Δικαιώθηκε στις καρδιές των Ελλήνων που την έστειλαν στην Ευρωβουλή, όπου υπηρέτησε για μια θητεία προωθώντας με ζήλο εργατικά θέματα αλλά και αιτήματα του γυναικείου και του αναπηρικού κινήματος. Από την πολιτεία ωστόσο δεν βρήκε τη δικαίωση, αφού το ελληνικό κράτος δεν εντόπισε ποτέ τους παρ’ ολίγον δολοφόνους της και η υπόθεσή της έχει τεθεί στο αρχείο. Τώρα... καταφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ζητώντας δικαιοσύνη για το ειδεχθές έγκλημα που έγινε τον Δεκέμβριο του 2008 και της κόστισε ώς τώρα παραπάνω από 40 χειρουργεία και απροσμέτρητη οδύνη.
Η εμβληματική μορφή των συνδικαλιστικών και εργατικών αγώνων, η Κωνσταντίνα Κούνεβα, κατέφυγε στο ανώτατο αυτό δικαστήριο το 2018 ισχυριζόμενη ότι η Ελλάδα με πράξεις και παραλείψεις παραβίασε μια σειρά δικαιωμάτων της: το δικαίωμα στη δίκαιη δίκη, την προστασία της ιδιωτικής ζωής της, το δικαίωμά της στην ελευθερία της έκφρασης και στον συνδικαλισμό. Πριν από έναν μήνα το δικαστήριο αποδέχτηκε ως τεκμηριωμένες και βάσιμες τις πιο σοβαρές από τις αιτιάσεις της, ότι επλήγη το δικαίωμα στην προστασία της ζωής και της απαγόρευσης βασανιστηρίων.
Το Δικαστήριο υπέβαλε στην Ελλάδα το ερώτημα αν επιθυμεί φιλικό διακανονισμό με την κ. Κούνεβα, πράγμα που η χώρα αρνήθηκε. Ετσι το ελληνικό κράτος οφείλει μέχρι αρχές Ιουλίου να απαντήσει στα δύο ζητήματα που έθεσε το δικαστήριο: αν η Ελλάδα έκανε ό,τι μπορούσε ως προς τον εντοπισμό των δραστών και αν εξάντλησε κάθε δυνατότητα ώστε να αποδείξει αν υφίσταται ευθύνη του εργοδότη της για την επίθεση εναντίον της ώστε να αποζημιωθεί για την ηθική βλάβη.
Τι προσδοκά τώρα η κ. Κούνεβα, ρωτήσαμε τον δικηγόρο της, κοσμήτορα και καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, Χάρη Ταγαρά. «Για να μείνουμε στις αιτιάσεις της κ. Κούνεβα που το Δικαστήριο θεώρησε επαρκώς τεκμηριωμένες και βάσιμες για να καλέσει τη χώρα να απολογηθεί, αυτό που προσδοκάται είναι να αποδοκιμαστεί η στάση και συμπεριφορά της πολιτείας, που δεν έδειξε την απαιτούμενη επιμέλεια ούτε για να εντοπίσει τους δράστες ούτε να διερευνήσει ουσιαστικά τις ευθύνες του εργοδότη της» μας απάντησε ο κ. Ταγαράς, επισημαίνοντας πως «είναι σημαντικό ότι το Δικαστήριο αναφέρεται στα άρθρα 2 και 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, που εγγυώνται το δικαίωμα στη ζωή και την απαγόρευση των βασανιστηρίων. Δέχεται δηλαδή ότι η επίθεση στην κ. Κούνεβα αποτέλεσε απόπειρα δολοφονίας ή τουλάχιστον βασανισμού· κι αυτό αυξάνει την απαξία της αδράνειας που το Στρασβούργο καταλογίζει στη χώρα μας».
Τι θα σημαίνει μια θετική απόφαση του συγκεκριμένου δικαστηρίου όχι μόνο για την κ. Κούνεβα, αλλά για όλους τους εργαζόμενους που συνδικαλίζονται; «Μια θετική απόφαση του Στρασβούργου δεν θα είναι δικαίωση μόνο για την κ. Κούνεβα, όπως η απόφαση για τη Μανωλάδα δεν ήταν δικαίωση μόνο για τους προσφεύγοντες της υπόθεσης εκείνης» λέει ο Χ. Ταγαράς. «Θα είναι και μήνυμα για το κράτος ότι δεν θα μπορεί στο μέλλον ν’ αφήνει ατιμώρητους όσους επιτίθενται, με τον τρόπο που έκαναν στην κ. Κούνεβα, είτε στους εργαζόμενους που συνδικαλίζονται είτε και γενικότερα σ’ όσους αμφισβητούν με οποιονδήποτε τρόπο την εξουσία και γίνονται ύστερα θύματα «αγνώστων»»...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου