Το συμπέρασμα των τελευταίων εβδομάδων, είναι ότι το αυτό το πράγμα που θέλει να πλασάρει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τα πολλά της εξαπτέρυγα ως «φιλελευθερισμός», δεν αντέχεται. Χρειαζόμαστε μία...
ανάσα, λίγες μέρες έστω διάλειμμα. Μετά από σκέψεις για ξερονήσια για πρόσφυγες, αποθέωση του πελατειακού κράτους στις αποφάσεις για τις διοικήσεις των νοσοκομείων, χειροκροτήματα για το κρεσέντο αστυνομικής βίας και φρένο στη συνταγματική απαγόρευση των διακρίσεων, το μόνο που δεν μας έλειπε ήταν μία επιστολή – βούρκος του Απόστολου Δοξιάδη, φρεσκοδιορισμένου σε πρόγραμμα για τα προσφυγόπουλα, κατά δημοσιογράφου.
Τον Δοξιάδη εγώ πάντως ομολογώ ότι δεν τον ήξερα. Ή μάλλον είχα υπόψιν μου έναν αρθρογράφο – περσόνα, από αυτούς που είναι «κάποιοι», χωρίς να μπορούν πολλοί να προσδιορίσουν τι ακριβώς . Mου πήρε επίσης πολλή ώρα για να καταλάβω ποια θέση έλαβε ακριβώς στον κρατικό μηχανισμό, στο πρόγραμμα για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Το πιο ακριβές που βρήκα είναι «βοηθός της εθνικής συντονίστριας». Την ώρα που συνειδητοποιούσα ότι θεωρείται «διανοούμενος» έπεφτα σε έναν βούρκο, μία χυδαιότατη επιστολή κατά του δημοσιογράφου, Δημήτρη Μανιάτη, που κατέληγε σε ένα έμμεσο αίτημα προς τη διεύθυνση των «Νέων» να τον απολύσει.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Θάνου Καμήλαλη, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου