Πριν γίνει ο μετα-άνθρωπος ένας χαιρέκακος τιμωρός...

«Οι ακλόνητες πεποιθήσεις κυριεύουν τους δυνατούς χαρακτήρες, και αυτό τους κάνει πιο δυνατούς» (Ρίτσαρντ Μπαχ)

Κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει πολιτική άποψη. Δεν μπορώ να βρω...
την παραμικρή αξία χρήσης στο να μην έχει κάποιος μία τέτοια. Ακόμα και η πλήρης άρνηση του υπάρχοντος σηματοδοτεί θέση. Δηλαδή, πως δεν σου αρέσουν καθολικώς τα πράγματα και πως είτε δεν σε ενδιαφέρει, είτε δεν μπορείς να υποστηρίξεις μία αντι-πρόταση. Αλλά, ακόμα και αυτή η άρνηση είναι κάτι διαφορετικό από την αδιαφορία και το «τρία πουλάκια κάθονται».

Ειδικά σε συνθήκες όπως αυτή που βιώνουμε ελέω κορονοϊού η πολιτική άποψη τείνει να καταστεί προσπερματικό στάδιο επιβίωσης. Και αυτό συμβαίνει όταν οι εξελίξεις που θα ακολουθήσουν θα ξεπερνάνε ακόμα και την πιο καλοδουλεμένη προγενέστερη βεβαιότητά μας.

Πέρα από τα προφανή και τα άμεσα, καλό είναι τώρα που υπάρχει σχετικός χρόνος να προετοιμαζόμαστε για να αποχαιρετίσουμε τον κόσμο που ξέραμε. Ας το κάνει ο καθένας με όποιο τραγούδι θέλει... Πια, περνάμε στην εποχή των νέων παγκόσμιων κυριαρχικών σχεδιασμών. Και αν το βιβλίο «1984» κάποτε ήταν πολύ μπροστά, σήμερα το βιβλίο «2044» δεν θα άντεχαν πολλοί να το διαβάσουν μέχρι τέλους.

Πριν γίνει η μόνη ελπίδα αποφυγής η καταστροφή, το να χάσουν δηλαδή τον έλεγχο της μεταξύ τους διαμάχης οι κυρίαρχοι του πλανήτη και να αρχίσουν όλα από το μηδέν, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τα όσα διακυβεύονται έγκαιρα. Πριν γίνει η επιστημονική φαντασία εγχειρίδιο ερμηνείας της καθημερινότητας των ανθρώπινων κοινωνιών. Πριν γίνει ο μετα-άνθρωπος ένας χαιρέκακος τιμωρός (για όλα τα τρωτά του ανθρώπου)...

Η νεο-ελληνική κοινωνία δίνει αυτές τις μέρες τη μεγάλη μάχη της με την πανδημία. Δεν λείπουν τα λάθη, δεν λείπουν ακόμα και οι βλακείες, οι ψευτομαγκιές, η κακεντρέχεια και ο αδικαιολόγητος εγωισμός. Όμως, σε ένα μεγάλο πλειοψηφικό ποσοστό οι άνθρωποι του συγκεκριμένου γεωγραφικού χώρου κινούνται σε μία κοινή κατεύθυνση. Που αποφέρει απτό και σωτήριο αποτέλεσμα, διαγράφοντας μία σημαντική στιγμή στη διαχρονική ιστορία αυτού του τόπου.

Επίσης, αυτό φανερώνει εμπράκτως τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, της ανθρώπινης νόησης και της ανθρώπινης συγκέντρωσης. Οι άνθρωποι, τα άτομα και οι κοινωνίες, που συν-εργάζονται πετυχαίνουν. Ο κάθε κοινός σκοπός που προκύπτει μετά από μία πλειοψηφική συναπόφαση είναι ο μόνος τρόπος για να κατακτιούνται στόχοι.

Και το μετά; Γιατί όσο πειθαρχημένη είναι η συνείδησή μας στο τώρα, άλλο τόσο απείθαρχη και αδούλωτη πρέπει να είναι σε λίγο καιρό. Διδάσκεις πολιτισμό, λοιπόν, όταν δεν φοβάσαι πως θα χάσεις την ισορροπία σου αν αναμειχθείς με τα σύνολα. Αποκτάς απήχηση και μετουσιώνεις σε πράξη με κοινωνική ωφελιμότητα τις ιδέες σου όταν καταθέτεις προτάσεις. Κάθε σοβαρή πρόταση που έχει πρακτική χροιά γεννοβολάει «σιωπές φίμωσης» σε εκείνους που έχουν συνηθίσει στην ένδεια και στις όψιμες «αντιρρήσεις για την αντίρρηση».

Στην κρίση του 2010 χάθηκε μία καλή ευκαιρία, αλλά υπήρχε το άλλοθι του απροετοίμαστου. Στην κρίση του 2020 αυτό που πρέπει να σκεπτόμαστε όλοι είναι πως παραμένει αδήριτη ανάγκη το να μπορούμε να κουβεντιάζουμε ελεύθερα το 2030.

Κώστας Μαρούντας

tvxs.gr