20.3.15

Αλληλεγγύη ή σκοπιμότητα;...

Αντα Ψαρρά

Οπως και τότε που κινδύνευε ο Ρωμανός να πεθάνει έτσι και σήμερα ορισμένοι συμπαραστάτες και αλληλέγγυοι επιλέγουν...
άλλες μεθόδους συμπαράστασης και θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί και πίεσης προς τους απεργούς πείνας να συνεχίσουν αμφισβητώντας την επιτυχή έκβαση της πορείας των αιτημάτων τους.

Μέχρι στιγμής σε όλες τις περιπτώσεις απεργιών πείνας, μιας πράξης δηλαδή που από μόνη της είναι εξαιρετικά σοβαρή και σχεδόν οριακή την πλήρη πρωτοβουλία είχε έχει και είναι απαραίτητο να έχει ο ίδιος ο απεργός που βάζει τη ζωή του σε κίνδυνο. Στην τελευταία απεργία πείνας που ακόμα και σήμερα συνεχίζεται με κύρια αιτήματα την κατάργηση των φυλακών Γ Τύπου, την ίση μεταχείριση και αποφυλάκιση των βαριά αναπήρων και αρρώστων και κατά συνέπεια του Σάββα Ξηρού και τέλος ειδικά για τα μέλη των ΣΠΦ την αποφυλάκιση των συγγενών τους, δόθηκε εκ των πραγμάτων απάντηση με διαφαινόμενη σε σύντομο διάστημα την υλοποίηση των προεκλογικών εξαγγελιών και των δεσμεύσεων του Υπ. Δικαιοσύνης. Το ίδιο αναμένεται να γίνει μετά την εισήγηση του εισαγγελέα για την αποφυλάκιση των συγγενών κρατουμένων των μελών της ΣΠΦ.


Φυσικά ο χρόνος ψήφισης του νομοσχεδίου που η κυβέρνηση άμεσα αναμένεται να προωθήσει θα είναι ο συνήθης χρόνος που κάθε ακόμα και επείγον νομοσχέδιο χρειάζεται μέχρι να ολοκληρωθεί η επεξεργασία και η ψήφιση. Θυμίζουμε εδώ ότι και στην περίπτωση της απεργίας πείνας του Νίκου Ρωμανού ρυθμίστηκε η τροπολογία αλλά ακόμα δεν είναι έτοιμη η υλοποίηση του μέτρου με την ηλεκτρονική παρακολούθηση άσχετα με το αν ο κρατούμενος με τη νέα νομοθεσία ενδέχεται να έχει διαφορετικό τρόπο φοίτησης. 


Οπως όμως και τότε που κινδύνευε ο Ρωμανός να πεθάνει έτσι και σήμερα ορισμένοι συμπαραστάτες και αλληλέγγυοι επιλέγουν άλλες μεθόδους συμπαράστασης και θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί και πίεσης προς τους απεργούς πείνας να συνεχίσουν αμφισβητώντας την επιτυχή έκβαση της πορείας των αιτημάτων τους. Μάλιστα με ενέργειες “συμπαράστασης” που ποτέ μέχρι τώρα δεν έγιναν σε παρόμοιες περιπτώσεις, όταν δηλαδή κάποιοι άνθρωποι κάνουν απεργία πείνας, σχεδόν προκαλούν όχι μόνο αρνητικές αντιδράσεις από παντού αλλά και βάζουν σε κίνδυνο ακόμα και τους “συντρόφους” τους για τους οποίους αγωνίζονται. Αν λοιπόν στόχος τους είναι να ξεμπροστιάσουν το σύστημα ή να αναγκάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να οπισθοχωρήσει αποδεικνύοντας ότι δεν εννοεί αυτά που λέει, ή τέλος να αρχίσουν τη δράση για την ανατροπή του κράτους είναι καλό να το κάνουν με διαφορετική αφορμή και όχι παίζοντας με τη ζωή των απεργών πείνας.

Παρόμοιος διάλογος έγινε με αφορμή τη λήξη της απεργίας πείνας και δίψας του Νίκου Ρωμανού και από ό,τι φαίνεται κάποιοι δεν πείστηκαν οπότε συνεχίζουν αυτή τη μέθοδο αντίδρασης. Φυσικά είναι δικαίωμά τους, αλλά οφείλουν να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να παραβλέπουν τόσο ακραία τις ενδεχόμενες επιπτώσεις τέτοιων επιλογών στις ζωές των άλλων. Η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση είναι ένα πράγμα, αλλά η πολιτική σκοπιμότητα και η εκμετάλλευση μιας απεργίας πείνας είναι ένα κάτι εντελώς διαφορετικό...
efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: