δικά του ανοιχτά ζητήματα. Στη χειρότερη περίπτωση, οδηγείσαι στην πεποίθηση ότι έχει άγνοια πολιτικού κινδύνου ή αδιαφορεί αλαζονικά για την κρίση και τη μνήμη των πολιτών.
Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι στη συζήτηση στη Βουλή για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα έριξε περιπαικτικά το θέμα της κατοικίας του Πάμπλο Ιγκλέσιας, λησμονώντας ότι ο ίδιος έχει αναπάντητα ερωτήματα ως προς τη δική του πολυτελή διαβίωση, όσον αφορά στην αγορά του σπιτιού του Βολταίρου στο Παρίσι, την εξοχική έπαυλη στην Τήνο ή τη συμμετοχή της συζύγου του σε αρκετές εξωχώριες εταιρείες.
Αλλά και η συνεχής επίκληση της καταστροφής της χώρας από την παρούσα κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί ή να αδιαφορεί για τις θετικές εκθέσεις όλων των διεθνών οργανισμών και αξιωματούχων από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ακόμη και συγγενών ιδεολογικά με τη ΝΔ.
Ο «χαρβαρντιανός» αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρακάμπτει ακόμη και τον βασικό κανόνα των -υψηλού επιπέδου- σπουδών του, που δεν είναι άλλος από τη μεθοδολογία της επαγωγικής επιστήμης, που στηρίζεται στη σύγκριση και την τεκμηρίωση. Και η σύγκριση της περιόδου 2010-2014 είναι συντριπτική σε σχέση με την επόμενη τριετία, 2015-2017. Μόνο τρία στοιχεία το καταδεικνύουν.
Την πρώτη πενταετία των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ χάθηκε το 25% του ΑΕΠ της χώρας, ελήφθησαν μέτρα ύψους 65 δισ. ευρώ και η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 27%. Αντίθετα, την επόμενη τριετία, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 0,9%, η ανεργία έπεσε στο 20%, ενώ τα νέα μέτρα ήταν περίπου 8 δισ. ευρώ. Και, το κυριότερο, η χώρα βγαίνει από τα μνημόνια.
Συνεπώς, τι μπορεί να συμβαίνει; Ο κ. Μητσοτάκης, δημιουργώντας μια άλλη πραγματικότητα, επιδιώκει την παραπλάνηση των πολιτών, αφού, όταν δεν δημιουργείς θετικά γεγονότα, συνειδητά τα παραποιείς...
Σωτήρης Καψώχας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου