Στα... αρχεία του! ...

Ο Καραμανλής πέταξε στο καλάθι τις επιστολές Δούκα...

Όταν αυτή η εφημερίδα χαρακτήριζε το θίασο Καραμανλή χειρότερο από την αλήστου μνήμης κυβέρνηση Ανδρουτσοπούλου, μερικοί δυσφορούσαν για τη δημοσιογραφική υπερβολή. Τόσο η τελευταία κυβέρνηση της χούντας όμως όσο και η πρόσφατη της Δεξιάς οδήγησαν τελικά τη χώρα σε...

εθνικές τραγωδίες.

Για λόγους ιστορικής ακρίβειας πρέπει να σημειώσουμε ότι ο τέως πρωθυπουργός δεν έχει καμία δικαιολογία για την παταγώδη αποτυχία του. Ακόμη κι αν ο ίδιος δεν ήξερε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, είχε την ευκαιρία να την πληροφορηθεί από πρώτο χέρι και μάλιστα με επιστολές που του έστελναν στενοί συνεργάτες του και μέλη της κυβέρνησής του.

Από το καλοκαίρι του 2004 ο Κ. Καραμανλής γνώριζε ότι η χώρα κινδυνεύει με χρεοκοπία. Δεν ίδρωσε όμως το αυτί του. Του αρκούσε να καταγγέλλει τους προκατόχους του και να περιφέρεται στις εξέδρες των ολυμπιακών σταδίων χειροκροτώντας τα έργα εκείνων που είχε κατασυκοφαντήσει, και δεν έκανε απολύτως τίποτα για να αποτρέψει το επερχόμενο Βατερλό. Παρέμενε βολεμένος στην καρέκλα του Μαξίμου, αφήνοντας τα τρωκτικά να αλωνίζουν σε κάθε γωνιά του Δημοσίου.

Επί τέσσερα χρόνια υπήρχαν άνθρωποι που χτυπούσαν καμπανάκια και καμπάνες στον τέως πρωθυπουργό: «Κάνε κάτι γιατί χάνεται η χώρα», του έλεγαν είτε στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις είτε μέσα από επιστολές. Ωστόσο, ο αρχιτέκτονας της μεταπολιτευτικής χρεοκοπίας όχι μόνο δεν αντιδρούσε, αλλά απεναντίας είχε αρχίσει να εμπιστεύεται τον Γιώργο Σουφλιά, συντάκτη του «Κυβερνητικού Προγράμματος» της Ν.Δ., και όσους του έλεγαν ότι το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να διαχειριστεί τη δημοτικότητά του.

Οι συνεργοί του στο πολιτικό του έγκλημα

Επί πεντέμισι χρόνια δεν έκανε απολύτως τίποτα. Αυτό είναι γνωστό και οι αναγνώστες αυτής της εφημερίδας το είχαν μάθει πρώτοι. Εκείνο που μαθαίνουμε τώρα είναι ότι βαριόταν ακόμη και να διαβάσει τις επιστολές που του έστελναν οι αρμόδιοι υπουργοί εκφράζοντας την αγωνία τους για το μέλλον της παράταξης και του τόπου. Με τη γνωστή αταραξία του Βούδα, ο Καραμανλής απλώς παρακολουθούσε απαθής την κατάρρευση των δημοσίων οικονομικών. Συνεργοί στο άνευ προηγουμένου πολιτικό έγκλημά του στα πρώτα χρόνια ήταν οι Γιώργος Αλογοσκούφης και Δημήτρης Σιούφας και σε δεύτερη φάση η τρόικα των νεοφιλελεύθερων, την οποία συγκροτούσαν οι Γιώργος Σουφλιάς, Γιάννης Παπαθανασίου και Κωστής Χατζηδάκης. Το τελευταίο διάστημα ο τέως πρωθυπουργός άκουγε έναν και μόνο άνθρωπο: τον Σουφλιά. Έναν έμπειρο πολιτικό, ο οποίος όμως έδειχνε πως το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν το πώς θα γινόταν αρεστός, άλλοτε προκηρύσσοντας μεγάλα έργα και άλλοτε δίνοντας επιδοτήσεις στους αγρότες, μέσω του στενού του συνεργάτη και φίλου, Σωτήρη Χατζηγάκη.

1η επιστολή: Πάρε μέτρα γιατί θα χρεοκοπήσουμε

Οι πρωταγωνιστές σ’ αυτόν το θίασο της καταστροφής είχαν αποκλείσει κάθε στέλεχος που κατά καιρούς επιχειρούσε να πει την αλήθεια στον Καραμανλή. Ενδεικτική του κλίματος αφασίας που επικρατούσε στο Μαξίμου, είναι η σημερινή αποκάλυψη του «Καρφιού». Σύμφωνα με έγγραφα που έχουν περιέλθει στη διάθεση της εφημερίδας, ο Καραμανλής είχε ενημερωθεί από τον τότε υφυπουργό Πέτρο Δούκα για τα χάλια της οικονομίας. Και το χειρότερο: η προειδοποίηση δεν έγινε κατόπιν εορτής, όταν ο κόσμος βοούσε για την πορεία προς τη χρεοκοπία. Συγκεκριμένα, σε επιστολή που είχε στείλει ο Πέτρος Δούκας τον Ιούλιο του 2004, προς τον τότε πρωθυπουργό, του επισήμαινε σχεδόν όλες τις παθογένειες που υπήρχαν στην οικονομία. Αφού έκανε κάποιες επισημάνσεις, πρότεινε συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία. Τι έκανε ο Καραμανλής από όσα του πρότεινε ο υφυπουργός του; Απολύτως τίποτα. Αν και καταδέχτηκε να διαβάσει την επιστολή, προτίμησε να εμπιστευτεί τον Αλογοσκούφη για να οδηγήσει το σκάφος στην ξέρα. «Η πραγματικότητα ούτε κρύβεται, ούτε πρέπει να κρύβεται. Για να καθορίσεις την πορεία σου, πρέπει πρώτα να ξέρεις πού βρίσκεσαι. Δεν μπορεί να κτίσεις ένα καλύτερο αύριο πάνω στα ψέματα. Από μόνοι μας πρέπει να βάλουμε σε τάξη τα οικονομικά μας», ανέφερε στην επιστολή που είχε στείλει στον Καραμανλή στις 20 Ιουλίου 2004 ο πρώην υφυπουργός Πέτρος Δούκας. Στο ίδιο κείμενο πρότεινε 15 μέτρα που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση του ελλείμματος. «Ο τσαπατσούλικος σχεδιασμός προκαλεί λάθη, σύγχυση και ανάγκη για δαπανηρές αναπροσαρμογές», υποστήριζε ο Δούκας, επισημαίνοντας την ανάγκη να αυξηθεί ο ειδικός φόρος σε τσιγάρα και ποτά, να αξιοποιηθεί η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, να διαπραγματευθεί με την Τράπεζα της Ελλάδας για τις κάθε λογής προμήθειες που καταβάλλει σε αυτήν το Ελληνικό Δημόσιο (εξοικονόμηση 50 εκατ. ευρώ ετησίως) κ.ά. Φυσικά, απ’ όλα αυτά, ο Καραμανλής δεν τόλμησε να κάνει απολύτως τίποτα. Απεναντίας, προτίμησε να ακούσει τον ξάδερφό του Μιχάλη Λιάπη, ο οποίος τον συμβούλευε να μην ανοίξει το θέμα των αποκρατικοποιήσεων, ενώ κρατούσε τον ανεπαρκή –όπως αποδείχτηκε– υφυπουργό Αντώνη Μπέζα ως υπεύθυνο για τα δημόσια έσοδα.

2η επιστολή: Κάνε αποκρατικοποιήσεις

Αφού είχε περάσει περίπου ένας χρόνος και δεν είχε γίνει απολύτως τίποτα, ο τότε υφυπουργός Οικονομικών έκρινε σκόπιμο να «ξαναχτυπήσει» καμπανάκι στον Καραμανλή, ευελπιστώντας ότι αυτή τη φορά θα τον αφύπνιζε. Με επιστολή που έστειλε στο Μαξίμου στις 8-5-2005, υπογράμμιζε ότι οι στόχοι που είχε θέσει στον προϋπολογισμό ο Αλογοσκούφης ήταν εκτός πραγματικότητας. Ο Δούκας στη δεύτερη επιστολή του επισήμαινε την ανάγκη για εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις: «Προτείνω ένα πολύ πιο επιθετικό και εκτεταμένο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, έστω και αν το μεγαλύτερο μέρος από τέτοια έσοδα προορίζεται για τη μείωση του χρέους. Πρέπει κάποιος να αναλάβει την αρμοδιότητα για καθεμιά αποκρατικοποίηση ξεχωριστά, ώστε να επιταχυνθεί, συνολικά, ο ρυθμός των αποκρατικοποιήσεων!» έγραφε μεταξύ των άλλων στον Καραμανλή ο τότε υφυπουργός Οικονομικών.

3η επιστολή: Θα εκτιναχθεί το έλλειμμα

Υπάρχει και μια τρίτη επιστολή του Δούκα, που κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ντοκουμέντο που εκφράζει απόγνωση. Πρόκειται για ένα κείμενο που έχει σταλεί το Δεκέμβριο του 2008 από τον τότε υφυπουργό Εξωτερικών στον Καραμανλή. Στο συγκεκριμένο πολυσέλιδο κείμενο (που είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Καραμανλής κουράστηκε ακόμη και να ξεφυλλίσει) ο Δούκας καταβάλλει μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια μήπως και τον ξυπνήσει. Το κακό είναι ότι η πρώτη από τις συνολικά 26 σελίδες περιλαμβάνει άγνωστες για τον τότε πρωθυπουργό λέξεις. «Μπορούμε να αναστρέψουμε το κλίμα. Από εμάς εξαρτάται. Χρειάζεται όμως πολλή και συστηματική δουλειά». (σ.σ. η άγνωστη λέξη είναι η «δουλειά»).

Στο κείμενο της επιστολής με ημερομηνία 23-12-2008 ο Δούκας προβλέπει την εκτίναξη του ελλείμματος σε περίπτωση που ο Καραμανλής εμμείνει στη λογική της απραξίας. «Το επόμενο ενδεκάμηνο», γράφει, «το Δημόσιο θα χρειασθεί να δανεισθεί ίσως και πάνω από 47 δισ. ευρώ μέσα σε ένα ιδιαίτερα αρνητικό διεθνές επενδυτικό κλίμα. Το 2008 δανεισθήκαμε περίπου 47-48 δισ. ευρώ – δηλαδή περίπου 10 δισ. πάνω από αυτά που υπολόγιζε το υπουργείο Οικονομίας ότι θα χρειαζόταν (περίπου 4% του ΑΕΠ πάνω από τις προϋπολογισθείσες δανειακές ανάγκες, χωρίς να έχουν τακτοποιηθεί όλες οι υποχρεώσεις προς τους προμηθευτές του Δημοσίου, κατασκευαστές, ασφαλιστικά ταμεία, τοπική αυτοδιοίκηση, για επιστροφές φόρων κ.λπ.)! Τι σημαίνει αυτό για το πραγματικό έλλειμμα του 2008; Η ευχέρεια δανεισμού είναι πιο άμεση και πιο σημαντική πρόκληση και από την πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για συγκράτηση των ελλειμμάτων», σημειώνει στην επιστολή του ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών, έχοντας εικόνα της δημοσιονομικής κατρακύλας. Την αστήρικτη αισιοδοξία του αποκαλύπτει η φράση «ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία να τα συζητήσουμε και από κοντά». Σιγά μην έχανε τον καιρό του ο Καραμανλής για σοβαρές συζητήσεις παραμονές Χριστουγέννων…
ΚΑΡΦΙ