βορειοανατολική Συρία.
Η υλοποίηση του παραπάνω σχεδίου προϋποθέτει ότι οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν τους Κούρδους της Συρίας, που είναι οι μοναδικοί σύμμαχοί τους στη χώρα.
Σύμμαχοι όχι τόσο απέναντι στους ηττηθέντες τζιχαντιστές όσο απέναντι στο Ιράν και στους συμμάχους που βρίσκονται στη Συρία: τους Φρουρούς της Επανάστασης, τη Σιιτική Πολιτοφυλακή του Ιράκ και την κυρίαρχη στον νότιο Λίβανο Χεζμπολάχ.
Επιπλέον είναι σαφές ότι αν οι ΗΠΑ υπέκυπταν στην πίεση του Ερντογάν, οι Κούρδοι της βορειοανατολικής Συρίας θα ζητούσαν προσέγγιση και προστασία από τη Δαμασκό και τη Μόσχα.
Είναι γνωστό ότι το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για το Κουρδικό δεν περιορίζεται στη βορειοανατολική Συρία, αλλά επεκτείνεται προς Ανατολάς στο κουρδικό vτε φάκτο κράτος του Βορείου Ιράκ, για να καταλήξει στο Ιρανικό Κουρδιστάν.
Αλλά ακόμη και με την υποθετική συναίνεση των ΗΠΑ, η μετακίνηση τριών εκατομμυρίων προσφύγων από την Τουρκία και την Ευρώπη προς τη βορειοανατολική Συρία από την ανατολική όχθη του Ευφράτη μέχρι τα σύνορα με το Ιράκ προβάλλει ως εξωπραγματική.
Για τους Σύρους πρόσφυγες η υποχρεωτική επιστροφή σε μια ξένη γι’ αυτούς περιοχή, η οποία επιπλέον ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει πεδίο μάχης αιματηρών συγκρούσεων των Κούρδων ανταρτών με τον τουρκικό στρατό, ισοδυναμεί με μετακίνηση σε εμπόλεμη ζώνη.
Επιχειρησιακά είναι αδύνατη η αιχμαλωσία εκατομμυρίων προσφύγων και ακόμη περισσότερο η μεταφορά και εγκατάστασή τους στη βορειοανατολική Συρία.
Περαιτέρω εμμονή στη ρητορική της μετακίνησης προσφύγων προς τη βορειοανατολική Συρία θα έχει άμεση παρενέργεια την αύξηση των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη.
Τα παραπάνω θέτουν εύλογα το ερώτημα: Γιατί ο Ερντογάν έχει υιοθετήσει έναν ρητορικό μικρομεγαλισμό ο οποίος είναι πρόδηλο ότι στερείται αντίκρισμα;
Προφανώς πρόκειται για μια διαπραγματευτική και επικοινωνιακή προετοιμασία της επικείμενης συνάντησης του Τραμπ με τον Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.
Εκεί αναμένεται να ξεκαθαρίσει η έκταση αλλά και λειτουργία της ζώνης ασφαλείας στη βορειοανατολική Συρία: Θα είναι κατά κύριο λόγο ασπίδα προστασίας των Κούρδων, όπως θέλουν οι ΗΠΑ, με αντίτιμο τη διασφάλιση των νοτιοανατολικών συνόρων της Τουρκίας;
Ή θα είναι όχι απλά εφαλτήριο για ευρείας κλίμακας τουρκική εισβολή, αλλά το πρώτο βήμα «τελικής» λύσης του Κουρδικού στη Συρία, με αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης μέσω της εγκατάστασης αραβικής εθνότητας προσφύγων;
Η εργαλειοποίηση του προσφυγικού από τον Ερντογάν για την προώθηση των βλέψεών του στην κουρδική βορειοανατολική Συρία κινδυνεύει να περιπλέξει την προσπάθεια συμβιβαστικού κατευνασμού στις διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Μια επιλογή που προωθεί ο Τραμπ με το πάγωμα της επιβολής κυρώσεων στην Αγκυρα για την αγορά των S-400.
Ο Ερντογάν παίζει με σπίρτα σε πυριτιδαποθήκη καθώς η ρητορική του έχει πλέον καταστεί μόνιμη παρενόχληση για την Ουάσινγκτον, αφού εκ των πραγμάτων εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις στοχεύσεις της Μόσχας, της Τεχεράνης και της Δαμασκού που αργά αλλά σταθερά αποκαθιστούν την κυριαρχία του καθεστώτος Ασαντ σε ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα της επικράτειας...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου