Ντέρµπι...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ διαχείρισης προσωπικού, κάθε ένοικος του Μεγάρου Μαξίµου έχει τις ιδιοτροπίες του. Ο Κώστας Σηµίτης είχε στενό σύνδεσµο µε τον αδελφό του καθηγητή στη Γερµανία Σπύρο. Ο Κώστας Καραµανλής έπινε τσίπουρα µε...

διάφορους κολλητούς του από τον Ελληνικό Βορρά. Ο Γιώργος Παπανδρέου αλληλογραφεί µέσω e-mail µε διάφορες προσωπικότητες του εξωτερικού. Η πιο γνωστή περίπτωση ήταν ο νοµπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτς.

ΩΣΤΟΣΟ,Ο Πρωθυπουργός προχώρησε ένα βήµα παραπέρα, αναγορεύοντας τον Ιταλό Τοµάζο Πάντοα Σιόπα σύµβουλό του επί οικονοµικών θεµάτων. Κακώς εξεπλάγησαν όσοι εξεπλάγησαν. Το υπουργείο Εσωτερικών πέρασε – προ τριµήνου – τροπολογία που ορίζει το πώς θα αµείβονται πρόσωπα που θα προσφέρουν συµβουλευτικές υπηρεσίες στην κυβέρνηση και, βεβαίως, τον Πρωθυπουργό. Ηταν σαφές ότι προετοιµαζόταν το νοµικό έδαφος για πρωτόγνωρες – στα ελληνικά θεσµικά πράγµατα – κινήσεις.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ η τοποθέτηση Σιόπα; Πολλά πράγµατα.

Κατ’ αρχάς, επιβεβαιώνει την απώθηση του Γιώργου Παπανδρέου προς τα οικονοµικά επιτελεία της περιόδου Σηµίτη. Ολοι οι πρωταγωνιστές και πολλοί από τους δευτεραγωνιστές της εποχής εκείνης δεν βρήκαν θέση στο σχήµα Παπανδρέου. Οι εξαιρέσεις – όπως ο Βασίλης Ράπανος στην Εθνική Τράπεζα ή ο Τάσος Γιαννίτσης στα ΕΛΠΕ – απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Τον ενσάρκωσε µε τον γλαφυρότερο τρόπο η µητριαρχική φιγούρα της Λούκας Κατσέλη που υπήρξε σταθερά το αντίπαλον δέος των οικονοµολόγων του εκσυγχρονισµού. Οσο για το ντουέτο Παπακωνσταντίνου - Σαχινίδη αυτοί ενηλικιώθηκαν πολιτικά την τελευταία τριετία – άρα το προ 2004 παρελθόν τους δεν πιάνεται. Αµφότεροι δε έχουν πολύ καλή προσωπική χηµεία µε τον Πρωθυπουργό.

Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ Σιόπα δεν έχει µόνο εσωτερική πολιτική ανάγνωση. Εχει και διεθνή σηµασία. Η Ελλάδα έχει πρόβληµα αξιοπιστίας. Χρειάζεται πρόσωπα διεθνούς αποδοχής. Μπορεί να κρατάει ενάµιση χρόνο, αλλά το φλερτ Παπανδρέου-Παπαδήµου αποδεικνύεται άγονο.

Ο Σιόπα είναι οικονοµολόγος µε διεθνείς περγαµηνές και έχει αρθρογραφήσει ουκ ολίγες φορές τους τελευταίους µήνες σε εφηµερίδες όπως οι «Financial Τimes» εξηγώντας υποµονετικά πως δεν είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα θα καταστραφεί. Είναι µια φωνή που τη χρειαζόµαστε, όταν βγαίνει κάθε τρεις και λίγο ο κάθε Νούριελ Ρουµπίνι να προβλέψει ότι θα αναδιαρθρώσουµε το χρέος. Ακόµη περισσότερο: η περίοδος Τρισέ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τελειώνει. Φαβορί για τη διαδοχή είναι ο Γερµανός Αξελ Βέµπερ, αλλά υπάρχει και το ιταλικό αουτσάιντερ που λέγεται Μάριο Ντράγκι. Τα συµπεράσµατα δικά σας.

ΠΕΡΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟ τα πρόσωπα και τις ίντριγκες, η περίπτωση Σιόπα υπογραµµίζει µια απλή αλήθεια. Το πρόβληµα της οικονοµίας µας δεν είναι ελληνικό. Είναι διεθνές. Αρα η αντιµετώπισή του είναι αναγκαστικά διεθνοποιηµένη. Πώς να το πει κανείς; Είναι σαν τα ντέρµπι του ελληνικού ποδοσφαίρου που τα σφύριζαν πριν από σαράντα χρόνια ξένοι διαιτητές. Κάπου εκεί γυρίσαµε…
[Αγιογραφίες] , ΤΑ ΝΕΑ