Ο τίτλος είναι παραπλανητικός -μπήκε για να κάνει ένα μάλλον εύκολο λογοπαίγνιο. Έβαλα κι ένα ρο παραπάνω για να σας μπερδέψω, διότι βέβαια Μπρρρ κάνουμε όταν κρυώνουμε πολύ, ενώ Γκρρρ όταν είμαστε θυμωμένοι -ή τουλάχιστον έτσι τα...
παρασταίνουν στα κόμικς. Αλλά στην πραγματικότητα το άρθρο έχει ως αντικείμενο το βρετανικό δημοψήφισμα, που γίνεται σε τρεις μέρες από σήμερα, την Πέμπτη, διότι οι Άγγλοι, καθώς στα περισσότερα πράγματα ακολουθούν δικό τους τροπάριο έτσι και την ημέρα των εκλογών δεν την έχουν ορίσει Κυριακή αλλά Πέμπτη, ακόμα κι όταν οι εκλογές δεν είναι εσωτερικές δικές τους αλλά ευρωπαϊκές -έτσι για τις ευρωεκλογές Άγγλοι, Ολλανδοί και Ιρλανδοί ψηφίζουν την Πέμπτη και όλη η υπόλοιπη ΕΕ την Κυριακή.
Το δημοψήφισμα γίνεται με ερώτημα την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, ενδεχόμενο που έχει καθιερωθεί να αποκαλείται Μπρέξιτ (ή Brexit, αν είστε από εκείνους που το έχουν για γρουσουζιά να γράψουν με το ελληνικό αλφάβητο μια λέξη που είναι ή που νομίζουν πως είναι ξένη).
Το Μπρέξιτ, δηλαδή η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ, φτιάχτηκε με συμφυρμό. Brexit, από το Britain και το exit. Όπως έγραφα πέρσι τέτοιον καιρό, η λέξη είναι φτιαγμένη με τον τρόπο που φτιάχνονται αβέρτα νέες λέξεις και εφήμεροι σχηματισμοί στα αγγλικά, με σύμφυρση δυο άλλων λέξεων, από τις οποίες η μία ή και οι δύο μπορεί να είναι κομμένες (π.χ. Μερκοζί από τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί). Το θέμα έχει πολύ ενδιαφέρον και το έχουν μελετήσει εξαντλητικά δυο επιφανείς γλωσσολόγοι μας, η Γεωργία Κατσούδα και ο Θανάσης Νάκας σε ένα βιβλίο τους, βιβλίο που το έχω και λογαριάζω κάποτε να το παρουσιάσω, αλλά όχι σήμερα.
Εν αρχή βεβαίως ην το Γκρέξιτ, δηλαδή η έξοδος της Ελλάδας -από την ευρωζώνη τούτη τη φορά. Από το Greece και το exit φτιάχτηκε, ήδη το 2012 το grexit, γκρέξιτ στα ελληνικά (δείτε και το περσινό μας άρθρο αν θέλετε) και πάνω στο πατρόν του Grexit φτιάχτηκαν διάφοροι άλλοι όροι, κάποιοι εφήμεροι και κάποιοι, όπως το Brexit, που έπιασαν.
Και το μεν Γκρέξιτ, αν και δεν έχει οριστικά απομακρυνθεί ως ενδεχόμενο, δεν βρίσκεται πια στο προσκήνιο, ενώ αντίθετα το Μπρέξιτ απασχολεί τους πάντες και απειλεί να κλονίσει συθέμελα την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό και ο τίτλος μας -Μπρ αντί για Γκρ;, που μπορείτε να τον διαβάσετε και αλλιώς, πως δηλαδή το Μπρέξιτ προκαλεί τρέμουλο στους ιθύνοντες της ΕΕ.
Βέβαια, η συζήτηση για το Μπρέξιτ πήρε εντελώς άλλο χαρακτήρα από την Πέμπτη, όταν δολοφονήθηκε η Τζο Κοξ, βουλευτίνα των Εργατικών και δραστήρια υποστηρίκτρια της παραμονής στην ΕΕ, του Remain όπως λέγεται. Το φονικό έριξε βαριά τη σκιά του, κι έτσι η προεκλογική δραστηριότητα διακόπηκε και κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα ξαναρχίσει.
Επειδή ο άνθρωπος είναι ζώο που αναζητεί παντού εξηγήσεις, ο φόνος της βουλευτίνας προκάλεσε πολλές συζητήσεις -αν ήταν ένα τυχαίο περιστατικό, αν έγινε από έναν σαλεμένο ακροδεξιό που έδρασε αυτόνομα ή αν, όπως είναι σχεδόν βέβαιοι κάμποσοι στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, τη Τζο Κοξ τη δολοφόνησαν οι μυστικές υπηρεσίες για να αναστρέψουν το κλίμα υπέρ του Μπρέξιτ. (Παράδειγμα ενός άθλιου άρθρου -και το περίεργο είναι ότι αυτός ο αρθρογράφος θεωρείται αριστερός και τον καλούν και στο Κόκκινο 105.5)
Είναι πράγματι αρκετά πιθανό από τη δολοφονία να προκληθεί κύμα συμπάθειας, το οποίο να μεταστρέψει κάποιους ψηφοφόρους υπέρ του Ριμέιν. Ωστόσο, η μηχανιστική εφαρμογή του cui bono (ποιος ωφελείται) δεν οδηγεί πάντοτε σε έγκυρα συμπεράσματα -με τη λογική αυτή, η δολοφονία του Λαμπράκη το 1963 θα σχεδιάστηκε από την Ένωση Κέντρου, αφού αυτή ήταν η άμεσα ωφελημένη από τις ανακατατάξεις που δρομολογήθηκαν (παραίτηση Καραμανλή, πρόωρες εκλογές).
Να θυμηθούμε και τη δολοφονία της Άννας Λιντ, Σουηδέζας υπουργού εξωτερικών, τις παραμονές του δημοψηφίσματος για το ευρώ. Η Λιντ ήταν υπέρ του ευρώ, αλλά το δημοψήφισμα έβγαλε αποτέλεσμα αρνητικό και η Σουηδία έχει ακόμα την κορόνα. Και βέβαια η δολοφονία δεν είχε άμεση σχέση με το διακύβευμα του δημοψηφίσματος...
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρο το άρθρο του Νίκου Σαραντάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου