Η μάχη της κατσαρόλας...

http://usa.greekreporter.gr
Δημήτρης Ρομποτής D.R.
Η οικονομική κρίση που ενέσκηψε εις τας Ηνωμένας Πολιτείας εδώ και δυο χρόνια σίγουρα έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα εις την καθημερινότητα ημών και αλλήλων. Φυσικά και δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρεάστους τας ποικίλους ομογενειακάς εκδηλώσεις, άτινες τελευταίως εμφανίζουν σημάδια κοπώσες σε πολλά επίπεδα. Βλέπουμε ότι έχει πέσει γενικώς η ποιότητα του περιβάλλοντος χώρου, μ’άλλα...

λόγια προτιμώνται αίθουσες που κοστίζουν λιγότερο, ομιλητές και καλεσμένοι που έρχονταν από αλλού με τα έξοδα πληρωμένα από τις οργανώσεις σπανίζουν πλέον, ενώ σε περιπτώσεις που γίνεται κάτι τέτοιο το παζάρι «για το τί καλύπτουμε εμείς και τί εσείς» έχει γίνει από σκληρό έως αμείλικτο.

Βεβαίως από τας περικοπάς δεν θα μπορούσε να γλυτώσει το φαγητό με αποτέλεσμα εκτός από το στομάχι μας, τις συνέπειες να υφίσταται και η επιτυχία της εκδηλώσεως αυτής καθεαυτής, αφού έχει εμφανώς μειωθεί η πυκνότης του ακροατηρίου! Ακόμη χειρότερα, έχουν επανεμφανιστεί με λίαν ανησυχητική συχνότητα πράγματα που θεωρήσαμε ότι είχαν περάσει ανεπιστρεπτί, που είχαν μπει «στο χρονοντούλαπο της ιστορίας», όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Μαρούδας του πρώϊμου κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ. Για του λόγου το αληθές να αναφέρω τα ντολμαδάκια κονσέρβα με τη χαρακτηριστική αποφορά του τενεκέ (προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, αναφέρομαι εις το υλικό του δοχείου και ουχί εις αυτούς που τα προσφέρουν ή διοργανώνουν τις εκδηλώσεις) και το αποκρουστικά παχύρευστο υγρό που τα περιβάλλει, τις άνοστες ταραμοσαλάτες, το εξατμισμένο τουρσί, τις κρύες πίτες κλπ. Και μην μου πείτε ότι είναι λόγω νηστείας διότι αυτού του είδους τα εδέσματα ξαναέκαναν απειλητικώς την εμφάνισίν των προ της Μεγάλης Τεσσαρακοστής! Αφήστε που το κρασί έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, μέχρι και οι σόδες σερβίρονται πλέον σε δίλιτρη συσκευασία για οικονομία, τα βαζάκια αποτελούν παρελθόν, με αποτέλεσμα καμμιά φορά η «Κόκα Κόλα» ή το «Σέβεν απ» που έχει περισσέψει από κάποια εκδήλωση να ξανασερβίρεται σε επόμενη, ας είναι και «φλατ» ή εξατμισμένες. Φτώχεια κατηραμένη, αγαπητοί μου!

Δυστυχώς, το πρόβλημα δεν περιορίζεται στις «πρωτοβάθμιες» ομογενειακές εκδηλώσεις, δηλαδή κατινοειδείς ψιλοδιαλέξεις, άντε και καμμιά ανάγνωση ποιημάτων, παρουσιάσεις βιβλίων προσχολικού περιεχομένου, αναβίωση εθίμων που μπορεί να μην υπήρξαν ποτέ κλπ. Εκεί δεν μπορείς να περιμένεις πολλά ούτως ή άλλως, άντε να βρεις καμμιά φέτα της προκοπής ή καμμιά γραβιέρα με παξιμάδι αν οι διοργανωτές είναι Κρήτες.
Το κακό, δυστυχώς, έχει αγγίξει και τα μεγάλα «κέιτερινγκ χάουζις», όπως το «Τέρας ον δε Παρκ» για παράδειγμα, το οποίον έχει κατέλθει τόσα σκαλιά στην ποιότητα του προσφερομένου φαγητού που θυμίζει το πάλαι ποτέ διαλάμψαν «Κρύσταλ Πάλας» (λίγο προτού κλείσει)! Αν και φαινομενικώς οι ποσότητες παραμένουν ίδιες, με το που θα δοκιμάσεις κάτι αντιλαμβάνεσαι ότι η σχέση του με αυτά που ήξερες είναι μόνο οπτική. Αντιλαμβάνεσαι ότι το πάθος μας για οτιδήποτε παλιό (λόγω και του πανάρχαιου παρελθόντος μας, υποθέτω) έχει αγγίξει επικίνδυνα όρια αφού εκφράζεται και στα εδέσματα που εμφανώς πλέον έχουν μια αποφορά μούχλας, γαρνιρισμένης με «λάιτ» δόσεις ναφθαλίνης και αυτή την ιδιαίτερα ταγγιασμένη υφή ψυγείου που δεν έχει καθαριστεί για καιρό ή που έχει κρατήσει ανεξίτηλο το άρωμα από το «Φαντάστικ» με την ψεύτικη δόση λεμονιού! Αν δεν με πιστεύετε, να πάτε στο «Λέοναρντς» και να δοκιμάσετε τα ορεκτικά του, ιδιαίτερα τα σαλαμοειδή που σχεδόν πάντοτε δίνουν την αίσθηση ότι έχουν ξανασερβιριστεί. Για το «Αστόρια Μάνορ» δεν μιλάω καθόλου! Και μόνον ο επιθετικός προσδιορισμός «Αστόρια» ενώπιον του «Μάνορ» προϊδεάζει για το μέγεθος του «ντεκαντάνς»!
Να μου το θυμηθείτε ότι ο κόσμος θα ξεκόψει έτι περαιτέρω από τας εκδηλώσεις, τας οποίας έχει βαρεθεί ούτως ή άλλως. Ιδιαίτερα οι «πρωτοβάθμιες» ήδη μετρούν σημαντικές απώλειες, ενώ και οι «πρωτοκλασσάτες» ρίχνουν ισοπεδωτικά τις τιμές των εισιτηρίων προκειμένου να αποφύγουν οι διοργανωτές των το υποτιθέμενο ρεζιλίκι!
Και επειδή τα προβλήματα της οικονομίας δεν πρόκειται να διορθωθούν άμεσα και μπορεί να μην ξαναζήσουμε τη «χλιδή» των ύστερων χρόνων της δεκαετίας του ’90, ίσως να είναι καλύτερα αν το «κέτερινγκ» επιστρέψει στις …νοικοκυρές, τις ακάματες αυτές, λιγότερο γνωστές, αγωνίστριες της ομογένειας, που όπως οι γυναίκες της Πίνδου στο έπος του ’40, επωμίσθησαν επί δεκαετίες το βάρος της ομογενειακής κατσαρόλας, προσφέροντας γεύματα επί γευμάτων και έτσι στήθηκαν οργανώσεις, σχολεία και εκκλησίες για να μπορούν την σήμερον άγαμοι ιερείς να έχουν μισθούς άνω των 80,000 δολαρίων ετησίως και να κυκλοφορούν με υπερμεγέθεις, κατάμαυρες «Λέξους», έχοντας μάλιστα το αυτοκόλλητο «Τούτω Νίκα» στο πίσω παρμπρίζ προς αποφυγήν περαιτέρω σκανδαλισμού των πιστών, υποθέτω, ή προς νουθεσίαν των ιερέων εκείνων που επιμένουν να έχουν «Μερσεντές»… Ε, τί να κάνουμε, κρατάει χρόνια αυτή η …κωλώνια (επίτηδες έβαλα και τα δύο ο με ωμέγα).
Ναί, λοιπόν, οι νοικοκυρές μας να ξαναγίνουν μπροστάρισες του αγώνα, να ξαναπέσουν στις κοινοτικές κουζίνες, όχι ότι σταμάτησαν δηλαδή, αλλά θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους, καθότι οι εποχές δύσκολες και ο δρόμος μακρύς. Ουδέποτε ομογενειακή οργάνωση ή εκδήλωση πέτυχε χωρίς καλό φαϊ κι’αν νομίζεται ότι αυτό έχει αλλάξει επειδή χορτάσαμε, πλανάσθε πλάνην οικτρά! Με ντολμαδάκια λάτας και ταραμά δεν πρόκειται να μεταλαμπαδευτεί η εθνική υπερηφάνεια, ούτε να περάσει στις νεώτερες γενιές η σκυτάλη του Ελληνισμού, αφήστε δε τα χορευτικά και την πρόοδό τους, αφού νηστικό αρκούδι, δεν χορεύει!

Δημήτρης Ρομποτής D.R.
dr@radioneo.us

ΥΓ: Να ακούτε και την καθημερινή μου Εκπομπή Καυσαερίων στο Ράδιο ΝΕΟ (11:00 π.μ. μέχρι τις 12:00 το μεσημέρι ώρα Νέας Υόρκης. Επαναλαμβάνεται αυθημερόν, 11:00 με 12:00 το βράδυ). Το πρόγραμμα μεταδίδεται στην υποσυχνότητα 95,5 (Νέα Υόρκη, Νέα Ιερσέη, Κονέκτικατ) και στο Διαδίκτυο η διεύθυνση είναι www.radioneo.us