Χτες κατέβηκα στην πόλη και έγινα μάρτυρας της τοπικής καρεκλοθηρίας στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο (κυρίως), έπεσα και πάνω σε κάποιους...
δημαρίτες αλλά όχι 58αρηδες, διάβασα ύστερα, επιστρέφοντας, και το (μη) σχόλιο της κυρίας Δούρου περί Θεοφίλου, είναι και πολύ πρόσφατα όλα αυτά τα περί υποψηφίων Περιφερειαρχών του Σύριζα, και θυμήθηκα πολύ έντονα τον συγχωρεμένο φίλο μου τον Νικολή, ο οποίος έζησε χούντα και μεταπολίτευση στα πιο καλά του χρόνια, μια ζωή αριστερός από το εσωτερικού μέχρι τον συνασπισμό αλλά δυο μήνες πριν φύγει από τη ζωή, πολύ πρόωρα, είχε απηυδήσει τόσο από όλους αυτούς τους λεγόμενους αριστερούς, οι οποίοι τον περιστοίχιζαν εντός της λεγόμενης Αριστεράς, πού ανέβηκε ένα πρωί τις σκάλες της τοπικής ΝΟΔΕ και γράφτηκε μέλος κομματικό στη ΝΔ, τότε, επί πρωθυπουργίας εκσυγχρονιστή Σημίτη.
Τον Νικολή θυμάμαι κάθε μέρα πια αυτό τον καιρό αλλά σιωπώ συνειδητά διότι τα πράγματα είναι τρισχειρότερα από τότε που έκανε αυτός την κίνησή του την απεγνωσμένη.
Τώρα πίσω από τους φασίστες περιμένει να ζεστάνει καρέκλες κάθε επιπέδου διοίκησης ένα συνονθύλευμα αποτελούμενο στην συντριπτική του πλέον πλειονότητα από κυνικούς, από ενδοτικούς, από γελοίους και δυστυχώς από ηλίθιους, οι οποίοι άπαντες λικνίζονται απροκάλυπτα στους δρόμους και στα καφενεία αλλά και δια των παραδοσιακών μμε και των σόσιαλ μίντια επί της κεντρικής αλλά και κάθε επιμέρους τοπικής σκηνής και από πίσω από αυτούς, δυστυχώς, ακούγονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα να ακονίζουν ξιφολόγχες οι ναζί.
Σιωπή και περίσκεψη λοιπόν. Ό,τι σας φωτίσει η φύση κάντε, όποιοι αναρωτιέστε τι να ψηφίσετε σε περίπτωση εθνικών, δημοτικών, περιφερειακών εκλογών ή ευροεκλογών.
Ο άνθρωπος ως φυσικό ον έχει ακόμα κάποια έτη φωτός απόσταση να διανύσει μέχρι την συνειδητότητα.
Γιάννης Μακριδάκης
manier-manier.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου