Τι ισχύει για τις απώλειες των Ναζί στην Ελλάδα...
Μπορεί το ιστορικό «ΌΧΙ» των Ελλήνων στους Ιταλούς να ειπώθηκε την 28η Οκτωβρίου του 1940 και η χώρα μας να καθυστέρησε την επέλαση των δυνάμεων του Άξονα, ωστόσο η επίθεση και η κατάκτηση της Ελλάδας από τους Γερμανούς συνέβη μερικούς μήνες αργότερα, τον Απρίλιο του 1941.
Η Ελλάδα κατάφερε, μετά από τριάμισι χρόνια σκληρής γερμανικής Κατοχής που οδήγησαν σε εξαθλίωση του λαού, να ελευθερωθεί από τους Γερμανούς οι... οποίοι άφησαν στο πέρασμά τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που σκοτώθηκαν στο πεδίο της μάχης, που πέθαναν από την πείνα και το κρύο. Παρά τις ολοσχερείς καταστροφές που υπέστη στο οδικό δίκτυο, τις βιοτεχνίες και το ζωικό κεφαλαίου της, τις κλοπές των ελληνικών αρχαιοτήτων και το κατοχικό δάνειο που εξαναγκάστηκε να χορηγήσει στους Ναζί, η χώρα μας τα κατάφερε.
Οι νεκροί των ηττημένων Γερμανών βρίσκονται σε ειδικό στρατιωτικό νεκροταφείο στον Διόνυσο, στα βόρεια προάστια της Αττικής και ανέρχονται στους 9.973.
Η φροντίδα του κοιμητηρίου, που βρίσκεται σε δύσβατο ορεινό μέρος, γίνεται από ιδιώτες που ενεργούν κατ' εντολή της γερμανικής κυβέρνησης.
Όπως διαπιστώσαμε κατά την επίσκεψή μας, στους κανονισμούς του νεκροταφείου αναγράφεται μεταξύ άλλων ότι οι επισκέπτες «δεν επιτρέπεται να φέρουν μαζί τους σύμβολα αντίθετα με το Σύνταγμα» και οποιοδήποτε μνημόσυνο πρέπει να υπηρετεί σκοπούς συμφιλίωσης.
Πόσοι Γερμανοί πέθαναν στην Ελλάδα
Γύρω στους 16.000 στρατιώτες εκτιμάται ότι είναι συνολικά οι απώλειες των Γερμανών στην Ελλάδα.
Για όλα αυτά μίλησε στο Sputnik ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Γιώργος Μαργαρίτης.
«Στους νεκρούς Γερμανούς στρατιώτες υπολογίζονται οι ενταφιασμένοι στον Διόνυσο καθώς και αυτοί στο Μάλεμε της Κρήτης, που ανέρχονται στους 4.600. Συνολικά αγγίζουν τους 15.000 εντός Ελλάδας. Υπάρχουν και μερικές εκατοντάδες που έχουν σκοτωθεί στην Ελλάδα, αλλά έχουν ταφεί στη Βουλγαρία» υπογραμμίζει ο καθηγητής.
Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχασαν τη ζωή τους όσοι Γερμανοί στρατιώτες χάθηκαν και στη Βόρεια Αφρική, από το Ελ Αλαμέιν και το Ρόμελ έως την Τυνησία, παρατηρεί ο κ. Μαργαρίτης.
«Πολλές απώλειες των Γερμανών σημειώθηκαν κατά την απελευθέρωση της χώρας. Πρόκειται για περισσότερους από 5.000 νεκρούς. Σημαντικές μάχες διαδραματίστηκαν στο θεσσαλικό κάμπο και στην Πάτρα κατά την υποχώρησή τους» προσθέτει ο καθηγητής του ΑΠΘ.
«Η πιο πολύνεκρη μάχη είναι αυτή της Κρήτης. Στους θανάτους προσμετρώνται επίσης οι αυτοκτονίες και οι εκτελέσεις που σημειώθηκαν στον γερμανικό στρατό» αναφέρει ο κ. Μαργαρίτης.
Την ίδια στιγμή, συνεχίζει ο καθηγητής, ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος είχε 13.000 νεκρούς σε κάθε πλευρά.
Η τελευταία μάχη κατά των Γερμανών
Στα μέσα Οκτωβρίου του 1944, ο λαός πανηγύριζε την απελευθέρωσή του από τους Γερμανούς.
Όμως οι Ναζί πριν αποχωρήσουν από την Ελλάδα αποφάσισαν να έχουν και τον τελευταίο λόγο.
Αποφάσισαν να καταστρέψουν κάποιες σημαντικές βιομηχανικές υποδομές μεταξύ αυτών και το εργοστάσιο της «Ηλεκτρικής» στο Κερατσίνι.
Επρόκειτο για την πιο σημαντική ενεργειακή μονάδα της χώρας, που τροφοδοτούσε ολόκληρο το λεκανοπέδιο. Αν το σχέδιό τους πετύχαινε, η Αττική θα βυθίζονταν στο σκοτάδι για ολόκληρους μήνες.
Όταν έγιναν γνωστές οι προθέσεις τους, το πρώτο τάγμα του ΕΛΑΣ κατέλαβε θέσεις μάχης γύρω από την «Ηλεκτρική», όπου οι Γερμανοί κρατούσαν αιχμαλώτους 300 εργαζομένους υπό την απειλή τεράστιας ποσότητας εκρηκτικών.
Κι ενώ ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για τη διάσωση των αιχμαλώτων, εμφανίστηκε μια ομάδα περίπου 30 Γερμανών ποδηλατιστών, που άρχισαν να πυροβολούν εναντίον των Ελλήνων. Ο ΕΛΑΣ απάντησε στα πυρά και η συμπλοκή γενικεύτηκε.
Την επόμενη μέρα, οι Γερμανοί κατέστρεψαν εγκαταστάσεις υγρών καυσίμων της Shell στο Πέραμα, ενώ η φρουρά των 60 Γερμανών της «Ηλεκτρικής» επέστρεψε για να καταστρέψει το εργοστάσιο.
Οι κάτοικοι, όμως, έστησαν οδοφράγματα μαζί με τον ΕΛΑΣ και απάντησαν αποφασιστικά στους Γερμανούς με πυροβολισμούς και χειροβομβίδες. Το εργοστάσιο της «Ηλεκτρικής» τελικά σώθηκε, και μαζί του και η Αττική...
Πάνος Ζαχαρής
sputniknews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου