Κορυφογραμμές...

Toυ Γιώργου Λακόπουλου

«Κι αν μας αντέξει το σκοινί, θα φανεί στο χειροκρότημα...». Είναι το τραγούδι της κυβέρνησης το τριήμερο της αγωνίας, που άρχισε χθες και λήγει αύριο. Θα ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο; Θα αντέξει η κυβέρνηση; Είναι τα ... ερωτήματα που ταλανίζουν. Κανονικά, αυτά είναι προβλήματα κυβερνήσεων με αναιμικές πλειοψηφίες. Π.χ., ο Καραμανλής ήξερε ότι δεν μπορεί να είναι πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης η επιβίωση της οποίας κρεμόταν από τα κέφια του Παυλίδη. Αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου δεν αντιμετωπίζει τέτοιου είδους δυσκολίες. Εχει αρκετούς βουλευτές, ώστε να στείλει στην εξέδρα δυο - τρεις χωρίς να χάσει η κυβέρνηση του τη «δεδηλωμένη». Ειδικά για το Μεσοπρόθεσμο, υπάρχει και το ιππικό. Τότε τι είναι αυτό που κάνει την κυβέρνηση να φέρεται σαν ψάρι έξω από το νερό ενόψει της αυριανής ψηφοφορίας;
Ακριβώς αυτό. Είναι ψάρι έξω από το νερό. Η πολιτική της αναπτύσσεται σε άλλο κλίμα από αυτό που της χρειάζεται κάθε φορά. Στο πρώτο εξάμηνο της θητείας της διέθετε τρομακτική πολιτική ισχύ, αλλά αντί να λάβει μέτρα για να κλείσει αμέσως τις δημοσιονομικές τρύπες, το έριξε στις γαλαντομίες και τα σλάλομ. Στο δεύτερο εξάμηνο άρχισε το ταγκό με την τρόικα. Στο τρίτο εξάμηνο οι μισοί στο ΠΑΣΟΚ βλέπουν το Μνημόνιο ως αναγκαίο κακό. Οι άλλοι μισοί απλώς κακό και καθόλου αναγκαίο, αλλά μπαίνουν και στην κυβέρνηση «άμα λάχει να 'ούμε», που λέει και ο Χάρρυ Κλυνν.
Αποτέλεσμα; Το Μνημόνιο δεν έφερε τη σωτηρία και το Μεσοπρόθεσμο γεννά ερωτηματικά, αμφιβολίες και αβεβαιότητες. Για να το αντιμετωπίσει η κυβέρνηση άλλαξε υπουργό Οικονομικών, αλλά δεν άλλαξε και το δόγμα «ψήφιζε και μη ερεύνα» που ίσχυσε στο αρχικό Μνημόνιο. Ετσι, πολλοί από τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που θα ψηφίσουν αύριο, θα το κάνουν χωρίς να ξέρουν σε τι ακριβώς θα πουν «ναι». Και άλλοι αισθάνονται να μην πάει το χέρι τους να ρίξουν ψήφο στην πολιτική που οδηγεί από το ένα Μνημόνιο στο άλλο. Σαν τις κορυφογραμμές στον ορίζοντα. Κάπως έτσι το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα έφτασε να θυμίζει αυτό που έλεγε ο αμερικανός σεναριογράφος Τζορτζ Σίτον για τον Θεό: «Για όσους πιστεύουν καμιά εξήγηση δεν είναι αναγκαία, για όσους δεν πιστεύουν καμιά εξήγηση δεν είναι δυνατή».
TANEA