους με ακραίες προτάσεις για την αντιμετώπιση της τρομοκρατικής απειλής από εξτρεμιστές ισλαμιστές.

Σε ό,τι αφορά το παλιό του χαρτοφυλάκιο της Παιδείας, δεσμεύεται να περιορίσει δραστικά τις μεγάλες ανισότητες στο γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Ελπίδα ανατροπής

Ολες αυτές οι ριζοσπαστικές προτάσεις μπορούν να πείσουν τους Γάλλους πολίτες και στ’ αλήθεια να εφαρμοστούν, ειδικά μέσα στο άτεγκτο πλαίσιο της δημοσιονομικής πειθαρχίας στη... γερμανική Ευρώπη;

Κι αν ο «ονειροπόλος» Αμόν καταφέρει πράγματι να επικρατήσει του «πραγματιστή» Βαλς, πώς θα επηρεάσει η εκλογή του ως υποψήφιου προέδρου των Σοσιαλιστών την έκβαση στις κάλπες του Απριλίου - Μαΐου;

Θα μπορέσει να αντιστρέψει τη φθορά του κόμματος και να κάνει την έκπληξη, ανατρέποντας τα προγνωστικά για τελική μονομαχία μεταξύ της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν και του υπερσυντηρητικού δεξιού (κι εσχάτως «τσαλακωμένου» λόγω του φημολογούμενου σκανδάλου με την εικονική, πλην παχυλά αμειβόμενη κοινοβουλευτική εργασία της συζύγου του) Φρανσουά Φιγιόν;

Θα μπορέσει να ανακόψει τη δημοσκοπική άνοδο του νεοφιλελεύθερου κεντρώου Εμανουέλ Μακρόν;

Θα συσπειρώσει τους ψηφοφόρους απέναντι στον ακραιφνώς αριστερό Ζαν-Λικ Μελανσόν και θα ανεβάσει τους Σοσιαλιστές από την εξευτελιστική πέμπτη θέση στις προεδρικές εκλογές που τους δίνουν τα γκάλοπ;

Τα ερωτήματα βουνό. Οι κάλπες θα δείξουν κατά πόσον ο Αμόν θα κάνει τη διαφορά ή θα γίνει άλλος ένας διάττων αστέρας της γαλλικής «Αριστεράς».

efsyn.gr