23.10.20

Για τη Μάγδα...


Ηταν άνοιξη του 2015 όταν πέρασε για πρώτη φορά από τον έλεγχο των μηχανημάτων στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού η μαυροφορεμένη μητέρα του Παύλου. Εκεί για πρώτη φορά φώναξε όρθια «παρούσα», όταν η... Μαρία Λεπενιώτη ανάγνωσε τον κατάλογο μαρτύρων.

Ηταν εκεί, δίπλα στην οικογένειά της, δίπλα στους φίλους του Παύλου, δίπλα στους Αιγύπτιους ψαράδες που βρήκαν το θάρρος να έρθουν στη δικαστική αίθουσα, δίπλα στα στελέχη του ΠΑΜΕ, σε μια ιστορική δίκη που μόλις ξεκινούσε.

«Θέλω να τον δω», φώναξε η Μάγδα Φύσσα, πλησιάζοντας στο εδώλιο όταν είδε τον Ρουπακιά. Ηταν όμως εκείνη που, την ίδια στιγμή, στην ένταση που δημιουργήθηκε, γύρισε προς τα πίσω λέγοντας σε όλους: «Δεν θέλω να δημιουργηθεί φασαρία. Πάμε πίσω».

Από εκείνη την ημέρα η Μάγδα Φύσσα επρόκειτο -χωρίς ακόμα να το ξέρει ούτε η ίδια- να χαράξει την πορεία και τη στάση όλων εκείνων που με την ιδιότητα του κοινού, των μαρτύρων, των δημοσιογράφων και των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής θα παρακολουθούσαν την εξέλιξη της δίκης μέχρι την ιστορική χθεσινή μέρα.

Πεντέμισι χρόνια παρούσα, σφίγγοντας τα δόντια για το χατίρι του παιδιού της, αντικρίζοντας τους δολοφόνους του και τους υποστηρικτές τους. Και έκανε κουράγιο και στεκόταν όρθια ακόμα και στις πολύ δύσκολες στιγμές, που μέσα της λύγιζε κι έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια της.

Ηταν εκεί για να δίνει κουράγιο στους άλλους: στους δικηγόρους που δούλεψαν εξαντλητικά για την πολιτική αγωγή, στις νεαρές δικηγορίνες της που ξεκίνησαν σχεδόν την καριέρα τους με τη δυσκολότερη για τις ίδιες υπόθεση.

Κοίταζε το δικαστήριο στα μάτια, περιμένοντας να κάνει το καθήκον του, όχι μόνο να δικαιώσει το παιδί της, αλλά πάνω από όλα ζητούσε να καταδικάσει την εγκληματική οργάνωση της δολοφονικής βίας, του ναζισμού, του μίσους.

Εκεί κάπου στην πορεία, η Μάγδα έγινε σύμβολο για όλους μας, χωρίς να το ξέρει, χωρίς να το περιμένει, χωρίς να το επιδιώκει. Τίμησε τη μνήμη του παιδιού της όπως μια μάνα έχει το κουράγιο και την τόλμη να κάνει, βάζοντας όμως πάνω από τον εαυτό της έναν ολόκληρο κόσμο που αρνείται να ζήσει ξανά τον φόβο και το μίσος που σπέρνει ο ναζισμός και ο φασισμός...

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: