11.10.17

«Μαύρη τρύπα» 3,7 δισ. ευρώ κάθε χρόνο απειλεί το Ασφαλιστικό…

Βόμβα στα θεμέλια του Ασφαλιστικού βάζει η έκρηξη των ελαστικών μορφών απασχόλησης η οποία μαζί με τη γήρανση του πληθυσμού οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε...
νέες περικοπές στις συντάξεις πέραν αυτών που έχει ψηφίσει η σημερινή κυβέρνηση και οι οποίες προβλέπεται να τεθούν σε ισχύ από το 2019.

Όπως αναφέρουν τα «ΝΕΑ», η εικονική μείωση της ανεργίας οφείλεται κυρίως στην αύξηση της προσωρινής και μερικής απασχόλησης, που αντικαθιστούν σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις πλήρους απασχόλησης. Το αποτέλεσμα είναι να προκαλείται τεράστια αιμορραγία εισφορών από το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και να απειλείται η βιωσιμότητά του παρά τις πρωτοφανείς περικοπές που έχουν επιβληθεί στους συνταξιούχους.

Μελέτη του ομ. καθηγητή Οικονομικών και Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββα Ρομπόλη είναι αποκαλυπτική για το ντόμινο αρνητικών επιπτώσεων που προκαλεί στα ασφαλιστικά ταμεία και για τους νέους κινδύνους που ελλοχεύουν για τους συνταξιούχους από την υποαπασχόληση και τη γήρανση του πληθυσμού. Σύμφωνα με αυτήν μόνο από τη γήρανση του πληθυσμού η επιβάρυνση στο σύστημα κινείται στα 1,3 δισ. ευρώ ετησίως ενώ από τις ελαστικές μορφές απασχόλησης το κόστος ανέρχεται στα 2,4 δισ. ευρώ ετησίως.
Οι αναλογίες

Η αύξηση του πλήθους των συνταξιούχων σε συνδυασμό με την παράλληλη έκρηξη των ευέλικτων μορφών απασχόλησης και την ανεργία προκαλεί εκρηκτικές επιπτώσεις. Σήμερα 1,2 εργαζόμενοι (οι 6 στους 10 είναι με μισούς μισθούς λόγω των ευέλικτων μορφών εργασίας) συντηρούν έναν συνταξιούχο! Σε ένα υγιές αναδιανεμητικό ασφαλιστικό σύστημα η αναλογία είναι 4 προς 1. Η τάση είναι κατά τη δεκαετία του 2020 ένας εργαζόμενος να συντηρεί έναν συνταξιούχο!

Στην ανάλυση του Ρομπόλη χρησιμοποιούνται κατάλληλα προσαρμοσμένοι πίνακες θνησιμότητας ώστε να ενσωματώνουν την τάση της αύξησης του προσδόκιμου ζωής και να λαμβάνουν υπόψη τις μειώσεις των συντάξεων που θα συντελεστούν από 1/1/2019 λόγω του Μεσοπρόθεσμού Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής 620 ευρώ (μεικτά) κύρια και 145 ευρώ (μεικτά) επικουρική σύνταξη ενώ θεωρούν όλες τις άλλες οικονομικές και δημογραφικές παραμέτρους σταθερές. Και όπως εκτιμά ο ίδιος, το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα θα επιβαρυνθεί μόνο εξαιτίας της αύξησης του προσδόκιμου ζωής κατά 37,3 δισ. ευρώ σε παρούσες αξίες.

Η συνολική αυτή επιβάρυνση μεταφράζεται σε περίπου 1,3 δισ. ευρώ ανά έτος για την περίοδο 2017-2057. Το εύρημα αυτό αναδεικνύει με τον πιο εύληπτο τρόπο ότι η χρηματοδότηση της επιβάρυνσης του Ασφαλιστικού εξαιτίας της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, με περαιτέρω περικοπές των συντάξεων (κύριων και επικουρικών), είναι ανεπαρκής και περιορισμένη. Αντίθετα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η κάλυψη της επίδρασης της αύξησης του προσδόκιμου ζωής με ρυθμό δύο έτη ανά δεκαετία απαιτεί επαρκή χρηματοδότηση που μπορεί να προέλθει μόνο με μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής (1,5%-2%) του ΑΕΠ, συμβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο, μεταξύ των άλλων, στον περιορισμό του χάσματος μεταξύ παραγωγικότητας και κοινωνικών ανισοτήτων στη χώρα μας...



Δεν υπάρχουν σχόλια: