9.12.18

Μια τρύπα... στο νερό!...














Τελικά, είναι σε καλό δρόμο η διατυμπανισθείσα επιχείρηση εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου, ή καλύτερα του...
ελληνικού πρωταθλήματος, ή μήπως έχουμε ανοίξει... μια τρύπα στο νερό και μας αρκεί να διασκεδάζουμε με τις σχηματιζόμενες... μπουρμπουλήθρες; Το ερώτημα βρίσκεται στα χείλη των υγιώς σκεπτόμενων φιλάθλων, της μεγάλης δηλαδή πλειονότητας που αρνείται πεισματικά να πάει στο γήπεδο, προτιμώντας τις τηλεοπτικές μεταδόσεις για να έχει και το κεφάλι της ήσυχο...

Ποιος όμως είναι εκείνος που θα δώσει μια πειστική απάντηση και θα κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι κάτι άλλαξε στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο; Μήπως τα συνεχιζόμενα κρούσματα βίας που γίνονται όλο και περισσότερα ή η επιλεκτική ερμηνεία των νόμων και των κανονισμών από τα αρμόδια θεσμικά όργανα που, αντί να σβήνουν τη φωτιά, ρίχνουν περισσότερο λάδι και φουντώνουν ακόμη πιο πολύ το πάθος των μπαχαλάκηδων και την έξαρση των φαινομένων βίας και ακραίων συμπεριφορών μέσα κι έξω από τα γήπεδα;

Κι αν υποτεθεί ότι το μεγαλύτερο βάρος για την καταπολέμηση της βίας το ρίξαμε στην εξυγίανση του χώρου της διαιτησίας, χρειαζόμαστε άραγε τη βοήθεια της FIFA και της UEFA; Μόνοι μας δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε κάποιες ΣΠΑΘΑτες ή ΠΑΠΠΑτζίδικες διαιτησίες που προκαλούσαν το περί δικαίου αίσθημα; Ηταν ανάγκη να βλέπουμε αμυντικούς να παίζουν ατιμώρητα βόλεϊ μέσα στην περιοχή τους κι άλλες χίλιες δυο ομορφιές από τα νέα «φιντάνια» του παχυλά αμειβόμενου Πορτογάλου «αρχιρέφερι», χωρίς να κουνιέται φύλλο και χωρίς κανένα από τα καινούργια «μπουμπούκια» της διαιτησίας να πηγαίνει σπίτι του και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες εάν μας ενδιέφερε πραγματικά η εξυγίανση του πολύπαθου χώρου και η εξάλειψη των φαινομένων που οδήγησαν στο μάξιμουμ της αναξιοπιστίας του ελληνικού πρωταθλήματος; Χρειαζόταν να βλέπουμε τόσα φαλτσοσφυρίγματα και τις σημαίες κάποιων γραφικών βοηθών να κυματίζουν... περήφανα στα ακροδάχτυλα των χεριών τους;


Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: