Η φανέλα με το νούμερο 26...

Λώρη Κέζα
Ας φανταστούμε τη σκηνή. Ο Τζον Τέρι μπαίνει στο γήπεδο για να αγωνιστεί εναντίον της Χαλ. Το πλήθος εξαγριωμένο τον αποδοκιμάζει. Οχι επειδή έχασε κρίσιμο πέναλτι ούτε επειδή η ομάδα είναι ουραγός της Πρέμιερ Λιγκ. Η Τσέλσι παραμένει πρώτη στο αγγλικό πρωτάθλημα και ο Τέρι είναι ο αρχηγός της και αρχηγός της εθνικής ομάδας. Το πλήθος νιώθει προσβεβλημένο από τη...

σεξουαλική δραστηριότητα του παίκτη. Δεν μας ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες ούτε θα ανακυκλώσουμε το κουτσομπολιό που κάνει τον γύρο της υφηλίου.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: ο Τέρι δεν είναι παιδόφιλος ούτε κατηγορείται για βιασμό. Οι πράξεις του είναι αποτέλεσμα συναίνεσης ενηλίκων. Οπότε το μόνο που μας ενδιαφέρει από την υπόθεση είναι η επέκταση ενός πουριτανισμού. Η ελευθερία συνύπαρξης αποκτά διαστάσεις του «καλού» και του «κακού». Το πλήθος θέλει να λιθοβολήσει.

Tο ποδόσφαιρο είναι το επίσημο εθνικό σπορ στην Αγγλία. Το ανεπίσημο είναι το κουτσομπολιό- με τις εφημερίδες να επιδίδονται σε απαράμιλλες αηδίες. Γι΄ αυτό λοιπόν υπάρχουν εδικοί νόμοι. Οταν κάποιος θεωρεί ότι απειλείται η προσωπική και οικογενειακή του ζωή μπορεί να απευθυνθεί στα δικαστήρια και να ζητήσει προληπτικά την απαγόρευση δημοσιευμάτων. Τούτο έπραξε και ο παίκτης της Τσέλσι, ζητώντας να απαγορευτεί ρεπορτάζ στη σκανδαλοθηρική εφημερίδα «Νews of the world» του Ρούμπερτ Μέρντοχ. Το δικαστήριο αγνόησε τη Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Κρίθηκε ότι ο παίκτης είχε στο μυαλό του την είσπραξη και όχι την προστασία των τρίχρονων παιδιών και της συζύγου του. Ο Τέρι έχει συμβόλαιο με την Umbro και, σύμφωνα πάντα με το σκεπτικό της απόφασης, κατέφυγε στις Αρχές προκειμένου να προστατέψει το ακριβό συμβόλαιο. Θεωρήθηκε δηλαδή δεδομένο ότι ένας πελάτης της συγκεκριμένης φίρμας που θα πήγαινε αποφασισμένος να αγοράσει φόρμες και παπούτσια, θα προτιμούσε άλλη μάρκα επειδή θα συνέδεε τα είδη με την παράβαση της έβδομης εντολής.

O Τζον Τέρι παραδόθηκε στην αρένα. Τα μέσα ενημέρωσης μπορούν ελεύθερα να τον κατασπαράξουν. Το πρόβλημα δεν έμεινε εκεί. Αμφισβητήθηκε η αξία του ως αρχηγού της εθνικής ομάδας. Ο υφυπουργός Αθλητισμού της Βρετανίας Τζέρι Σάτκλιφ δήλωσε ότι οι εξελίξεις αμφισβητούν τον ρόλο του Τέρι διότι ως αρχηγός έχει «ευρύτερες ευθύνες προς τη χώρα». Θεωρείται καθήκον προς τη χώρα να παραμένει κάποιος πιστός στη σύζυγό του και να μην προδίδει τον φίλο του.

Προβάλλεται σειρά επιχειρημάτων: ο Τέρι από την άμεπτη εικόνα του έβγαλε λεφτά.

Παραχώρησε τις φωτογραφίες του γάμου του σε περιοδικό αντί αμοιβής. Προκρίθηκε ως «ο μπαμπάς της χρονιάς» και με τη δημοσιότητα αύξησε το κασέ του, σε σχέση με τους χορηγούς του. Υποτίθεται λοιπόν ότι για όλα τούτα υπάρχει τίμημα γιατί όλα τούτα λειτουργούν με κανόνες. Το τίμημα είναι ακόμη και η πιθανότητα να του αφαιρεθεί το περιβραχιόνιο του αρχηγού.

Oι Βρετανοί έχουν κάθε λόγο να φθονούν τον Τζον Τέρι. Δεν χρειάζεται να επινοούν δικαιολογητικά και να το ρίχνουν στην ηθική. Αλλωστε είναι πολύ πιθανό οι κατήγοροι να έχουν υποπέσει στο ίδιο αμάρτημα πολλές φορές, με εξίσου άκομψο τρόπο, με τα ίδια ανεπιθύμητα αποτελέσματα.

Εχουν κάθε λόγο να τον φθονούν επειδή εισπράττει 27.000 ευρώ την ημέρα, από το συμβόλαιο με την ομάδα του. Αν βάλουμε και τα κέρδη από τα παρελκόμενα υπολογίζουμε ότι έχει μεροκάματο που ισούται με όσα βγάζει ο μέσος Εγγλέζος τον χρόνο. Ισως να είναι ο καλύτερος σέντερ μπακ που γεννήθηκε στο νησί, όμως δεν παύει να είναι ένας άνθρωπος που κλωτσάει μια μπάλα. Υπάρχει μία ακόμη εξήγηση για τις παράλογες διαστάσεις που λαμβάνει η υπόθεση Τέρι. Οι Βρετανοί δεν έχουν αποβάλει τους κανόνες της βικτωριανής ηθικής που απαγόρευε ακόμη και το συζυγικό σεξ. Να θυμίσουμε ότι η ίδια η Βικτωρία έκανε συλλογή σχεδίων με ανδρικά γυμνά και όταν χήρεψε δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να αποσυρθεί στη Σκωτία και να ζήσει τον έρωτά της με έναν υπηρέτη.
ΤΟ ΒΗΜΑ