Στρόβιλος ...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

ΣΥΜΦΩΝΑ µε µια διαπίστωση που αποδίδεται στον Ιωσήφ Στάλιν, ο θάνατος λύνει όλα τα προβλήµατα: «Χωρίς τον άνθρωπο δεν υπάρχει πρόβληµα».

ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΣ ο Μπασάρ αλ-Ασαντ δεν είναι. Ο δευτερότοκος γιος του Χαφέζ αλ-Ασαντ ήταν οφθαλµίατρος στο Λονδίνο. Εκεί γνώρισε και τη ... γλυκύτατη, προοδευτική και σπουδασµένη στη Βρετανία γυναίκα του. Οταν χάθηκε ο πρωτότοκος, ο Μπασάρ εκλήθη για να δώσει συνέχεια στην οικογενειακή δυναστεία. Κάτι που έγινε προ δεκαετίας περίπου.

ΣΤΟ ΠΑΖΛ της Μέσης Ανατολής, η Συρία είναι κοµµάτι που έχει δυνατότητες σύνδεσης από κάθε πλευρά. Η ∆αµασκός έχει παίξει κατά καιρούς όλους τους ρόλους. Φυτώριο τροµοκρατών που ταλαιπώρησαν τη ∆ύση. Αλλά και χρήσιµος σύµµαχος – λόγωτων εξαιρετικών µυστικών υπηρεσιών της Συρίας – στον αγώνα κατά της ΑλΚάιντα. Παράγων αποσταθεροποίησης, ιδίως στον Λίβανο. Αλλά και εταίροςτου Ισραήλ σε µια ψυχρή ειρήνη στα Υψίπεδα του Γκολάν. Οχι πως το καθεστώς έκατσε ποτέ ήσυχα. Το 2008 η ισραηλινή Αεροπορία χτύπησε προληπτικά µια εγκατάσταση στην έρηµο πουκανείς δεν καταλάβαινε τιακριβώς ήταν. Αργότερα αποκαλύφθηκε πωςήταν πυρηνικό εργοστάσιο που στηνόταν µε ολίγη βοήθεια από τη Βόρεια Κορέα.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΥΝΗΣΙΑ, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και τα Εµιράτα, η επανάσταση των γιασεµιώνέφθασε και στη Συρία. Εκεί το καθεστώς είναι συµπαγές και σκληρό, σε γραµµή ότι ο θάνατος λύνει όλα τα προβλήµατα. Ο Χαφέζ αλ-Ασαντ είχελύσει προ µερικών δεκαετιών το πρόβληµα του ισλαµισµού στη χώρα τουαιµατοκυλώντας µια εξέγερση στην πόλη Χάµα. Σκοτώθηκαν καµιά εικοσαριά χιλιάδες – αλλά χωρίς αυτούς, ουδέν πρόβληµα.

ΣΤΟ ΨΑΧΝΟ πυροβολούν οι στρατιώτες και στην Νταραά, ενώ ένοπλες δυνάµεις έχουν αναπτυχθεί και στη ∆αµασκό. Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες εβδοµάδες ο Μπασάρ αλ-Ασαντ τα δοκίµασε όλα. Και την κυβέρνηση παραίτησε για να ικανοποιήσει τη λαϊκή διαµαρτυρία. Και καθεστωτικές αντιδιαδηλώσεις οργάνωσε. Και εκδηµοκρατισµό µε µεταρρυθµίσεις υποσχέθηκε. Ωστόσο, η κοινωνική αναταραχή δεν εκτονώθηκε µε ηµίµετρα. ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ όλα όσαβλέπουµε θα µπορούσαν να τιτλοφορούνται: «Πεθαίνοντας στη Συρία». Το αίτηµα για πολιτική αλλαγή αντιµετωπίζεται µε ακραία καταστολή, δηλαδή µε σφαίρες. Το αποτέλεσµα δεν είναι, προς το παρόν, το χάος ενός εµφυλίου πολέµου όπως στη Λιβύη, αλλά σκηνές που θυµίζουν τις σφαγές στο «Θωρηκτό Ποτέµκιν» του Αϊζενστάιν. Μόνο που είναι γυρισµένες µε κινητά τηλέφωνα σε λήψεις πουδηµιουργούν οπτικούς στροβίλους καθώς οιδιαδηλωτές βρίσκονται στο έδαφος. Η αλήθειαείναι πως είναι η ΜέσηΑνατολή που ξέραµε, η οποία έχει βρεθεί σε στρόβιλο που τείνει να παρασύρει τα πάντα.
Αγιογραφίες από τα ΝΕΑ