"Αγαπητή
Τσαούσα,
χρόνια πολλά, καλή Ανάσταση να έχεις μετά θάνατον, και καλό Πάσχα αύριο.
Είμαι η Γιολάντα και επειδή δεν έχω μια, έμεινα αναγκαστικά Αθήνα τέτοιες μέρες.
Δεν πειράζει και πολύ όμως, γιατί Πάσχα 4 Απριλίου μόνο σε θρίλερ πέφτει.
Άλλες χρονιές έσκαγα μύτη στο εκκλησάκι του νησιού με τσίτι και με τη λαμπάδα μου στο χέρι. Τίποτε άλλο. Καλά, βρακί φορούσα. Μη φανταστείς, κορδόνι. Φέτος με βλέπω με κιλότα και καλσόν. Ψοφόκρυο, κι άντε να βγάλεις γκόμενο.
Ξέρεις γιατί το λέω αυτό; Επειδή από μούρη δεν λέω πολλά, αλλά...
...έχω σούπερ κώλο.
Λοιπόν, τώρα που το ανέφερα, θα πρέπει όταν το Πάσχα πέφτει νωρίς, η Ανάσταση να γίνεται μέσα στον ναό, να παίζει λίγος κώλος. Εντάξει, μέσα γίνεται, το ξέρω, αλλά όλοι κάθονται έξω. Σκέψου δηλαδή να μη ρίχνανε και βαρελότα. Θα έπαιρνε ο παπάς το άγιο φως από τη λάμπα της ΔΕΗ.
Τέλος πάντων. Θα τη βγάλω ξεροσφύρι, γιατί εκτός από λεφτά, δεν έχω ούτε γκόμενο.
Όλα μαζί μου τελειώσανε. Και δεν διαβάζω και βιβλία ρε γαμώτο, να πεις θα κάτσω μέσα σήμερα, να λογοτεχνιστώ. Ξεροσταλιάζω όρθια στα μπαρ, περιμένοντας να με κεράσει κάνας μαλάκας.
Όταν λέω "μαλάκας" δεν εννοώ πως βλέπω τους άντρες μαλάκες. Εννοώ πως είναι μαλάκας όποιος νομίζει πως αν κεράσει ένα ποτό, θα γαμήσει κιόλας. Βεβαίως, εγώ το πίνω το ποτό, γιατί δεν μπλέκω ποτέ τα φιλοσοφικά με το γαμήσι, πάντως ο τύπος δεν γαμάει.
Μια φορά μόνο έκατσα σε άντρα που με κέρασε, επειδή δεν έλεγε με τίποτα να με κεράσει δεύτερο. Σκέφτηκα ότι μάλλον δεν ήθελε να γαμήσει, αλλά ήταν απλώς ευγενικός.
Τσίμπησα μ΄ αυτόν, γιατί αν ο άντρας δεν είναι μαλάκας δεν έχω πρόβλημα. Βάλε σε βαγόνι τρένου εικοσιπέντε άντρες σωστούς, και θα τους πάρω όλους στη σειρά σαν ελεγκτής.
Γιατί Τσαούσα μου, άμα δεν ψάχνεις, πώς τον βρίσκεις τον κατάλληλο; Κι έχω περάσει τα τριάντα, είμαι τριανταεννιά μισό. Φυσικά έχω τη δουλειά μου, αλλά από τότε που άρχισα να κόβω αποδείξεις, δεν μου μένει φράγκο. Πάω σε σπίτια και κάνω μανικιούρ-πεντικιούρ. Σαράντα Ευρώ τα νυχοπόδαρα και μέχρι πρόσφατα όλα μαύρα. Χέστηκα στο Ευρώ. Τώρα, παρανυχίδα να τους βγάλω, μου θέλουνε απόδειξη.
-"Τι απόδειξη μαντάμ για δέκα Ευρώ; Την πέτρα απ΄το νεφρό σου έβγαλα; Παρανυχίδα έβγαλα. Να ψάξεις κάτω, δεν τη βρίσκεις".
-"Απόδειξη είπα!"
Άντε να της αποδείξω ότι μου καταστρέφει τη ζωή.
Γι αυτό ψάχνω για άντρα βρε Τσαούσα, θα τον παντρευτώ εκεί χάμω, να γίνω νοικοκυρά να πλένω τα βρακιά του τζάμπα, ούτε αποδείξεις, ούτε τίποτα. Ντρέπομαι που στο λέω, αλλά μου κανονίσαν προξενιό για ανήμερα το Πάσχα. Το σόι της μάνας μου. Παλιά μυαλά, αλλά με Πάσχα 4 του Απρίλη, κώλο μέσα, και τριανταεννιά μισό, η πρόταση είναι μάλλον δελεαστική.
Αυτός είναι ο λόγος που σου γράφω. Εσύ ως Τσαούσα που είσαι θα τα ξέρεις όλα. Πρώτα απ΄όλα, μπορεί μια γυναίκα στην ηλικία μου, με παχύ το παρελθόν, να νοικοκυρευτεί; Ακόμα, είναι εύκολο να μάθω το μαγείρεμα; Μόνο νερό ζεσταίνω για τον Νες καφέ. Ξέρεις καμία συνταγή καλή;
Άκουσα τον Αρχιεπίσκοπο να λέει πως ζούμε σ΄ έναν κόσμο πεπτωκότα. Στα καλύτερα εστιατόρια πηγαίνει ο μάγκας. Τι κότα είναι αυτή; Σαν τη φραγκόκοτα ας πούμε; Και πώς τη φτιάχνουν, θα μου πεις; Να τραπεζώσω τον γαμπρό να τον τρελάνω, γαμώ τις 4 Απρίλη μου, γαμώ. Θα΄βλεπε κώλο και θα μ΄έπαιρνε αμέσως. Δεν τρώει αρνί, γι αυτό μιλάω για πεπτωκότα. Να φάει τα αλλιώτικα να κάνουμε κατάσταση.
Θα παρακαλούσα να απαντήσεις αμέσως, γιατί μια καθυστέρηση την έχεις κι εγώ καίγομαι.
Με αγάπη
Γιολάντα".
Απάντηση:
Γιολάντα, δεν ξέρω αν μπορεί να νοικοκυρευτεί μια γυναίκα σαν εσένα, μην παραμυθιάζεσαι από τις διαφημίσεις.
Δεν ξέρω επίσης τι πουλί είναι η πεπτωκότα, αλλά φαντάζομαι στο φούρνο με πατάτες θα πηγαίνει.
Απάντηση update:
Γιολάντα, άκυρη η πεπτωκότα.
Δεν είναι λέει πουλί, ούτε γλυκό, όπως ας πούμε η πανακότα.
Βγάλε τον κώλο έξω κι ας κρυώνεις.
Αυξημένη η κίνηση στις εθνικές οδούς...
