Πολύ ζόρικα...

Δεν είναι ένα, δεν είναι δύο, είναι πολλά τα μέτωπα που πρέπει να διαχειριστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης... Για την επιτυχή αντιμετώπισή τους απαιτούνται βούληση, σχέδιο, σοβαροί μηχανισμοί άμυνας, επικοινωνιακή υπεροπλία, ενότητα και στην κυβέρνηση και στο κόμμα. Αν εξαιρέσεις τη βούληση που έχει να κάνει με τη διάθεσή του και δεν είναι το βασικό ζητούμενο, στα άλλα επίπεδα τα ελλείμματα είναι θηριώδη. Ορατά διά γυμνού οφθαλμού. Σχέδιο δεν υπάρχει. Η αλλαγή γραμμής τρεις φορές την εβδομάδα παραπέμπει σ’ ένα σύστημα που είναι σε βαθιά κρίση. Η απουσία συντονισμού, εκκωφαντική. Η υπολειτουργία των μηχανισμών άμυνας και προστασίας του πρωθυπουργού και των υπουργών που μπαίνουν εξαιτίας των επιλογών τους σε θέση απολογίας είναι προφανής. Το παραδέχονται στις ιδιωτικές συζητήσεις τους κορυφαία στελέχη της παράταξης. Το μέγαρο Μαξίμου, που κάποτε λειτουργούσε ως κέντρο καθοδήγησης, προλάβαινε κρίσεις, έσβηνε φωτιές πριν πάρουν διαστάσεις και οργάνωνε εγκαίρως την αντεπίθεση, σήμερα μοιάζει με θίασο που αυτοσχεδιάζει στη σκηνή, με ερασιτέχνες ηθοποιούς και τον σκηνοθέτη απλώς να παρίσταται και να χαιρετίζει. Γι’ αυτό η παράσταση δεν κόβει πολλά εισιτήρια. Στο παρελθόν είχαμε ουρές, τώρα ούτε με δωρεάν προσκλήσεις δεν γεμίζει η αίθουσα.

Η σαρωτική υπεροχή που είχε η Δεξιά τα προηγούμενα χρόνια στον τομέα της «ενημέρωσης» έχει υποχωρήσει θεαματικά, τόσο πολύ που ο ίδιος ο επικεφαλής του καθεστώτος υποδύεται το θύμα της διαπλοκής. Για γέλια και για κλάματα. Είναι ο πιο ευνοημένος πολιτικός της Μεταπολίτευσης. Στη διαπλοκή οφείλει σε μεγάλο βαθμό την ανάδειξή του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, η διαπλοκή τον έσπρωξε με όλα τα μέσα για να γίνει πρωθυπουργός, με τη διαπλοκή αγκαζέ πορεύτηκε για κάμποσα χρόνια, από τη διαπλοκή είχε την υποστήριξη όταν και αυτός και ορισμένοι υπουργοί του βρέθηκαν μπερδεμένοι σε βρόμικες ιστορίες, η διαπλοκή στήριξε με επιμονή τις κορυφαίες επιλογές του, από τη διαπλοκή πήρε τη χείρα βοηθείας για να φασκιώνει τις αρνητικές ειδήσεις, η διαπλοκή τον περιέγραφε ως προσωπικότητα διεθνούς βεληνεκούς, ότι είναι ισοϋψής με ηγέτες όπως ο Βενιζέλος και ο Τσόρτσιλ, μάγκας και του σαλονιού και του λιμανιού, αλλά και της ζούγκλας αφού οι ευφυείς ελιγμοί του, εντός και εκτός της χώρας, θύμιζαν αιλουροειδή.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ολες οι μεσολαβητικές προσπάθειες απέτυχαν και ορισμένοι από τους χτεσινούς κολλητούς του έχουν γίνει ορκισμένοι εχθροί του. Ετσι είναι αυτού του τύπου οι συμμαχίες. Συνεργασία με κέρδη και για τις δύο συνιστώσες του συστήματος, αλλά κάποια στιγμή έρχεται η διάρρηξη των σχέσεων. Τα «γιατί» δεν τα ξέρουν οι κοινοί θνητοί, μπορεί κάποιοι εξ αυτών να υποψιάζονται ότι κάτι στραβό συνέβη και οι συμφωνίες που είχαν γίνει στο παρασκήνιο δεν προχώρησαν, είτε γιατί η μία πλευρά θέλησε να αλλάξει προς όφελός της τους όρους είτε γιατί υπήρξε εισπήδηση τρίτων παραγόντων που είχαν μείνει έξω από τις αρχικές συνομιλίες.

Τα πράγματα είναι ζόρικα και στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματος. Και ο πρωθυπουργός και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κάνουν φιλότιμες προσπάθειες για να πείσουν και τους οπαδούς της παράταξης, αλλά και τους εαυτούς τους, ότι η ενότητα είναι δεδομένη και δεν απειλείται. Κι όμως η πραγματική εικόνα είναι διαφορετική. Βουλευτές φτιάχνουν ομάδες και καταθέτουν ερωτήσεις σε υπουργούς με κριτική για τις πολιτικές που εφαρμόζουν. Υπουργοί αποφεύγουν να βγαίνουν στα μέσα ενημέρωσης για να υπερασπιστούν συνολικά την κυβέρνηση. Βουλευτές και υπουργοί λένε ότι ο Αντ. Σαμαράς, τον οποίο διέγραψε ο Κ. Μητσοτάκης, πρέπει να επιστρέψει στο κόμμα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κώστας Τασούλας, τον οποίο οι πάντες θεωρούσαν δεδομένο και προβλέψιμο, έκανε την έκπληξη -δυσάρεστη για τον πρωθιερέα της κυβέρνησης- και εξέφρασε την αντίρρησή του σχετικά με τον χρόνο κατάθεσης της τροπολογίας για τον Αγνωστο Στρατιώτη.

Ο Νίκος Δένδιας με διάφορες αφορμές καταθέτει τη διαφωνία του (υποκλοπές, εξωτερική πολιτική, απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι, τροπολογία για τον Αγνωστο Στρατιώτη) και ετοιμάζεται για τη μάχη της διαδοχής. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης απουσίαζε επίσης από τη συζήτηση για την τροπολογία και με δηλώσεις του την προηγούμενη μέρα είχε αφήσει υπαινιγμούς κι αυτός για τον χρόνο. Ο Αδωνις Γεωργιάδης πάντα δίπλα στον προϊστάμενό του καταγγέλλει τους άφαντους υπουργούς λέγοντας ότι δοξάζονται κρυπτόμενοι και πρόσθεσε, φωτογραφίζοντας τον Ν. Δένδια, ότι αν ήταν δική του η επίμαχη τροπολογία θα πήγαινε οπωσδήποτε στη Βουλή, εκτός αν ήταν σε κώμα στη ΜΕΘ. Χτύπημα και από την Ντόρα Μπακογιάννη. Η αθεόφοβη πρότεινε νέο όργανο για την εξωτερική πολιτική στο οποίο πρέπει να συμμετέχουν ο σημερινός πρωθυπουργός, οι πρώην πρωθυπουργοί και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Δηλαδή ο Κώστας Καραμανλής που επιτέθηκε με σφοδρότητα στον πρωθυπουργό εφ’ όλης της διδακτέας ύλης, ο Αντώνης Σαμαράς που έχει πει ότι δεν έχουμε στην Ελλάδα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο Ευάγγελος Βενιζέλος που προσφάτως δήλωσε ότι η χώρα είναι μη διακυβερνήσιμη. Με λίγα λόγια η Νέα Δημοκρατία είναι εδώ, ενωμένη και δυνατή. Ανέκδοτο κακής ποιότητας.

Τάσος Παππάς

efsyn.gr