Κάπως έτσι πιάσαμε το νόημα του σχολίου του Τάκη Χατζή για τα ζητήματα που αφορούν την υπουργό Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου.
Τα θέματα ήταν…
δύο. Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ (ο δημοσιογράφος άφησε έναν υπαινιγμό για «δωράκια»: επιδόματα, υπερωρίες κλπ) και η απεργία των συμβασιούχων υπαλλήλων καθαριότητας των δήμων.
Όπως είπε:
Αυτό που έκανε η κυρία Αχτσιόγλου, δεν έχει ξαναγίνει. Ο πρόεδρος να θέλει να διοικήσει το μαγαζί, να θέλει να βάλει σε κάποιες άλλες θέσεις μερικούς και να βγαίνει η υπουργός και να λέει, όχι παιδιά δεν θα πάτε εσείς εκεί.
Αυτοί οι εργαζόμενοι τι σημαίνει ότι έχουν οικογενειακό προγραμματισμό. Οι άλλοι δηλαδή που δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν οικογενειακό προγραμματισμό;
Κι αυτοί μαθαίνουμε ότι είναι συνδικαλιστές. Δεν θέλω να πιστέψω ότι στους μισθούς των συγκεκριμένων, των 150 αυτών, μπαίνουν οδοιπορικά, υπερωρίες, μπόνους και τέτοια. Δεν θέλω να το πιστέψω γιατί θα γίνουμε από δυο χωριά χωριάτες.
Πάμε τώρα στους άλλους τους ανθρώπους, που κάνουν απεργία. Σ’ αυτούς τους ανθρώπους είχαν τάξει ότι θα γίνουν μόνιμοι. Δηλαδή όσοι είστε συμβασιούχοι θα γίνετε μόνιμοι. Μας το ‘ταξες κύριε; Πρέπει να μας κάνεις. Κι επειδή δεν μας το κάνεις κάνουμε απεργία.
Εδώ έχουμε ένα παραμύθι με πολλούς δράκους. Είναι μια κοροϊδία στον ελληνικό λαό. Όταν λες στον άλλον πήγαινε συμβασιούχος 8 μήνες και του λες στο αυτί θα μείνεις, για να φύγει από πάνω σου το ρουσφέτι, τον κοροϊδεύεις.
Πρέπει να βρεθεί μία λύση γιατί έρχεται καλοκαίρι και εκτός από τον Τουρισμό, το πιο σημαντικό είναι η υγεία μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου