Για οτιδήποτε συμβαίνει, για όποια κυβερνητική απόφαση συναντά αντιδράσεις η απάντηση είναι πως αυτό είναι ένα τερτίπι του Τσίπρα, μια φαντασίωσή του, μια... αποκοτιά του και ως εκ τούτου θα πρέπει να την απορρίψουμε ως εξωπραγματική (και "λαϊκίστικη", χαρακτηρισμός που κολλάει παντού). Το οκτάωρο βέβαια δεν είναι κάποια "εφεύρεση" του Τσίπρα, είναι μια εργατική κατάκτηση. Το οκτάωρο είναι δικαίωμα που κατακτήθηκε με αίμα, δεν είναι μια παραξενιά της αντιπολίτευσης. Και θα πρέπει κάποια στιγμή οι φιλοκυβερνητικοί να καταλάβουν ότι δεν απαντώνται τα πάντα με έναν αντιτσιπρικό λίβελο.
Ο αρθρογράφος στο κείμενό του αποκαλύπτει το σκεπτικό του: "Αν επιλεγεί μια μαξιμαλιστική νομική προστασία που εξωθεί την αγορά να την καταστρατηγεί συστηματικά (διότι δεν έχει άλλη επιλογή μέσα στον ανταγωνισμό), τότε αυτό το θαυμαστό το θεσμικό πλαίσιο λειτουργεί εν τέλει εις βάρος του εργαζόμενου". Μιξιμαλισμός λοιπόν το οκτάωρο. Όταν επικρατεί ζούγκλα στα εργασιακά η λύση είναι να νομιμοποιήσουμε τη ζούγκλα (γιατί αυτό επιτάσσει η "αγορά") και εντάξει θα παρέμβουμε όταν χρειάζεται, αν π.χ. δουλεύει κάποιος 15ωρο, αλυσοδεμένος. Ε, τότε ναι, να προστατευτεί ο εργαζόμενος, περάσαμε και Διαφωτισμό, δεν είμαστε απάνθρωποι.
Καλό όλο το παραμύθι που στήνεται για την υπεράσπιση του νομοσχεδίου του Κωστή Χατζηδάκη, αλλά πολύ αδύναμος ο δράκος του (ή το τσιτάχ του, γιατί ο αρθρογράφος είναι αυτός που μας χάρισε τον χαρακτηρισμό "τσιτάχ" για τον Κυριάκο Μητσοτάκη)
Dimitris Soultas (FB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου