Έτσι κι αλλιώς το ρεύμα αυτό δεν...
ήταν ποτέ πραγματικά ισχυρό: το δημοσκοπικό προβάδισμα, ακόμη και στα υψηλότερα επίπεδά του, οφειλόταν κυρίως στην αποστασιοποίηση ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ του 2015, οι οποίοι ωστόσο δεν μετακινούνταν σε άλλο κόμμα, αλλά παρέμεναν στη λεγόμενη «γκρίζα ζώνη» των δημοσκοπήσεων. Επομένως η δημοσκοπική «διόρθωση» της τελευταίας περιόδου είναι μια μάλλον φυσιολογική εξέλιξη, αν και ακόμη παραμένει άγνωστο σε ποιο επίπεδο θα μπορούσε να φτάσει.
Η Ν.Δ, είναι εγκλωβισμένη στην απώλεια πολιτικής ατζέντας, την οποία συνεπάγονται οι πρόσφατες συμφωνίες της κυβέρνησης Τσίπρα με τους δανειστές. Προκειμένου λοιπόν να διαμορφώσει μια ατζέντα εκλογών, επιλέγει μια πολιτική ρήξης με τα μετριοπαθή κεντρώα στρώματα, την οποία ο Άδωνις Γεωργιάδης - χωρίς ίχνος παρέμβασης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη - βαθαίνει ακόμη περισσότερο δηλώνοντας δημοσίως ότι το Κέντρο δεν έχει θέση σε ένα δεξιό κόμμα και ότι η όποια συνύπαρξη των δύο χώρων στη Ν.Δ. έχει ημερομηνία λήξεως.
Με άλλα λόγια η Ν.Δ. δείχνει διατεθειμένη (;) να αφήσει μεγαλύτερο περιθώριο απεύθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ στους κεντρώους δημιουργώντας ένα ακόμη πρόβλημα στον εαυτό της, πέρα από τον περιορισμό της πολυσυλλεκτικότητάς της: τις τεράστιες εσωτερικές δυσκολίες που θα προκύψουν σε όσους - π.χ. στη ΔΗΣΥ - ενδεχομένως θα έβλεπαν θετικά το ενδεχόμενο συγκυ-βέρνησης μαζί της.
Ομολογουμένως, από όλους τους σπόνσορες του «success story» του Τσίπρα, η Ν.Δ. φαίνεται να είναι ο πιο γενναιόδωρος...
Πηγή: topontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου