κατόπιν τούτου συνέταξε ένα πόρισμα. Ποια ήταν η τύχη του πορίσματος; Ελήφθη υπ’ όψιν ή αγνοήθηκε; Εάν ναι, ποια είναι τα μέτρα που ανακούφισαν τους πληγέντες; Εάν όχι, πού οφείλεται αυτή η [γαϊδουρινή] αδιαφορία;
Ρητορική βεβαίως η ερώτηση καθώς, όπως καταγγέλλουν φορείς, κάτοικοι αλλά και κόμματα [ΜέΡΑ 25 π.χ.], η ετοιμότητα και η πληρότητα του κρατικού μηχανισμού όχι μόνο αποδείχτηκαν ανεπαρκές αλλά έχουν πιάσει πάτο.
Τα πρώτα δείγματα των καινούργιων απλώς μας προϊδεάζουν [μας προετοιμάζουν] να αποδεχτούμε ότι τίποτα ουσιαστικά δεν θα αλλάξει, παρά τη σεμνή μεν ιδιοτελή δε παρουσία του πρωθυπουργού στον τόπο του εγκλήματος έναν χρόνο μετά την τέλεσή του. Αλλά τι να πει κανείς. Ο άνθρωπος που δέχτηκε τις περισσότερες επικρίσεις ως κύριος υπεύθυνος τότε, σήμερα φιγουράρει σε υψηλή κυβερνητική θέση. Πώς να τα βγάλει πέρα ο κοινός νους; Νομίζω αυτή η ανακολουθία και κραυγαλέα αντίφαση του πρωθυπουργού θα τον στιγματίζει όσο διαρκέσει η θητεία του – ήδη τον έχει μολύνει.
Λείπουν από τους Ελληνες πολιτικούς τα έργα μακράς πνοής, εκείνα που θα απελευθέρωναν χρόνο και χώρο στη χώρα ώστε να μπορέσει η τελευταία να ανασάνει επιτέλους και να νιώσει, που είναι και το κυριότερο, ασφαλής. Η Ευρώπη μάς μάρανε. Από τους επί μέρους μηχανισμούς του ελληνικού κράτους μόνο εκείνος που «ελέγχει» τη γραφειοκρατία έχει να επιδείξει υψηλό και σταθερό έργο, ακαταπαύστως δε. Οι επιτροπές καλά την κάνουν τη δουλειά τους, μόνο που δεν γίνεται σεβαστή αυτή η δουλειά, δεν λαμβάνεται καν υπ’ όψιν από τον κεντρικό κρατικό μηχανισμό.
Να δείξει έστω για μία φορά το κράτος ότι ακόμη διαθέτει μνήμες από το πρόσωπο της ανθρωπιάς, ότι δεν του είναι εντελώς ξένο αυτό το πρόσωπο. Το ίδιο δεν πειράζει που δεν έχει πρόσωπο, μπορεί να μην είναι σε θέση να πενθεί, όπως πενθούν όσοι έχασαν τους αγαπημένους και τους οικείους, έχει όμως τη δυνατότητα να διαθέσει όσο περισσότερους πόρους ώστε να ξαναμπούν στα σπίτια τους οι χτυπημένοι από τη συμφορά. Να ξαναρχίσει η ζωή στη δηωμένη γη, να ακουστούν παιδικές φωνούλες [και γέλια και κλάματα, ζωή, πώς αλλιώς το λένε;].
Τι λέει η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης; Πολλά και διάφορα. Θα συμμετέχουν πολλοί φορείς, κάτοικοι, υπουργεία, τράπεζες, επιμελητήρια, η γενική γραμματεία του πρωθυπουργού. Μάλιστα. Πρώτο μέλημα: να καθαριστεί το οικόπεδο στο οποίο έχουν συγκεντρωθεί τεράστιες ποσότητες καύσιμης ύλης. Πώς έγινε αυτό; Πώς είναι δυνατό;. Είναι. Θα σχεδιαστεί, λέει, ένα νέο, πρότυπο χωρικό σχέδιο για ολόκληρη την περιοχή και όχι μόνο για το Μάτι. Και λοιπόν; Από σχεδιασμό σκίζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις – στις πράξεις πάσχουν [και γι’ αυτό πάσχουν περισσότερο οι πάσχοντες, οι πραγματικά πάσχοντες].
Είναι να απορείς με τη μεγάλη αυτή παραδοξότητα, να τα λένε όλα όμορφα και να τα κάνουν όλα άσχημα [οι άνθρωποι του κεντρικού κρατικού μηχανισμού].
Γιώργος Σταματόπουλος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου