Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει -ή μάλλον να προφητέψει- κατά πόσο ο Τραμπ θα παραμείνει πιστός στις –αγριανθρωπικές- προεκλογικές του υποσχέσεις. Αντίθετα όμως, είναι ήδη περισσότερο από βέβαιο ότι η εκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ θα δώσει φτερά στην χειρότερη ακροδεξιά σε όλο τον κόσμο, και φυσικά στην Ευρώπη και στην… Ελλάδα...
Έστω λοιπόν και για αυτό μόνο το λόγο, η κατάσταση είναι αρκούντως κρίσιμη και καθιστά ανεύθυνη ή και εγκληματική κάθε συμπεριφορά και τοποθέτηση που υποβαθμίζει τον κίνδυνο, καθησυχάζει τις εύλογες ανησυχίες και παραλύει τη δίκαιη αντίδραση των πολιτών.
Ωστόσο, αρκεί μια ματιά στις πρώτες αντιδράσεις των αμερικανικών και διεθνών ΜΜΕ για να οδηγηθούμε –δυστυχώς- στη θλιβερή διαπίστωση ότι τα παθήματα δεν έχουν γίνει μαθήματα καθώς το σήμερα αρχίζει να παρουσιάζει σατανικές ομοιότητες με το χτες.
Συγκεκριμένα, γινόμαστε ήδη μάρτυρες μιας συντονισμένης(;) προσπάθειας εφησυχασμού της κοινής γνώμης. Πώς; Μέσα από την παρουσίαση ενός Τραμπ που τώρα τα γυρίζει καθώς «είναι καταδικασμένος να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα», ενός Τραμπ που τελικά, δεν είναι τόσο ακραίος όσο φάνηκε στην αρχή, που είναι καλοπροαίρετος, συνεννοήσιμος, συνεργάσιμος, και βέβαια,… οικογενειάρχης και καλός πατέρας…
Επειδή λοιπόν όλα αυτά κάτι μας θυμίζουν, σκαλίσαμε την ιστορία του περασμένου αιώνα και διαπιστώσαμε εύκολα ότι αυτή τείνει να επαναλαμβάνεται και -δυστυχώς- όχι ως φάρσα. Εντυπωσιασμένοι π.χ. από το γεγονός ότι ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο σαν το Ασοσιέϊτεντ Πρες (ΑΡ) που σχεδόν μονοπωλεί τη διεθνή πληροφόρηση, φτάνει να παρουσιάζει τις τελευταίες μέρες τον μισογύνη Τραμπ ως «υπέρμαχο των γυναικών που γράφει ιστορία» (!!!), κάναμε ένα άλμα πίσω στην ιστορία και ανακαλύψαμε ότι το καλό μας ΑΡ έχει μακρά παράδοση στον καλλωπισμό τεράτων.
Συγκεκριμένα, το ΑΡ είχε διακριθεί στη δεκαετία του 1930, αλλά ακόμα και στις αρχές του 1940, για το συστηματικό πλασάρισμα ενός «ανθρώπινου» και καλόκαρδου Αδόλφου Χίτλερ, επικεφαλής ενός ναζιστικού καθεστώτος που δεν ενδιαφερόταν παρά για την ευημερία και την ευτυχία του γερμανικού λαού! Αυτό το «κατόρθωμα» του ΑΡ έγινε δυνατό χάρη στη γραπτή συμφωνία του με τις ναζιστικές αρχές, με την οποία δεσμευόταν «να μην δημοσιεύσει τίποτα που θα μπορούσε να μειώσει τη δύναμη της Γερμανικής Αυτοκρατορίας (Reich) μέσα και έξω από αυτήν».
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Γιώργου Μητραλιά, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου