Στο διάλειμμα μιας δικασίμου στο Εφετείο πριν από ένα χρόνο περίπου, το δημοσίευσα εδώ μαζί με μια φωτογραφία της κας Μάγδας που τράβηξε η Τατιάνα Μπόλαρη στο Εφετείο.
"Καθώς το δικαστήριο έχει...
διακόψει και η μάρτυρας ολοκλήρωσε την κατάθεση της βγαίνω έξω να κάνω ένα τσιγάρο. Συναντώ την κα Μάγδα.
Νωρίτερα έχω ενημερωθεί για τους προπηλακισμούς που δέχτηκε ερχόμενη στο Εφετείο. Μια πολλή καλή συνάδελφος θέλει να μάθει, για το ρεπορτάζ και λέμε να την ρωτήσουμε. Η κα Μάγδα πάντα ευγενική μας ζητά να μιλήσουμε με τον αδερφό της. Δεν έχει το κουράγιο.
Αυτό ακριβώς είναι όμως το κουράγιο.
Να μην μπορείς να μιλήσεις και να εξιστορήσεις την χυδαιότητα που δέχτηκες το πρωί -αλήθεια η αστυνομία πότε επεμβαίνει όταν είναι μπροστά;-αλλά να έρχεσαι σε κάθε δικάσιμο και ν' αντέχεις. Κουράγιο είναι να βλέπεις 50 χρυσαυγίτες να χαχανίζουν και να σχολιάζουν χυδαία, να είσαι μόνη σου και ν' αντέχεις. Και θέλει πολύ κουράγιο να είσαι η Μάγδα. Θέλει πολύ κουράγιο να έρχεσαι και ν' ακούς όσα λέγονται. Θέλει πολύ κουράγιο οι άνθρωποι να είναι μαζί σου νοητά και όχι αυτονόητα δίπλα σου. Και η κα Μάγδα το έχει το κουράγιο.
Εκεί ακριβώς που διαισθάνεσαι, βλέποντας την, πως υπάρχει η ψυχοφθόρος διαδικασία, εκεί ακριβώς έρχεται το κουράγιο της, που ζωγραφίζεται μ' έναν τρόπο σ' αυτό το ελαφρό μειδίαμα στο πρόσωπό της που έχει τόσο πόνο και θυμό, αλλά έχει και γλύκα και ενδιαφέρον, όσο και κουράγιο.
Θέλει πολύ κουράγιο να βλέπεις απέναντι τους ηθικούς αυτουργούς και ν' αντέχεις. Θέλει πολύ κουράγιο να δίνεσαι σε κάτι που είναι προσωπικός σου πόνος και απώλεια, αλλά εκπροσωπεί έναν γιγάντιο αγώνα που οι υπόλοιποι δεν έχουμε καταφέρει να αποκωδικοποιήσουμε πλήρως, αλλιώς η Μάγδα δεν θα ήταν μόνη στο διάζωμα.
"Κουράγιο"...μην το αναζητήσετε στο λεξικό...δείτε την ζωντανή παρουσία του δίπλα σας...έτσι όπως το βλέπω κι εγώ, στο Εφετείο, στον Κορυδαλλό, στους συναδέλφους μου-κάποιους λίγους κι εκλεκτούς- όπου κι αν κινούμαι. Μόνο έτσι μπορώ να βρίσκω το δικό μου".
Ειρήνη Προμπονά (FB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου