"Με τον Σαμαρά στη θέση του πρωθυπουργού, δεν έχουμε καμία εγγύηση ότι η δίωξη των ναζί θα φτάσει μέχρι το τέλος"...
Τέτοιες ώρες, ένα χρόνο πριν, ήμαστε όλοι και όλες παγωμένοι από την είδηση ότι οι ναζί της Χρυσής Αυγής είχαν δολοφονήσει ένα νεαρό αντιφασίστα ράπερ στο Κερατσίνι. Τον έλεγαν Παύλο Φύσσα και το όνομά του έγινε...
σύμβολο του μαχόμενου αντιφασισμού.
Η δολοφονία του Παύλου αποτέλεσε τη θρυαλλίδα που πυροδότησε αλυσίδα εκρηκτικών εξελίξεων σε σχέση με τη ναζιστική συμμορία. Η πρώτη προσπάθεια των ΜΜΕ να παρουσιάσουν τη δολοφονία ως αποτέλεσμα μιας αντιδικίας για το ποδόσφαιρό, έπεσε στο κενό όταν ο απλός κόσμος πήρε την υπόθεση της πληροφόρησης στα χέρια του, μέσω του διαδικτύου. Οι μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, η αγανάκτηση της προοδευτικής κοινωνίας (δεν λέμε όλης της κοινωνίας γιατί ένα κομμάτι της δεν κατάλαβε τίποτα…), καθώς και η ασφυκτική πίεση από το εξωτερικό, ανάγκασαν την κυβέρνηση να πράξει το αυτονόητο: Να ξεκινήσει την ποινική δίωξη για τα δεκάδες (ή και εκατοντάδες) εγκλήματα της Χρυσής Αυγής.
Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου, το σκηνικό δεν είναι ίδιο. Οι δολοφόνοι και αυτοί που τους έδωσαν τις διαταγές, βρίσκονται στη φυλακή. Και ω του θαύματος, από τη στιγμή που οι ναζί πέρασαν τις πύλες του Κορυδαλλού, οι ρατσιστικές επιθέσεις γνώρισαν κατακόρυφη πτώση…
Ωστόσο, ο εφησυχασμός δεν δικαιολογείται. Όχι μόνο γιατί τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής επιχειρούν την επανεμφάνισή τους. Ούτε μόνο γιατί η συμμορία στις ευρωεκλογές κατέγραψε αύξηση του ποσοστού της, χάρη στις ψήφους των ανθρώπων που βυθίζονται στον κυνισμό και τον ακροδεξιό μηδενισμό. Ο βασικός λόγος ανησυχίας είναι η στάση μιας κυβέρνησης που επιμένει να παίζει με την ακροδεξιά φωτιά. Ο καθοδηγητής και υψηλός προστάτης της Χρυσής Αυγής Μπαλτάκος δεν συνιστά την εξαίρεση που επιβεβαιώνει το δημοκρατικό κανόνα της κυβέρνησης. Αντιθέτως, η γραμμή Σαμαρά ενσωματώνει την αντιμεταναστευτική και μισαλλόδοξη ατζέντα της Χρυσής Αυγή, αναβιώνει τη μετεμφυλιοπολεμική αντικομμουνιστική εθνικοφροσσύνη, ευαγγελίζεται ένα αυταρχικό κράτος και σχεδιάζει τη δημιουργία νέου ακροδεξιού κόμματος-παραρτήματος της ΝΔ, δηλαδή μιας light Χρυσής Αυγής. Με τον Σαμαρά στη θέση του πρωθυπουργού, δεν έχουμε καμία εγγύηση ότι η δίωξη των ναζί θα φτάσει μέχρι το τέλος.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου, το σκηνικό δεν είναι ίδιο. Οι δολοφόνοι και αυτοί που τους έδωσαν τις διαταγές, βρίσκονται στη φυλακή. Και ω του θαύματος, από τη στιγμή που οι ναζί πέρασαν τις πύλες του Κορυδαλλού, οι ρατσιστικές επιθέσεις γνώρισαν κατακόρυφη πτώση…
Ωστόσο, ο εφησυχασμός δεν δικαιολογείται. Όχι μόνο γιατί τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής επιχειρούν την επανεμφάνισή τους. Ούτε μόνο γιατί η συμμορία στις ευρωεκλογές κατέγραψε αύξηση του ποσοστού της, χάρη στις ψήφους των ανθρώπων που βυθίζονται στον κυνισμό και τον ακροδεξιό μηδενισμό. Ο βασικός λόγος ανησυχίας είναι η στάση μιας κυβέρνησης που επιμένει να παίζει με την ακροδεξιά φωτιά. Ο καθοδηγητής και υψηλός προστάτης της Χρυσής Αυγής Μπαλτάκος δεν συνιστά την εξαίρεση που επιβεβαιώνει το δημοκρατικό κανόνα της κυβέρνησης. Αντιθέτως, η γραμμή Σαμαρά ενσωματώνει την αντιμεταναστευτική και μισαλλόδοξη ατζέντα της Χρυσής Αυγή, αναβιώνει τη μετεμφυλιοπολεμική αντικομμουνιστική εθνικοφροσσύνη, ευαγγελίζεται ένα αυταρχικό κράτος και σχεδιάζει τη δημιουργία νέου ακροδεξιού κόμματος-παραρτήματος της ΝΔ, δηλαδή μιας light Χρυσής Αυγής. Με τον Σαμαρά στη θέση του πρωθυπουργού, δεν έχουμε καμία εγγύηση ότι η δίωξη των ναζί θα φτάσει μέχρι το τέλος.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου