Από το reunion του Ρήγα και το γιαούρτωμα του Θέμου πάνε κάμποσα χρονάκια. Είχαμε συναντηθεί τότε στη Στροφιλιά και στα χαρούμενα πεζοδρόμια της Χρήστου Λαδά με ένα ποτήρι στο χέρι και με την παρεξηγήσιμη ιδιότητα των «ενεργών βετεράνων». Πολύ γέροι για ροκ εν ρολ, πολύ νέοι για να αποσυρθούμε.Επιμένει αυτές τις μέρες η κολλητή μου να μου τα θυμίζει- ας της έχω εξηγήσει ότι έχω πάψει προ πολλού να ενδιαφέρομαι- και σ΄ αυτό δεν φταίει επ΄ ουδενί ο Αλέξης.
Άλλωστε πού ήταν τότε ο Αλέξης, οέο; Σύμφωνα με εντελώς πρόχειρους υπολογισμούς, μπορεί να ήταν δόκιμος στο μαθητικό της ΚΝΕ. Μπορεί ακόμη...
μπορεί, να έλειωνε στο διάβασμα για τις Πανελλήνιες και έτσι να μην έμαθε ποτέ για την κατάρρευση του υπαρκτού και την ανάγκη για έναν αντιαυταρχικό νέο κόσμο. Ίσως έτσι να εξηγείται και το θράσος του απέναντι στον Λεωνίδα Κύρκο, το καταστροφικό του παιχνίδι με τους κουκουλοφόρους και η επιμονή του να παρίσταται στην κεντρική πολιτική σκηνή σαν να είναι ακόμα πρόεδρος του δεκαπενταμελούς.
Κι αν ρωτάς για μένα παλιά μου συντρόφισσα, προσωπικά είμαι αναφανδόν υπέρ του χάσματος των γενεών. Μ΄ αρέσει. Με βάζει στη θέση μου, περιορίζει εντός μου τη φαντασίωση της παντοδυναμίας και διακριτικά με ευνουχίζει. Μου επιτρέπει να παρακολουθώ με ψυχραιμία το ναρκισσιστικό ζεϊμπέκικο του Αλέξη και το μακελλειό που προκάλεσε με την «Παραγγελιά» του ο Αλαβάνος, εν ευθυμία τελών. Αυτή η σφαγή δεν ήταν απαραίτητη. Είναι όμως απόλυτα εξηγήσιμη.
μπορεί, να έλειωνε στο διάβασμα για τις Πανελλήνιες και έτσι να μην έμαθε ποτέ για την κατάρρευση του υπαρκτού και την ανάγκη για έναν αντιαυταρχικό νέο κόσμο. Ίσως έτσι να εξηγείται και το θράσος του απέναντι στον Λεωνίδα Κύρκο, το καταστροφικό του παιχνίδι με τους κουκουλοφόρους και η επιμονή του να παρίσταται στην κεντρική πολιτική σκηνή σαν να είναι ακόμα πρόεδρος του δεκαπενταμελούς.
Κι αν ρωτάς για μένα παλιά μου συντρόφισσα, προσωπικά είμαι αναφανδόν υπέρ του χάσματος των γενεών. Μ΄ αρέσει. Με βάζει στη θέση μου, περιορίζει εντός μου τη φαντασίωση της παντοδυναμίας και διακριτικά με ευνουχίζει. Μου επιτρέπει να παρακολουθώ με ψυχραιμία το ναρκισσιστικό ζεϊμπέκικο του Αλέξη και το μακελλειό που προκάλεσε με την «Παραγγελιά» του ο Αλαβάνος, εν ευθυμία τελών. Αυτή η σφαγή δεν ήταν απαραίτητη. Είναι όμως απόλυτα εξηγήσιμη.
{ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ}Της Ρούλας Γεωργακοπούλου από τα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου