Της Πόπης Διαµαντάκου Ενας τηλεµύλος σκανδάλων, µε κορυφαίο το βατοπεδινό, γυρίζει ξέφρενα δηµιουργώντας θολούρα και απειλώντας τα αυτονόητα
Με το τηλεοπτικό τελετουργικό να ευνοεί το παράλογο, θριαµβεύουν αποσπασµατικές και φιγουρατζήδικες από ορισµένους ταλαντούχους πολιτικάντηδες προσπάθειες να µετακινηθεί ο πυρήνας των σκανδάλων, και δη του βατοπεδινού, από την ουσία του σε µια πανελικών προδιαγραφών αντιπαράθεση επιχειρηµάτων, όπου το...
λογικοφανές µάχεται την κοινή λογική.
Καλεσµένος στους Λυριτζή - Οικονόµου στον Σκάι ο πρώην υπουργός κ. Αλέξανδρος Κοντός, του οποίου το όνοµα εµπλέκεται στην υπόθεση µέσω της κατάθεσης της υπαλλήλου που χειρίστηκε το θέµα του Βατοπεδίου και ο οποίος αρνείται κάθε εµπλοκή. «Ουδέποτε συνάντησα (σ.σ.: τους βατοπεδινούς), ούτε στο ασανσέρ τους πέτυχα, γιατί θα πλακωνόµαστε… Εγώ τους έβλεπα σαν καταπατητές της γης των συντοπιτών µου, που είχαν έρθει από τη Μικρασία οι άνθρωποι και πήραν τη γη και µετά την κληροδότησαν στα παιδιά τους…». Φωτογενές ξέσπασµα. Προβάλλει στάση ηρωική στην υπόθεση, αφού οµολογεί σήµερα την τότε διάθεσή του - δεν θα δίσταζε να πλακωθεί… Αν τους συναντούσε. Δεν τους συνάντησε.
Εξοχη η οµολογία για την άσκηση υπουργικής εξουσίας, όταν την κατείχε. Ποιος έφταιγε για την επιλογή των οικοπέδων-χρυσάφι; Η Κτηµατική Εταιρεία του Δηµοσίου, απάντησε ο κ. Κοντός χωρίς δισταγµό. Εξοχότερη αυτή η αποκάλυψη για την ανεξάρτητη και απρόσκοπτη λειτουργία µιας καίριας υπηρεσίας του Δηµοσίου.
…και τα ρέστα
Εποµένως σκάνδαλο δεν υπήρξε ή αν υπήρξε το δηµιούργησαν από µόνοι τους µια υπάλληλος και δύο υπηρεσίες και µάλιστα λειτουργώντας µε ταχύτητες απίστευτες για το Ελληνικό Δηµόσιο, συµπεραίνουν απ’ όσα έλεγε ο καλεσµένος τους οι δύο οικοδεσπότες, που αναγκάζονται µπροστά στο παράλογο να θέσουν αλλιώς το ερώτηµα:
«Ποιος ωφελήθηκε;».
Εδώ ο πρώην υπουργός είναι σαφής: οι ντόπιοι αγρότες και οι αλιείς, που πήραν τις εκτάσεις πίσω. Ποιος ζηµιώθηκε; Το Ελληνικό Δηµόσιο.
Αρα, εν κατακλείδι και εκ του αποτελέσµατος, οι τοπικοί αγρότες και αλιείς έχουν ζηµιώσει το Δηµόσιο. Παράλογο; Απλώς απόδειξη ότι οι τηλεοπτικές «καταθέσεις» για υποθέσεις που απαιτούν την απόλυτη ωριµότητα και συστηµατική διερεύνηση από θεσµούς, καταλήγουν στη δηµιουργία πρόσθετης θολούρας.
«Επίµονο» ερώτηµα
Για το ίδιο θέµα στην εκποµπή των Αρβανίτη - Μπιζόλγη στη ΝΕΤ, βουλευτής της Ν.Δ. επιµένει στο ίδιο «ακλόνητο επιχείρηµα» που προβάλλεται όλες αυτές τις ηµέρες, ότι η µάρτυρας που δίνει ονόµατα υπουργών (Κοντός, Δούκας, συνεργάτες Πρωθυπουργού στο Μαξίµου), οι οποίοι άσκησαν την εξουσία τους για να διευκολύνουν τους βατοπεδινούς, είναι και η ίδια κατηγορουµένη και το πράττει για να εκµεταλλευτεί τον ευνοϊκό νόµο που µόλις ψηφίστηκε.
Και πάλι ανακύπτει το εύλογο ερώτηµα: σκάνδαλο δεν υπήρξε ή, αν υπήρξε, µοναδική ένοχος είναι µια υπάλληλος; Και εν τέλει ξανατίθεται το ερώτηµα ποιος ωφελήθηκε. Στο πάνελ η δηµοσιογράφος Γιάννα Παπαδάκου δίνει µια διάσταση που ακόµη ερευνάται και άλλωστε δεν ευνοεί πολιτικάντικες πιρουέτες επιχειρηµάτων. Για παράδειγµα, υπήρξε αυθηµερόν αγοραπωλησία οικοπέδου (εκ των βατοπεδινών), κατά την οποία το ίδιο πρόσωπο που αγόρασε µε 4 εκατοµµύρια, πούλησε αµέσως την ίδια έκταση προς 9 εκατοµµύρια, βγάζοντας µέσα σε µια ηµέρα κέρδος 5 εκατ. ευρώ. Κάτι σαν χρηµατιστήριο γης;
Είναι προφανές ότι η υπόθεση Βατοπέδι έχει παραµέτρους, που απαιτούν συστηµατική διερεύνηση και που η στοίχισή τους πίσω από πολιτικές ευθύνες δεν έχει καµιά σχέση µε την ικανοποίηση του λαϊκού αισθήµατος για απονοµή δικαιοσύνης.
Λαϊκό αίσθηµα και κοινή λογική
Το λαϊκό αίσθηµα δεν παραπλανάται όσον αφορά τις ευθύνες υπουργών. Ούτε είναι δηµοκρατία ο τόπος, όπου πρωθυπουργοί και υπουργοί είναι περιορισµένων ικανοτήτων.
Το λαϊκό αίσθηµα βασίζεται στην κοινή λογική που, παρά τη συστηµατική εκπαίδευση του εγχώριου φιλοθεάµονος στον τηλεοπτικό παραλογισµό, παραµένει ακλόνητη και υπαγορεύει ότι όποιος είναι υπουργός και ασκεί εξουσία µόνο αν είναι ελλιπούς νοητικής ικανότητας δεν αντιλαµβάνεται τι συµβαίνει κάτω από τη µύτη του. Ως εκ τούτου, το αν θα πλακωνόταν ένας υπουργός µε εκείνους που θεωρούσε ότι ενεργούν εις βάρος του Δηµοσίου, µπορεί να ικανοποιεί τους όρους µιας πανελικής εµφάνισης, αλλά η ουσία είναι ότι ο πλακωµός, δηλαδή η στιγµιαία εκτόνωση θυµού, όπως συµβαίνει µεταξύ δυο οδηγών στον δρόµο, δεν µπορεί να αποτελεί πολιτική στάση. Τα υπόλοιπα είναι τηλεόραση.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ από τα ΝΕΑ.
