Ο κλοιός σφίγγει...

Kαι καλά, αυτό το ανθρωπάκι, που ακούει στο όνομα Καραμανλής, να επιδεικνύει για πολλοστή φορά πόσο ανδρείκελο και μικρούλικο ον είναι αφού ούτε μια συγγνώμη δεν μπορεί να ζητήσει για την εγκληματική του αδιαφορία σε ό,τι αφορά το μπάχαλο που επικρατεί στα τρένα με αποτέλεσμα να καταστεί ο ίδιος εθνικός εγκληματίας –ο ίδιος και οι ανώτεροί του, ο απαράδεκτος πρωθυπουργός εννοείται. Αυτοί οι... ανεκδιήγητοι βουλευτές που χειροκρότησαν με λύσσα την ομιλία του; Πόσο αναίσθητοι είναι; Πόσο τραγικά εξουσιόπληκτοι; Απονοι, άκαρδοι, αμοραλιστές, αλαζόνες, ανήθικοι, άσπλαχνοι α(συ)ναίσθητοι, φρικιαστικοί. Αυτό όμως αποδεικνύει, θα έλεγε κανείς, ότι τίποτα δεν τους ενδιαφέρει για τον ανθρώπινο πόνο ή για την ηθική τους ακεραιότητα.

Πάγωσε η Ελλάδα από τούτα τα χειροκροτήματα. Λες, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, αποκλείεται να έχουν χάσει και το τελευταίο ψήγμα ανθρωπιάς, σεβασμού προς τους νεκρούς αλλά και προς όλους τους εχέφρονες πολίτες της χώρας. Και όμως, αυτά τα όντα αποφασίζουν για τις ζωές μας τις οποίες βεβαίως περιφρονούν προκειμένου να παραμείνουν στις καρέκλες εξουσίας τους. Αηδία.

Λένε πολλοί, σώφρονες αλλά και ελαφρόμυαλοι, ότι ήταν πολιτικό λάθος η κατάθεση πρότασης δυσπιστίας, διότι, επιμένουν, προκαλούν τη συσπείρωση της κυβέρνησης, λες και είχαν ανάγκη από κάτι τέτοιο οι χειροκροτητές υποτελείς βουλευτές. Αυτό κάποιος μπορεί να το αντιπαρέλθει. Ολα αυτά που ακούστηκαν αυτές τις τρεις ημέρες έδειξαν όμως ανάγλυφα πόσο αναίσθητοι φαίνονται όλοι της κυβέρνησης, πόσο αδύναμοι, πνευματικά και ψυχικά είναι, με κορυφαίο ανάμεσά τους τον πρωθυπουργό [μας]. Τι μας είπε ο «γενναίος» αυτός πολιτικός άντρας; Οτι δεν θα συγκυβερνήσει με κανένα παράκεντρο, ότι τάχα κυβερνά ο κυρίαρχος λαός διά των αντιπροσώπων του. Γελάνε προφανώς και οι πέτρες, οι κότες και λοιπά, ένυλα και άυλα. Είναι γνωστό ποιος πραγματικά κυβερνάει αυτόν τον τόπο παρότι όλοι κάνουν μόκο στις κρίσιμες στιγμές [όλες παρακαλώ τις στιγμές, τα χρόνια εννοείται].

Ο κλοιός σφίγγει για την κυβέρνηση. Θα πληρώσουν ακριβά αυτήν τους τη συμπεριφορά απέναντι στους αδικοχαμένους νεκρούς αλλά και στην κοινωνία. Βδελύγματα. Ενας φαιδρός υπουργός Δικαιοσύνης εξεστόμισε ότι όσοι μιλάνε για μπάζωμα είναι για τα μπάζα. Αδιαφορεί ότι για μπάζωμα μιλάει το 80% του ελληνικού λαού και κυρίως οι συγγενείς των νεκρών. Φαιδρός και αναίσχυντος, ρυπαρός.

Τα ίδια και χειρότερα ο παρδαλός Αδωνις, που ανερυθρίαστα [πού να βρεθεί η αισχύνη;] αποκάλυψε ότι αν έλεγαν αλήθεια για το πόσο επικίνδυνα είναι τα τρένα ουδείς θα επιβιβαζόταν σε αυτά. Αυτό κι αν είναι έγκλημα! Στον καπιταλισμό έτσι «λειτουργούν» οι «αξίες»: όταν –και μόνο τότε– αποφέρουν κέρδος. Αλλοι υπουργοί (Βορίδης λ.χ.) και κάτι κυβερνητικά (μικρο)στελέχη επιτίθενται στη Ζωή Κωνσταντοπούλου – βγαίνουν από τα ρούχα τους και επιδίδονται σε χυδαιότητες εναντίον της. Προφανώς δεν ξέρουν με ποιον τα έχουν βάλει! Αυτό όμως αποδεικνύει ότι είναι υπό ασφυκτική πίεση και δεν είναι εύκολο πλέον να αναπνεύσουν. Επιπροσθέτως: δεν μπορούν, πασιφανώς, να κρύψουν τον πανικό τους. Είπαμε: Ο κλοιός σφίγγει... Τα γεγονότα βοούν εναντίον αυτής της τρέχα γύρευε «φιλελεύθερης» κυβέρνησης των αστείων προσώπων. Φαιδρών, που λέει κι ο πρωθυπουργός.

Γιώργος Σταματόπουλος

efsyn.gr