Λιγότερες από δυο εβδομάδες κράτησε το «θαύμα» του Άδωνι Γεωργιάδη με τα ανοικτά καταστήματα. Στο διάστημα αυτό τα ημερήσια κρούσματα σχεδόν διπλασιάστηκαν, ενώ ο δείκτης θετικότητας ξεπέρασε το όριο συναγερμού που... έχει θέσει παγκοσμίως η επιστημονική κοινότητα.
Στο μεταξύ η κυβέρνηση, επιχειρώντας να αποφύγει τις ευθύνες της στην διαχείριση της κρίσης, επιχείρησε να φτιάξει κλίμα ενάντια στις δικαιολογημένες αντιδράσεις των φοιτητών, να στοχοποιήσει τη νεολαία και να δημιουργήσει κλίμα φόβου με την αντισυνταγματική απαγόρευση συναθροίσεων (που βάφτισε «χαλάρωση των μέτρων»).
Τώρα επιστρέψαμε ξανά στα ίδια και με την οικονομία να ξεμένει από οξυγόνο. Δεν αναφερόμαστε μόνον στον εμπορικό κλάδο, που οι επιχειρηματίες του έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα, αλλά στην κινητήρια μηχανή της οικονομίας, που είναι οι εργαζόμενοι. Όσο γράφουμε και αναλύουμε την πανδημία, χιλιάδες νέοι και νέες είτε παραμένουν στο περιθώριο της οικονομικής ζωής, είτε χάνουν τις δουλειές τους, είτε επιταχύνουν την πορεία τους στην εξεύρεση πόρων στη μαύρη εργασία.
Με τα επιδόματα των 534 ευρώ έχει φτωχοποιήσει μια ολόκληρη γενιά που πάλευε να επιβιώσει στο μεροκάματο των υπηρεσιών ή σε θέσεις εργασίας γεμάτες επισφάλεια. Πρόκειται για ένα δυναμικό εργατικό δυναμικό, που η επιστροφή στην κανονικότητα -όποτε και με όποιον τρόπο κι αν γίνει αυτή- θα κληθεί να ζήσει και να εργαστεί σε άθλιες συνθήκες, με ακόμα μικρότερες απολαβές και με την διαρκή δαμόκλεια σπάθη -όχι πια της ίδιας της ανεργίας- αλλά του εκβιασμού της ανθρώπινης επιβίωσης.
Και αν οποιοσδήποτε θεωρεί πως αυτή η νέα μετα-πανδημική πραγματικότητα δεν τον αφορά, αρκεί να ακούσει την συχνή αποστροφή του αναπληρωτή υπουργού οικονομικών,. Θ. Σκυλακάκη, που μιλά πιο σθεναρά από άλλα κυβερνητικά στελέχη: «τα δημόσια οικονομικά δεν είναι απεριόριστα»...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου