25.9.19

Κίνημα Αλλαγής και κοινωνία...

Μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται στο Κίνημα Αλλαγής τον τελευταίο καιρό, μπας κι όσοι έχουν απομείνει έχουν να προτείνουν κάτι ώστε να...
επανακάμψει το κίνημα σε παλιές, χρυσές εποχές, τότε που κατακτούσε κάτι απίθανες πλειοψηφίες και κυβερνούσε με άνεση και «χάρη» και δεν έδινε λογαριασμό σε κανέναν.

Ισως δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν ότι ο κόσμος [τους] έχει μετατοπιστεί πλέον στις δυνάμεις του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αδιαφορώντας εάν αυτό το σχήμα είναι αριστερό, ριζοσπαστικό, αστικό ή οτιδήποτε -αρκεί που είναι απέναντι από τη Δεξιά, αρκεί που εκφράζει τάχα μου το καινούργιο· σημειωτέον ότι δεν έχει σημασία εάν αυτό το κόμμα απογοήτευσε πολλούς από τους αριστερούς ψηφοφόρους. Εχει πλέον λαϊκό έρεισμα όσο κι αν αυτό τους φαίνεται [στους ίδιους] αδιανόητο.

Μπορεί πολλοί από το ΠΑΣΟΚ να είχαν δεξιά νοοτροπία αλλά υπήρχαν και εαμογενείς ψηφοφόροι, που το είδαν σαν μια ευκαιρία να εκδιωχθεί η επάρατος Δεξιά [πραγματικά επάρατος έως τη Μεταπολίτευση τουλάχιστον]. Ενας ευρύς χώρος από το Κέντρο έως την Αριστερά συμπήχτηκε στο απρόσμενο εκείνο κόμμα και δημιουργήθηκε μια πλατιά αντιδεξιά παράταξη με τα γνωστά αποτελέσματα [θετικά, κατ’ αρχήν] για την κοινωνία, όταν κυβέρνησε τον τόπο.

Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν μετακινηθεί στον ΣΥΡΙΖΑ -τι δεν καταλαβαίνουν οι ηγέτες του; Πώς αναλύουν τη συρρίκνωση του πάλαι ενδόξου κόμματος σε αντίθεση με τη Νέα Δημοκρατία [μετά τη συγκυβέρνηση] η οποία παρέμεινε αλώβητη και στη συνέχεια είλκυσε ψηφοφόρους για να γίνει τελικά κυβέρνηση; Οι δεξιοί δεν είχαν πού αλλού να πάνε· οι ακραίοι πήγαν δώθε κείθε [ΛΑΟΣ, Χρυσή Αυγή] αλλά την κρίσιμη στιγμή συσπειρώθηκαν -παλιές καραβάνες. Οι άλλοι, οι κακόμοιροι, πήγαν πιο αριστερά -έτσι νόμιζαν, αλλά και έτσι νομίζουν ακόμη οι περισσότεροι.

Τι είδους νέο λόγο προσπαθούν να αρθρώσουν εκεί στο Κίνημα Αλλαγής, ο θεός κι η ψυχή τους. Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν αντιληφθεί ότι, παρά τις αδυναμίες και αστοχίες και κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος βρήκε εκεί ένα αποκούμπι μετά τις αθλιότητες του ΠΑΣΟΚ ενόσω συγκυβέρνησε με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και νωρίτερα, επί αρχιλογιστή Σημίτη.

Αποκλείεται να μην έχει υποπέσει η αλήθεια αυτή στην αντίληψή τους, εκτός εάν αρέσκονται να μετεωροκοπούν [ασυστόλως δε]. Στη σοσιαλδημοκρατία δεν χωράνε, ούτε στο Κέντρο ούτε στην Αριστερά -οι χώροι είναι κατειλημμένοι από τον αγέρωχο ΣΥΡΙΖΑ που, εδώ που τα λέμε, δεν είναι βέβαιο εάν και αυτός είναι ικανός να εκπροσωπήσει επάξια αυτούς τους θαμπούς χώρους και να οδηγηθούν όλοι μαζί στην εξουσία.

Οσα πολιτικά συμβούλια κι αν συγκληθούν, όσες κεντρικές επιτροπές κι αν συνεδριάσουν, τα αποτελέσματα αναμένονται φτωχικά, ίσως και οικτρά -οι ψηφοφόροι -ειπώθηκε- έχουν πετάξει. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους πολλοί παραπονούνται ότι δεν έχουν κομματική στέγη, ναι, υπάρχουν όμως κι αλλού πορτοκαλιές, δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο. Αυτές οι πορτοκαλιές όμως απαιτούν φυσική παρουσία, καλλιέργεια και όχι βολεψάκηδες και τύπους που αρκούνται στα ετοιματζίδικα.

Οι παλιοί πιστοί ισχυρίζονται ότι το ΠΑΣΟΚ είναι κοινωνικό κόμμα, δεν λένε όμως ότι τα τελευταία χρόνια την έγραψε κανονικά την κοινωνία...

Γιώργος Σταματόπουλος
Πηγή: efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: