Γκολ...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ τρόποι να κάνεις πολιτική: µε νούµερα ή µε σύµβολα. Παίρνοντας ένα παράδειγµα από το συκοφαντηµένο σήµερα παρελθόν, ο Κώστας Σηµίτης έγινε αντικείµενο ειρωνείας ως «λογιστής της πολιτικής» τα χρόνια της δεκαετίας του ‘90. Οταν όµως η Ελλάδα µπήκε στην ΟΝΕ, αυτή λειτούργησε ως ...
σύµβολο.

ΟΙ ΔΥΟ ΤΡΟΠΟΙ πολιτικής ισχύουν και στην Ελλάδα του Μνηµονίου. Αν περιοριστούµε στο καλό πρώτο τρίµηνο του προγράµµατος, τι βρίσκουµε; Νούµερα – µε τη µορφή των περικοπών σε µισθούς και συντάξεις που κατέβασαν το έλλειµµα. Και σύµβολα – µε τη µορφή της µεγάλης µεταρρύθµισης του Ασφαλιστικού τον Ιούλιο. ∆εν είναι τυχαίο πως τις ήσυχες ηµέρες του Αυγούστου άρχισαν διάφορα αµερικανικά επενδυτικά funds να χτίζουν θέσεις σε οµόλογα του Ελληνικού ∆ηµοσίου στη δευτερογενή αγορά.

ΩΣΤΟΣΟ, ΑΠΟ τον Σεπτέµβριο και µετά, η κυβέρνηση ηττάται στα νούµερα, όπως ηττάται και στα σύµβολα. Η αριθµητική άρχισε να πάσχει µε την τρύπα των εσόδων. Και ο συµβολισµός υπέστη µωλωπισµό από το ηθικώς αµφιλεγόµενο µέτρο της φορολογικής περαίωσης. Υστερα ήρθε η νέα αναθεώρηση των δηµοσιονοµικών στοιχείων του 2009. Εκεί είχαµε αρνητικό τζακ ποτ αφού τη φάγαµε και στα νούµερα, αλλά και στον συµβολισµό. Η αυτοδέσµευση της κυβέρνησης Παπανδρέου ήδη από την εποµένη της εκλογής της ότι θα πει την αλήθεια για την οικονοµία έπεσε θύµα του ρεβιζιονισµού της Γιούροστατ. Από την άποψη αυτή, το δίληµµα των εκλογών, µε το οποίο πήγε ο Γιώργος Παπανδρέου στις αυτοδιοικητικές του Νοεµβρίου, ανταποκρινόταν στην ανάγκη της κυβέρνησης να ξεφύγει από τον εγκλωβισµό της σε ένα αρνητικό σπιράλ αριθµών και συµβολισµών.

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ φθάσαµε στην άφιξη της τρόικαςτον Νοέµβριο, στην ασυνεννοησία µε τη Λούκα για τις επιχειρησιακές συµβάσεις και στο άγχος για την τέταρτη δόση του Μαρτίου. Ολα αυτά µε την οικονοµία να παγώνει και το κλίµα να είναι σαν πεταλούδα µε βρεγµένα φτερά. Πώς απαντά η κυβέρνηση σε όλα αυτά; Οχι συγκεντρωµένα, αλλά µε επισφαλείς διαβεβαιώσεις – δεν θα γίνουν απολύσεις, δεν θα µπουν νέοι φόροι – κι έναν κυκεώνα µικρών ρυθµίσεων που δροµολογούν διαφορετικά υπουργεία ώστε να µην καταρρεύσει η αγορά. Οι περισσότερες είναι στη σωστή κατεύθυνση. Την ώρα όµως που έχουµε ηττηθεί στα νούµερα – το έλλειµµα είναι 9,4% αν δεν κλείσει πιο πάνω – ο µόνος τρόπος να ρεφάρουµε είναι τα σύµβολα.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ χρειάζεται να πιάσει ένα µεγάλο θέµα και να το κλείσει µε τρόπο που δείχνει καθαρότητα στόχου. Μια µεγάλη ιδιωτικοποίηση, ένα κλείσιµο δηµόσιου οργανισµού χωρίς προοπτική, µια επένδυση που αποδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν είναι ξεγραµµένη. Αυτή είναι η αποστολή του Χάρη Παµπούκη ως υπουργού Επικρατείας και Επενδύσεων. Ο Αστακός δεν βγήκε, οι Κινέζοι ήρθαν αλλά είναι ακόµη επιφυλακτικοί, το Κατάρ δεσµεύθηκε να βάλει 5 δισ. στην Ελλάδα, το Ελληνικό εκκρεµεί. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ διάστηµα, είµαστε σαν την εθνική Ελλάδος – πρέπει να βάλουµε ένα γκολ.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ