Οι προχθεσινές (Πέμπτη 21 Ιουλίου) αποφάσεις/ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) αποτελούν εισαγωγή σε ένα νέο κεφάλαιο άτυπης, μνημονιακής «τεχνοτροπίας», διεύρυνσης των ευρωπαϊκών κανόνων, με την ανάδειξη της ΕΚΤ σε ευρωπαϊκό υπερελεγκτή της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των θεμελιωδών οικονομικών δεδομένων των χωρών-μελών...
Με τη σειρά του, αυτό είναι μέρος ενός «deal» μεταξύ των μονεταριστών (που, αναφερόμενοι στην ΕΚΤ, είθισται να τους λέμε «γεράκια») και αυτών που προτείνουν, είτε εκ πεποιθήσεως είτε εξ ανάγκης, μια πιο «χαλαρή» προσέγγιση της νομισματικής πολιτικής (που είθισται να τους λέμε «περιστέρια»). Αυτό το νομισματικό «deal» έχει κατ’ ουσίαν άκρως πολιτικό χαρακτήρα και αποτελεί περιφανή νίκη των «γερακιών». Που δεν κέρδισαν μόνο μια μεγαλύτερη από την προαναγγελθείσα –διά χειλέων Κριστίν Λαγκάρντ– αύξηση των επιτοκίων του ευρώ (0,5% ή 50 ποσοστιαίες μονάδες βάσης, έναντι 0,25%), αλλά και κάτι ακόμη σημαντικότερο: τον εμπλουτισμό των ευρωπαϊκών κανόνων με άτυπες υπερεξουσίες της ΕΚΤ επί των χωρών-μελών.
Είναι κυρίως αυτό το δεύτερο, και όχι καθαυτή η αύξηση των επιτοκίων του ευρώ κατά 50 μονάδες βάσης, που σηματοδοτεί την επιστροφή, για πρώτη φορά ύστερα από την προηγούμενη κρίση του ευρώ, στις εξωθεσμικές-άτυπες ρυθμίσεις που διευρύνουν τους ευρωπαϊκούς κανόνες… παρακάμπτοντάς τους. Το προηγούμενο μιας τέτοιας παράκαμψης των ευρωπαϊκών θεσμικών κανόνων ήταν τα μνημόνια και οι «τρόικες» ή «κουαρτέτα» των επιτηρητών. Τώρα, η παράκαμψη των ευρωπαϊκών θεσμικών κανόνων είναι καλύτερα κρυμμένη αλλά και πιο επικίνδυνη!
Τι αποφάσισε την Πέμπτη η ΕΚΤ ανακοινώνοντας την εγκαθίδρυση του νέου «εργαλείου» παρέμβασης στις αγορές ομολόγων, για τη στήριξη των ομολόγων των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου;
Πρώτον, ότι η στήριξη των ομολόγων του Νότου έχει τις γνωστές 4 δημοσιονομικές προϋποθέσεις που έχουν ευρέως δημοσιοποιηθεί. Μέχρι τώρα, η ΕΚΤ αγόραζε στη δευτερογενή αγορά ομόλογα χωρών-μελών επικαλούμενη έναν νομισματικό κανόνα: να μην είναι «σκουπίδια», να έχουν δηλαδή το investment grade (που τα ελληνικά ομόλογα δεν έχουν ακόμη) και, συμπληρωματικά, να μην αφορούν χώρα που είναι σε ειδικό καθεστώς επιτήρησης (Μνημόνιο ή ενισχυμένη εποπτεία).
Προ-μνημόνιο
Τώρα το investment grade παύει να αποτελεί κριτήριο, ενώ πλέον καμία χώρα-μέλος δεν είναι σε «ειδικό» καθεστώς επιτήρησης ύστερα από την πρόσφατη έξοδο της Ελλάδας από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας. Η ΕΚΤ μετατρέπεται, λοιπόν, σε επιτηρητή της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των θεμελιωδών οικονομικών μεγεθών των χωρών-μελών.
Δεύτερον, ότι η παρέμβαση στις αγορές για τη στήριξη των ομολόγων συγκεκριμένης χώρας ή χωρών θα μπορεί να σταματά αν η ΕΚΤ βγάλει το συμπέρασμα ότι είναι ατελέσφορη λόγω ανισορροπίας στα θεμελιώδη οικονομικά μεγέθη της χώρας.
Αν στην πρώτη περίπτωση η ΕΚΤ θα αποφασίζει με βάση τις θεσμισμένες με το Σύμφωνο Σταθερότητας διαδικασίες δημοσιονομικής επιτήρησης, στη δεύτερη θα αποφασίζει μόνη της! Αναδεικνύεται λοιπόν σε υπερελεγκτή των οικονομικών μεγεθών των χωρών! Αν αποφασίσει ότι τα οικονομικά μεγέθη μιας χώρας καθιστούν τα ομόλογά της… μη υποστηρίξιμα, μπορεί να τα εγκαταλείπει στις ορέξεις των αγορών! Και τότε, για να αποφευχθεί η χρεοκοπία, μία λύση θα υπάρχει: «κανονικό» Μνημόνιο! Για το οποίο την απόφαση θα έχει πάρει ουσιαστικά η ΕΚΤ!
Πάνος Κοσμάς
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου