Το ποντίκι που βρυχάται...

Το να χτυπήσεις κάποιον που μπορεί να σε λιώσει είναι πράγματι παράτολμο. Από την άλλη, όμως, δείχνει και το πόσο ευάλωτοι ή ακόμη και εύκολοι στόχοι μπορεί να γίνουν οι γίγαντες. Παραλύουν, τρομοκρατούνται από ένα αρχαίο μυστικό: Τα άπλυτά τους, όταν τους τα βγάζεις στη φόρα. Και τι κάνουν; Κατ' αρχήν...

απειλούν. Και όταν δεν περνάει η απειλή ή φοβούνται να τη φέρουν σε πέρας, συμβιβάζονται. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις και ενώ το τοπίο δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη, δεν είναι εύκολο, ούτε δίκαιο να απορρίψεις μια παράτολμη επίθεση. Μόνο που αυτός που την κάνει ακόμη και αν κινήθηκε από απλή παρόρμηση του χαρακτήρα του, πρέπει να ξέρει ότι μόνος του δεν μπορεί να κερδίσει. Αν δεν το καταλάβει, θα είναι απλώς ένα ποντίκι που βρυχάται...