Του Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου
ΕΥΤΥΧΩΣ που έγινε ο πανικός µε τις αναφορές του Πάγκαλου (ότι η δηµοκρατία στον τόπο µας αποκαταστάθηκε πραγµατικά το 1981 - άσχετο, αλλά την αλήθεια είπε ο άνθρωπος) και τη θεατρινίστικη, σκέτη κωµωδία, αποχώρηση της... Νέας ∆ηµοκρατίας στο τέλος της τριήµερης συζήτησης για την παροχή ψήφουεµπιστοσύνης στην κυβέρνηση, για να καταλάβει και ο τελευταίος Ελληνας ότιοι πολιτικοί µας δεν βάζουν µυαλό! Ούτε οι µεν ούτε οι δε. ∆υστυχώς. Στην πιο κρίσιµη φάση της νεώτερης ελληνικής Ιστορίας, τοπολιτικό προσωπικό του τόπουαποτελείται - µεεξαιρέσεις βέβαια, αλλά η πλειοψηφία αυτή είναι - από πολιτικούςκατώτερους των περιστάσεων.
Από πολιτικούςπου ζητάνε θυσίες από τονλαό αλλά οι ίδιοι ανήκουν σε έναν άλλοκόσµο που καµιά σχέση δεν έχει µε την πραγµατικότητα. Με το σήµερα. Μυρίζουν ναφθαλίνη, καιδεν το καταλαβαίνουν. Μιλάνεγια συναίνεση και κάνουν ό,τι µπορούν για να την τορπιλίσουν. Μιλούν για το µέλλον της χώρας,αλλά µε τη στάση τους µάς υπόσχονται το πιο ζοφερό παρελθόν. Ε, όχι λοιπόν. Εκεί ανήκουν οι ίδιοι, κι εκεί να µείνουν. Επιτέλους, ας καταλάβουν ότι δεν έχουντο δικαίωµα να µας σύρουν κι εµάς µαζί τους. Φτάνει πια.
ΤΑΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου