Όταν ήμουν παιδί, άκουγα δεξιούς συγγενείς μας να λένε στον πατέρα μου ότι η Αριστερά και έναν γάτο να βάλει για υποψήφιο θα τον βγάλει. Ίσως από τότε αγαπώ τους...
γάτους κι ακόμη με πληγώνει η απώλεια του Φρίξου, του περήφανου ασπρόμαυρου κεραμιδόγατου που μοιράστηκε μαζί μας τα 16 χρόνια της ζωής του.
Τα χρόνια πέρασαν, γέρασα και τώρα λέω εγώ στους δεξιούς συγγενείς και φίλους ότι είναι ικανοί να ψηφίσουν ακόμη κι ένα μοσχάρι (έχω σε μεγάλη εκτίμηση τους γάτους) προκειμένου να συνεχίσει η χώρα να μένει βουλιαγμένη στην αμάθεια, την εξάρτηση, τη θρησκοληψία...
Άσχετη εισαγωγή για τα όσα γίνονται τις τελευταίες μέρες; Ενδεχομένως. Αλλά αν δούμε, για παράδειγμα, αυτό που συνέβη με τη φαμίλια Μητσοτάκη / Μπακογιάννη για τη μετονομασία του σταθμού Ευαγγελισμός του μετρό της Αθήνας σε Παύλου Μπακογιάννη, τι συνάγουμε;
Ο Νίκος Ταχιάος δεν είναι βλαξ. Αντιθέτως, με την ανακοίνωσή του για το αν γνώριζε ή όχι η οικογένεια Μπακογιάννη (τουλάχιστον) τα της μετονομασίας, τους έκανε να τα μαζέψουν ατάκτως. Έτσι, η «εξυπνάδα» του υιού Μπακογιάννη να δείξει ότι δεν είχε συμμετοχή στο θέμα αυτόν τον ίδιο εξέθεσε. Και ρισκάρω να υποθέσω ότι ο κ. Ταχιάος εξασφάλισε και τα νώτα του (λέγε με Κυριάκο) ανακοινώνοντας ότι, ναι, η οικογένεια Μπακογιάννη είχε ξεκινήσει όλη τη διαδικασία.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Τσαουσίδη Κλέαρχου, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου