Έφτασε η μεγάλη ώρα, που, εκόντες άκοντες, περιμέναμε όλοι, έστω και αν δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε. Έστω και αν, μερικοί από εμάς, συμφωνούσαμε με την άποψη του ΚΚΕ, ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν πόλεμος δύο ιμπεριαλιστικών δυνάμεων...
Αλάσκα. 15/8/2025. Μια πολιτεία που υπήρξε μέρος της ρωσικής αυτοκρατορίας και την αγόρασαν οι ΗΠΑ από το τσαρικό καθεστώς το 1867, έναντι 7,2 εκ. δολαρίων (σημερινά 156 εκ. δολάρια και 134εκ. ευρώ). Όσο κι αν σήμερα φαίνεται αλλόκοτο, το 1799 ο Τσάρος Παύλος Α΄ ίδρυσε μια ρωσο-αμερικανική εταιρεία, δημιουργώντας εμπορικές και πολιτιστικές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Καθόλου τυχαία λοιπόν η επιλογή του τόπου για την πρώτη, μετά από πολλά χρόνια και μετά τον τελευταίο ψυχρό πόλεμο, συνάντηση μεταξύ των δύο ηγετών των δύο μεγαλύτερων χωρών του πλανήτη.
Η συνάντηση ήταν για την ειρήνη. Για τον τερματισμό του πολέμου Ουκρανίας-Ρωσίας, που όλοι εμείς οι ευρωπαίοι πολίτες, τρέμαμε ότι όπου νάναι θα φέρει στην πόρτα μας τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν μια ιστορική συνάντηση.
Ήταν, σύμφωνα με τα παγκόσμια ΜΜΕ, μια ιδιαίτερα θερμή συνάντηση. Ο Τράμπ χειροκρότησε τον Πούτιν (τον οποίον ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζό Μπάιντεν είχε χαρακτηρίσει εγκληματία πολέμου), μόλις κατέβηκε από το αεροπλάνο και πάτησε στο κόκκινο χαλί. Ο Πούτιν με ένα πλατύ χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, μπήκε, μετά από πρόσκληση του Τράμπ, μέσα στην προεδρική λιμουζίνα για να οδηγηθεί στο χώρο όπου θα ελάμβαναν χώρα οι συζητήσεις και οι διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, ένας άνθρωπος που ήταν παρών στην συνάντηση και ήξερε να διαβάζει το στόμα, ο Πούτιν είπε στον Τράμπ «θα σε βοηθήσω» και του απάντησε ο Τράμπ «κι εγώ θα σε βοηθήσω».
Η συζήτηση διεξήχθη σε εξαιρετικά καλό κλίμα. Ο Τράμπ στις δηλώσεις του μετά, εμφανίστηκε ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να τελειώσει γιατί ο Πούτιν φάνηκε να το επιθυμεί. Ο Πούτιν από την πλευρά του μίλησε για την ιστορία της Ρωσίας και για τις προθέσεις να σταματήσει ο πόλεμος ενώ τόνισε ότι ήταν ιστορική η στιγμή και εκθείασε την πρόθεση του Τράμπ να μεσολαβήσει ώστε να σταματήσει ο πόλεμος, ανατρέποντας τις αιτίες που τον γέννησαν.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αλάσκα, ο Πούτιν σε μια συμβολική κίνηση πήγε και προσκύνησε το μνημείο πεσόντων σοβιετικών στρατιωτών που έπεσαν στις μάχες κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Λαβρώφ φορούσε ένα μπλουζάκι με τα αρχικά CCCP, σε μια υψηλού συμβολισμού στυλιστική κίνηση που τράβηξε το ενδιαφέρον όλων των διεθνών media, τα οποία έδιναν το κάθε ένα την δική του εξήγηση και ανάλυση. Τελικά, αποδείχθηκε ότι η κίνηση αυτή, ήθελε να δείξει ότι η Ρωσία είναι μια μεγάλη δύναμη, είναι πάντα η μεγάλη Ρωσία, είτε είναι αυτοκρατορική, είτε κομμουνιστική-σοβιετική, είτε σύγχρονη καπιταλιστικά.
Όλοι αναπνεύσαμε. Ότι κάτι καλό θα μπορούσε να βγει από αυτή τη συνάντηση. Κάτι καλό, όχι μόνο για την Ουκρανία και τη Ρωσία, αλλά και για την Ευρώπη και για όλο τον κόσμο. Διότι δεν φανταζόμασταν να είναι κανένας υπέρ του πολέμου, του οποιουδήποτε πολέμου, όπου και αν γίνεται, παρά μόνον αν είναι ηλίθιος.
Βέβαια, επ’ αυτού, είχαμε όλοι οι πολίτες του κόσμου παρακολουθήσει τις μιλιταριστικές διαθέσεις της Δύσης (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ευρώπης) κατά την περίοδο που προηγήθηκε του νέου Προέδρου Τράμπ.
Και προς μεγάλη μας έκπληξη, διαπιστώσαμε ότι αυτές οι διαθέσεις, όχι μόνο δεν εξαφανίστηκαν, αλλά εντάθηκαν αμέσως μετά την εκλογή Τράμπ και ακόμη περισσότερο μετά την συνάντηση της Αλάσκα.
Στις 18/8/2025 κανονίστηκε να γίνει συνάντηση Τράμπ- Ζελένσκι στις ΗΠΑ, στο οβάλ γραφείο. Όταν το έμαθαν οι ευρωπαίοι ηγέτες, αναστατώθηκαν. Τι, θα γίνουν συζητήσεις για τον τερματισμό του πολέμου χωρίς εμάς; Γιατί, εμείς δηλαδή δεν έχουμε λόγο; Δεν είμαστε σύμμαχοι του ΝΑΤΟ; Και μας βάζει και δασμούς αυτός ο τρελός ο Τράμπ. Ο καγκελάριος της Γερμανίας Φρίντριχ Μέρτς, πλησίασε τον Ζελένσκι και τον συμβούλευσε να μην εμφανιστεί σαν κανένας τρομοκράτης, να φορέσει ένα κοστούμι της προκοπής και γραβάτα, για να μη γίνει όπως εκείνη την προηγούμενη φορά που είχε πάει στον Τράμπ με ένα φούτερ της κακιάς ώρας, και τσακώθηκε αυθαδιάζοντας στον μεγάλο ηγέτη, με αποτέλεσμα να τον διώξει ο δεύτερος με τις κλωτσιές από τον Λευκό Οίκο.
Εντάξει, λέει ο Ζελένσκι. Αλλά προφανώς η αυτοπεποίθησή του δεν ήταν αρκετή ώστε να πάει μόνος του στο Λευκό Οίκο, έστω και κοστουμαρισμένος, γιατί προφανώς δεν είναι συνηθισμένος να συνομιλεί με ηγέτες τέτοιου μεγέθους.
Μόλις λοιπόν οι ευρωπαίοι ηγέτες (οι οποίοι μετά την άνοδο του Τράμπ αυτοονομάστηκαν «Συμμαχία των προθύμων»), έμαθαν τα καθέκαστα από την Αλάσκα, έγιναν πυρ και μανία. Τα βρήκε ο πρόεδρος της Αμερικής με τον εγκληματία τον Πούτιν; Πώς; Είναι δυνατόν; Α, αυτό δεν μπορούμε να το ανεχτούμε. Βολοντιμιρ, θα έρθουμε κι εμείς μαζί σου. Θα πάρουμε κι εμείς θέση.
Εντάξει. Χαλάρωσε κάπως ο Βολοντίμιρ.
Και μια και δυό, πηγαίνουν όλοι μαζί στην διμερή, υποτίθεται, συνάντηση με τον Τράμπ.
Και τους βλέπουμε λοιπόν στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, να κάθονται όλοι γύρω από ένα τραπέζι (αφού είχε προηγηθεί κατ’ ιδίαν συνάντηση του Τραμπ με τον Ζελένσκι). Την ώρα που οι «πρόθυμοι» προχωρούσαν προς την αίθουσα συσκέψεων, λέγονταν διάφοροι αστεϊσμοί, οι οποίοι συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια της σύσκεψης. Ο Τράμπ, έβρισκε έναν καλό λόγο για όλους. Ωραίο κοστούμι φοράς, σου πάει πολύ (ο Τράμπ στον Ζελένσκι). Ναι, ναι, συμφώνησαν και οι δημοσιογράφοι που κάλυπταν το γεγονός, πολύ ωραίο στυλ. Ευχαριστώ πολύ, λέει ο Ζελένσκι, αυτό έχω, δεν έχω άλλο. Κι έπειτα πήρε το λόγο ο Τραμπ. Για τον καθέναν είχε κι έναν καλό λόγο. Στον Μερτς, είπε ότι μαύρισε, σου πάει πολύ, «πού μαύρισες έτσι;». Για τη Μελόνι είπε ότι είναι μια σπουδαία ηγέτιδα που εμπνέει. Για τον Μακρόν είπε ότι είναι ένας μεγάλος ηγέτης ότι από την αρχή τον συμπάθησε, «τι παράξενο»… Για τον Στάρμερ να σου πω δεν θυμάμαι τι είπε, αλλά έψαχνε να βρει τον Στουπ. Στο τέλος τον βρήκε.
Και μετά από όλα αυτά, η συζήτηση μπήκε στο ψαχνό. Ναι, βέβαια, όλοι θέλουμε ειρήνη, ασφαλώς, αλλά πρώτα να γίνει κατάπαυση του πυρός. Όχι, λέει ο Τράμπ,η κατάπαυση του πυρός δεν λύνει το θέμα, να γίνει καλύτερα εκεχειρία και μόνιμη ειρήνη. Ναι αλλά πρέπει να ληφθούν εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία, ώστε να μην της την ξαναπέσει η Ρωσία. Εντάξει, υπάρχει το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς να είναι η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ. Όχι, πρέπει να ληφθούν εγγυήσεις ασφαλείας και επί του πεδίου.
Εντάξει, λέει ο Τραμπ. Όμως εσείς οι ευρωπαίοι ηγέτες να αναλάβετε το μεγαλύτερο κόστος και την μεγαλύτερη ευθύνη για την ασφάλεια της Ουκρανίας.
Κι εκεί πέφτει η πρόταση- βόμβα, που την είδαμε γραμμένη την επόμενη μέρα σε όλα τα media. Εγώ θα σας πουλήσω όπλα 100δις, κι εσείς τα στέλνετε στην Ουκρανία, ή τα κάνετε ότι θέλετε.
Τελικά, αυτός ο άνθρωπος, ο Τραμπ, είναι μεγάλη γάτα. Μας αρέσει είτε όχι. Ο άνθρωπος είναι επιχειρηματίας και όχι τυχαία. Τον παγκόσμιο χάρτη τον βλέπει σαν μια μεγάλη μπίζνα. Και μέχρι τώρα, με τον -γνωστό-τρόπο του, τα έχει καταφέρει. Αγόρασε τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας. Πουλάει όπλα στους ευρωπαίους ηγέτες. Ωστόσο είναι ο μόνος που θέλει να σταματήσει τον πόλεμο. Και δήλωσε, αν τα καταφέρω, θα πάω στον παράδεισο.
Τελικά, όλα είναι μπίζνα. Να σου πω, καλύτερα από τους ανόητους ευρωπαίους ηγέτες που λένε ότι ο Πούτιν «είναι ένα αρπακτικό που θα μας φάει όλους και πρέπει να του δείξουμε ότι δεν φοβόμαστε» (Μακρόν), ότι «πρέπει να κάνουμε κάτι για να πάρουμε πίσω τα παιδιά που απήγαγαν οι ρώσοι» (Φον ντερ Λάιεν), ότι «πρέπει να εξασφαλίσουμε και εγγυήσεις για τις ευρωπαϊκές χώρες» (Στάρμερ) κλπ.κλπ.
Τελικά, ο πιο λογικός από όλους, μου φαίνεται ο Πούτιν. Γιατί, «τι θα είναι ένας κόσμος χωρίς τη Ρωσία;».
Η επόμενη παράσταση θα είναι μεταξύ Ζελένσκι-Πούτιν. «Θέλω να δω τι θα γίνει σε αυτή τη συνάντηση, είμαι πολύ περίεργος», φέρεται να είπε ο Τραμπ.
Κι εμείς προσθέτουμε: Καλύτερα μπίζνα και ειρήνη, παρά πόλεμος και σκοτωμοί. Άλλωστε, μπίζνα με πόλεμο δεν γίνεται. Αλλά η ειρήνη φέρνει και την ευημερία των λαών. Ευτυχώς εμείς η γενιά του Πολυτεχνείου και οι νεότεροι, είμασταν τυχεροί. Ζήσαμε καλά. Με ειρήνη.
Αλκμήνη Ψιλοπούλου (δημοσιογράφος-συγγραφέας)
documentonews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου