Η πόλωση ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ...

...και το ενδεχόμενο του μεγάλου συνασπισμού...

Την ώρα που οξύνεται η αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ εν όψει των τριπλών εκλογών του Μαΐου, έχει ανοίξει για τα καλά η συζήτηση για την επόμενη μέρα. Τι θα συμβεί αν...
δεν προκύψει αυτοδυναμία; Θα υπάρξει «προεδρική» πλειοψηφία ή θα οδηγηθούμε σε νέες εκλογές τον Μάρτιο του 2020; Ποιος θα είναι ο πολιτικός χάρτης ύστερα από μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση η οποία, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, θα διεξαχθεί με απλή αναλογική;

Τα δεδομένα

Το πολιτικό τοπίο της «μετανμνημονιακής» Ελλάδας διαμορφώνεται κατ’ αντιστοιχία των οικονομικών εξελίξεων. Όπως η οικονομία σταθεροποιείται σταδιακά κι έχει επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, έτσι και στο πολιτικό σύστημα παγιώνεται ο νέος συσχετισμός δυνάμεων που προέκυψε από την κρίση πολιτικής εκπροσώπησης 2010-2015. Μπορούμε να πούμε πλέον με αρκετή σιγουριά ότι ένας νέος δικομματισμός έχει αναδυθεί, σαφώς μικρότερος από αυτόν των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά απολύτως ηγεμονικός την παρούσα στιγμή.

Επιπλέον, παρά τις προεκλογικού χαρακτήρα «εμφυλιοπολεμικές» κραυγές, είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού η στρατηγική σύγκλιση των δύο μεγάλων κομμάτων. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ συμφωνούν απολύτως στην πάση θυσία συμμετοχή στην ευρωζώνη, την προνομιακή σχέση με τις ΗΠΑ, την απόλυτη προτεραιότητα στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ (μείωση ασφαλιστικών εισφορών και φορολογικών συντελεστών) αποτελούν μέρος του προγράμματος της ΝΔ. Το ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών που αποτελεί μήλον της Έριδος, θα έχει κλείσει κατά πάσα πιθανότητα πριν τις κάλπες –η δε ΝΔ έχει καταστήσει ότι δεν θα ανατρέψει μια επικυρωμένη συμφωνία

Οι κίνδυνοι

Ωστόσο, παρά την «κανονικοποίηση» της οικονομίας και της πολιτικής, ελλοχεύουν ακόμα σημαντικοί κίνδυνοι. Η μείζων απειλή που συνιστά η Ιταλία για την ευστάθεια της ευρωζώνης, η κρίση των αναδυόμενων αγορών, τα μεγάλα επιτόκια δανεισμού και ο απολύτως απρόβλεπτος Ερντογάν μπορεί να προκαλέσουν σοβαρούς κλυδωνισμούς στη χώρα. Η Ελλάδα ανασυγκροτείται, αλλά παραμένει εύθραυστη μιας και η καταστροφική μνημονιακή οκταετία συρρίκνωσε τις δυνάμεις και τις αντοχές της. Ο διεθνής παράγοντας, οι πολιτικές δυνάμεις και η οικονομική ελίτ έχουν πλήρη επίγνωση αυτών των δυσκολιών.

Το σενάριο

Τα θα συμβεί λοιπόν αν δεν «βγαίνουν τα κουκιά» είτε μετά τις επόμενες εκλογές είτε μετά τις μεθεπόμενες; Το σενάριο του «μεγάλου συνασπισμού», δηλαδή της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ κατά το γερμανικό πρότυπο της συμμαχίας Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών, το έθιξε για πρώτη φορά ο Γιώργος Κύρτσος στο ραδιόφωνο 247. Ο ευρωβουλευτής της ΝΔ είχε πει ότι μια από τις ερωτήσεις που του θέτουν στις Βρυξέλλες, είναι πώς μπορεί να υπάρξει συνεργασία μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. «Ένα από τα σενάρια που εξετάζουν οι ευρωπαίοι εταίροι μας ως λύση σε πολλά προβλήματα, σχετικά με το ελληνικό πρόγραμμα, είναι κι ένας κυβερνητικός συνασπισμός κομμάτων», είχε προσθέσει.

Στο θέμα αναφέρθηκε και ο Δημήτρης Κουτσούμπας μιλώντας στο ίδιο ραδιόφωνο: «Άμεσα δεν θα έχουμε συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αργότερα θα γίνει, θα το δείτε», είχε δηλώσει ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ. Από την άλλη, άλλες πηγές (πχ Θανάσης Μαυρίδης στη στήλη του στο liberal) επιμένουν ότι το σενάριο του μεγάλου συνασπισμού προωθείται από τις Βρυξέλλες.

Οι πιθανότητες

Δεδομένης της όξυνσης της πόλωσης, αυτή τη στιγμή φαντάζει λίγο πιθανή μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος όμως θα μπορούσε να φανταστεί στις αρχές του 2012 ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα γινόταν πρωθυπουργός ή στις αρχές του 2015 ότι θα εξελισσόταν στον πρωθυπουργό που επί θητείας του ολοκληρώθηκε το μνημονιακό πρόγραμμα;

Όπως επισημαίνει έμπειρός πολιτικός αναλυτής, «η Ελλάδα δεν είναι Δανία για να μείνει χωρίς κυβέρνηση για μεγάλο διάστημα». Όταν λοιπόν φτάσει η ώρα της αλήθειας, θα ασκηθούν τεράστιες πιέσεις για να αποκτήσει η χώρα ισχυρό κυβερνητικό σχήμα. Εκ των πραγμάτων, εκείνη τη στιγμή τον πρώτο λόγο θα έχουν πρόσωπα ευρύτερης αποδοχής.

newpost.gr