Στη σημασία που διαδραματίζει για τον Βλαντίμιρ Πούτιν η ρωσόφωνη περιοχή του Ντονμπάς επικεντρώνεται η νέα ανάλυση των New York Times.
«Η περιοχή βρίσκεται στο επίκεντρο του ρωσικού casus belli και η ενσωμάτωσή της βρίσκεται στην κορυφή της λίστας του σχεδίου Πούτιν», επισημαίνεται. «Δεν είναι τυχαίο ότι η πρόταση για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία μετά τη συνάντηση Πούτιν – Τραμπ στην Αλάσκα, επικεντρώνεται στο να πειστεί το Κίεβο να εγκαταλείψει το Ντονμπάς».
«Ο Πούτιν έχει προσπαθήσει να ελέγξει την περιοχή από το 2014, πρώτα μέσω αυτονομιστών και στη συνέχεια μετά την έναρξη του πολέμου το 2022. Το Ντονμπάς έχει αποτελέσει το θέατρο των πιο αιματηρών μαχών του πολέμου και είναι το κύριο επίκεντρο της θερινής επίθεσης της Ρωσίας».
«Οι δυνάμεις του Κρεμλίνου και οι σύμμαχοί τους έχουν κατακτήσει περίπου το 87% της περιοχής του Ντονμπάς από το 2014, σύμφωνα με στοιχεία της DeepState, μιας ουκρανικής ομάδας που παρακολουθεί τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης. Οι ρωσικές δυνάμεις καταλαμβάνουν σταδιακά τα περίπου 3.000 τετρ. χιλιόμετρα που παραμένουν στα χέρια της Ουκρανίας, με πολύ μεγάλες απώλειες. Χωρίς κατάπαυση του πυρός, η μάχη για το Ντονμπάς είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συνεχιστεί και το επόμενο έτος και θα κοστίσει δεκάδες χιλιάδες ζωές, σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές.
Η τύχη της περιοχής θα μπορούσε να καθορίσει την έκβαση του πολέμου», επισημαίνουν οι Times.
Γιατί ο Πούτιν θέλει το Ντονμπάς
«Από την έναρξη του πολέμου το 2022, η Μόσχα προσάρτησε τέσσερις ουκρανικές περιοχές μετά τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων που καταγγέλθηκαν ευρέως ως ψεύτικα. Αυτές οι περιοχές περιλάμβαναν το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ, που μαζί αποτελούν το Ντονμπάς. Από τις τέσσερις περιοχές, η Ρωσία ελέγχει πλήρως μόνο μία, το Λουχάνσκ. Οι ρωσικές χερσαίες δυνάμεις έχουν πολεμήσει σε οκτώ άλλες περιοχές της Ουκρανίας από το 2022, τελικά αποσύροντας από μερικές και καταλαμβάνοντας τμήματα άλλων. Ωστόσο, είναι ο Ντονμπάς που βρίσκεται στο επίκεντρο του στόχου του Πούτιν για τον πόλεμο, η οποία διαμορφώνεται από την πίστη του στην ιστορική ενότητα των ρωσόφωνων σε όλη την πρώην Σοβιετική Ένωση».
«Ο πρόεδρος της Ρωσίας παρουσίασε αρχικά τον πόλεμο ως άμυνα των φιλορωσικών αυτονομιστών της περιοχής, οι οποίοι πολεμούσαν την κυβέρνηση στο Κίεβο με τη στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη του Κρεμλίνου από το 2014. Αυτή η δέσμευση καθιστά τον έλεγχο του Ντονμπάς κρίσιμη προϋπόθεση για τον Πούτιν να κηρύξει την αποστολή του στην Ουκρανία ολοκληρωμένη, δήλωσε ο Κωνσταντίν Ρεμτσούκοφ, συντάκτης στη Μόσχα με δεσμούς με το Κρεμλίνο.
Ο Ρεμτσούκοφ και άλλοι σχολιαστές του Κρεμλίνου έχουν εκφράσει την άποψη ότι ο Πούτιν ενδέχεται να είναι διατεθειμένος να ανταλλάξει άλλα κατεχόμενα εδάφη για να αποκτήσει το υπόλοιπο του Ντονμπάς. «Το Ντόνετσκ θεωρείται πολύ περισσότερο «δικό μας» από το Ντνίπρο, το Σούμι ή το Χάρκοβο», δήλωσε ο Σεργκέι Μάρκοφ, πολιτικός επιστήμονας με έδρα τη Μόσχα και πρώην σύμβουλος του Κρεμλίνου, αναφερόμενος σε περιοχές της Ουκρανίας με περιορισμένη παρουσία ρωσικών στρατευμάτων.
Θα σταματήσει στο Ντονμπάς;
«Ο Πούτιν έχει αναφερθεί επίσης στην κατάκτηση άλλων τμημάτων της Ουκρανίας, οδηγώντας Ουκρανούς αξιωματούχους και πολλούς δυτικούς πολιτικούς και αναλυτές να υποστηρίξουν ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί μετά την κατάληψη του Ντονμπάς από τη Ρωσία, είτε με τη βία είτε με διπλωματικά μέσα.
Τις απόψεις τους συμμερίζονται Ρώσοι εθνικιστές και πολλοί Ρώσοι στρατιώτες, οι οποίοι έχουν καλέσει τον Πούτιν να συνεχίσει τον αγώνα για την κατάκτηση των υπόλοιπων εδαφών στις άλλες δύο προσαρτημένες περιοχές, τη Χερσώνα και τη Ζαπορίζια», προστίθεται στην ανάλυση.
Παράλληλα, άλλοι σχολιαστές δηλώνουν ότι η Ρωσία θα συνεχίσει να πολεμά έως ότου ανατραπεί η κυβέρνηση Ζελένσκι και εγκατασταθεί μία πιο «υποχωρητική».
«Η ρωσική οικονομία βρίσκεται σε στασιμότητα και τα έσοδά της μειώνονται. Αυτό θα δυσκολέψει το Κρεμλίνο να διατηρήσει τον τρέχοντα ρυθμό των μαχών και το επόμενο έτος χωρίς να μειώσει σημαντικά το βιοτικό επίπεδο των Ρώσων.«Η ρωσική κοινωνία βρίσκεται σε τόσο άθλια κατάσταση που θα ήταν πρόθυμη να αποδεχτεί σχεδόν οποιοδήποτε αποτέλεσμα του πολέμου», δήλωσε η Τατιάνα Στάνοβαγια, ειδική σε θέματα ρωσικής πολιτικής στο Carnegie Russia Eurasia Center. «Μπορούμε να φανταστούμε διάφορους βαθμούς δυσαρέσκειας από ορισμένα περιθωριακά τμήματα της κοινωνίας — τους «υπερπατριώτες» και όσους τους μοιάζουν — αλλά το Κρεμλίνο μπορεί να το διαχειριστεί», καταλήγει η ανάλυση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου