«Τέλος» ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός από τη Μονή Σινά ...

Αποχωρεί από την «κεφαλή» της Μονής Σινάς ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός, μετά από μήνες περιπετειών στη Μονή...

Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Αρχιεπίσκοπος, δρομολογεί τη διαδικασία για τη διαδοχή του, η οποία όπως αναφέρει θα ολοκληρωθεί εντός ολίγων ημερών, εξαπολύοντας παράλληλα πυρά προς πάσα κατεύθυνση.

Υπενθυμίζεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος της Μονής Σινά, προχωρά στην εν λόγω κίνηση λίγες ώρες μετά την παρέμβαση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, το οποίο ζήτησε από τον Αρχιεπίσκοπο να παραστεί στα Ιεροσόλυμα για να δώσει εξηγήσεις.

Η Δαμιανός επισημαίνει πως η κρίση στη Μονή συνέπεσε με την απόφαση του αιγυπτιακού Εφετείου, το οποίο προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και έθετε προ των ευθυνών της την κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στην εν λόγω υπόθεση.

Παράλληλα, εξαπολύει σφοδρά πυρά τόσο στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το οποίο υποστηρίζει πως έχει ως στόχο την «επιβεβαίωση μιας ιμπεριαλιστικής πολιτικής εναντίον της Ιεράς Μονής Σινά που στοχεύει στην μετατροπή της Ιεράς Μονής Σινά σ’ ένα απλό μοναστήρι υπαγόμενο στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων», όσο και στο Πατριαρχείο της Μόσχας, το οποίο έχει την αποκλειστική ευθύνη για τη διχόνοια και διαίρεση του Ορθόδοξου κόσμου, τονίζει ο Δαμιανός.

Τέλος, σημειώνει πως «η λύση στην υπαρξιακή κρίση που αντιμετωπίζουμε θα βρεθεί σε συνεργασία με την αιγυπτιακή και την ελληνική κυβέρνηση και πρέπει να αποτελεί μια τριμερή συμφωνία».

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Αρχιεπίσκοπου

Σήμερα 4/9/2025, εορτή του μεγάλου προφήτη Μωϋσή, που είναι από τους προστάτες του Σινά, η αποκατάσταση της κανονικότητας και της νομιμότητας στην Ιερά Μονή Σινά είναι πλέον πραγματικότητα. Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό για να επιτευχθεί ο μέγιστος στόχος της διασφάλισης του από αιώνων καθεστώτος της και, κυρίως, του μέλλοντός της. Εκτός από την κανονικότητα και τη νομιμότητα απαιτείται να υπάρχει και ενότητα μεταξύ των Πατέρων της Ιεράς Σιναϊτικής Αδελφότητας.

Αντιλαμβάνομαι ότι διάγοντας το 91ο έτος της ηλικίας μου, η σκέψη πολλών, εντός και εκτός της Μονής, επικεντρώνεται στο γεγονός ότι η διαδοχή μου είναι θέμα χρόνου. Αυτή ακριβώς η σκέψη είναι η πραγματική αιτία της εσωτερικής κρίσης που ξέσπασε στην Ιερά Μονή Σινά. Η ευθύνη μας βαραίνει όλους, και πρώτα απ’ όλους τους Σιναϊτες Πατέρες, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο και το ίδιο ποσοστό. Δυστυχώς συνέπεσε η κρίση της διαδοχής μου με την κρίση που προκάλεσε η απόφαση του Εφετείου της Ισμαηλίας της 28/5/2025 με αποτέλεσμα η κρίση να μετατραπεί σε υπαρξιακή.

Πλέον εκ των γεγονότων αποδείχθηκε ότι όλοι οι Σιναΐτες Πατέρες, συμπεριλαμβανομένων των 11 στασιαστών, μοιραζόμαστε ορισμένες κοινές θέσεις οι οποίες πρέπει να αποτελέσουν την βάση μιας νέας ενότητας:

Α) Στο μέγιστο ζήτημα της δικαστικής απόφασης του Εφετείου της Ισμαηλίας της 28/5/2025 όλοι οι Σιναΐτες Πατέρες έχουμε την ίδια άποψη και τους ίδιους στόχους. Η συγκεκριμένη απόφαση ανατρέπει το από αιώνων καθεστώς της Ιεράς Μονής, ανοίγει το δρόμο για την αποϊεροποίηση και την μουσειοποίησή της.

Β) Η λύση στην υπαρξιακή κρίση που αντιμετωπίζουμε θα βρεθεί σε συνεργασία με την αιγυπτιακή και την ελληνική κυβέρνηση και πρέπει να αποτελεί μια τριμερή συμφωνία. Ασφαλώς η συνέχιση της προσπάθειας να δικαιωθεί η Ιερά Μονή μέσω των αιγυπτιακών δικαστηρίων πρέπει να και θα συνεχιστεί με ευθύνη του νέου Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραιθώ και της ενωμένης Ιεράς Σιναιτικης Αδελφότητας.

Γ) Η λύση, πλην του ιδιοκτησιακού ζητήματος συμπεριλαμβάνει οπωσδήποτε α) την αναγνώριση αυτοτελούς θρησκευτικού νομικού προσώπου (sui generis) με την επωνυμία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή Αγίας Αικατερίνης του Αγίου και Θεοβαδίστου Όρους Σινά» στην αιγυπτιακή έννομη τάξη, β) την απόδοση της αιγυπτιακής υπηκοότητας στον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο Σινά, Φαράν και Ραϊθώ και Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Σινά, γ) την εξασφάλιση αδειών διαμονής στους Πατέρες μέσω ειδικών διαδικασιών, δ) την προστασία της ιδιωτικής συλλογής των κειμηλίων και χειρογράφων της Ιεράς Μονής και ε) την αναγνώριση του αμιγώς θρησκευτικού χαρακτήρα των κειμηλίων χωρίς καλλιτεχνική αξία (ι. λειψάνων κλπ).

Δ) Ο ν.5224/2025 (Α’ 142) είναι όχι μόνο ένα ορόσημο στον αγώνα της Ιεράς Μονής για να εξασφαλίσει το μέλλον της και το καλώς εννοούμενο συμφέρον της αλλά και μια κρίσιμη στρατηγική επιλογή τόσο για την Ιερά Μονή Σινά όσο και για την Ελλάδα. Η σχέση της Ιεράς Μονής με το ελληνικό κράτος καθορίζεται, πλέον, από το Σύνταγμα και αυτόν τον νόμο αποτελώντας έτσι μια ισχυρή και αδιαπέραστη ασπίδα προστασίας για την Ιερά Μονή τόσο στην Ελλάδα όσο και σε όλον τον κόσμο.

Ε) Η Σιναϊτική Αδελφότητα χρειάζεται να δεχθεί νέους Πατέρες ώστε να αυξηθεί αριθμητικά.

Στ) Πανορθόδοξα η κανονική θέση της Ιεράς Μονής Σινά έχει οριστεί αμετάκλητα από το Σιγίλλιο του Οικουμενικού Πατριάρχου Γαβριήλ Δ΄ το 1782. Παράλληλα τελικός κριτής πανορθοδόξως παραμένει το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η Ιερά Μονή Σινά είναι «αυτόνομη, αυτοδέσποτη, ελεύθερη ασὐδοτη, ακαταπάτητη, μη υποκείμενη σε κάποιο Πατριαρχικό Θρόνο».

Πάντοτε οι κρίσεις αποδεικνύουν πολλά για πολλούς.

Κανείς δεν θα ξεχάσει ποιοι ήταν εκείνοι που αμέσως υποστήριξαν την Ιερά Μονή όταν έγινε γνωστή η απόφαση της 28/5/2025. Ήταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Βουλγαρίας, η Εκκλησία Ελλάδος, η Εκκλησία Κύπρου. Αργότερα προστέθηκαν το Πατριαρχείο Αντιοχείας, το Πατριαρχείο Σερβίας και η Εκκλησία της Αλβανίας. Η έμπονη σιωπή του Πατριάρχη Αλεξανδρείας ισοδυναμεί με στήριξη. Όλα τα άλλα Πατριαρχεία και όλες οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες σιώπησαν εκτός του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων του οποίου η ανακοίνωση ως μόνο στόχο είχε την επιβεβαίωση μιας ιμπεριαλιστικής πολιτικής εναντίον της Ιεράς Μονής Σινά που στοχεύει στην μετατροπή της Ιεράς Μονής Σινά σ’ ένα απλό μοναστήρι υπαγόμενο στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Γι’ αυτή την κατάσταση διχόνοιας και διαίρεσης στον Ορθόδοξο κόσμο η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά το Πατριαρχείο Μόσχας αλλά τα αποτελέσματά της τα πληρώνει ολόκληρη η Ορθοδοξία. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτοι που έσπευσαν να εκμεταλλευθούν το εσωτερικό ρήγμα στην Ιερά Σιναϊτική Αδελφότητα ήταν οργανώσεις, δίκτυα, κόμματα αλλά και πρόσωπα που συνδέονται με την προσπάθεια της Ρωσίας να διαλύσει την Ορθοδοξία, ενώ προωθούν απόψεις ενάντιες στην Ορθόδοξη Χριστιανική Θεολογία και Ηθική.

Ο Χριστιανισμός στην Μέση Ανατολή διώκεται και ειδικά οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, η σύγχρονη Ρωμιοσύνη, απειλούνται πολύ σοβαρά, όπως αποδείχθηκε με την τρομοκρατική επίθεση εναντίον της Εκκλησίας του Προφήτη Ηλία στην Δαμασκό. Αν δεν υπήρχε το ελληνικό κράτος και χωρίς την ενεργό εμπλοκή του τίποτα δεν θα σωθεί. Ούτε η Ρωσία, ούτε η Ιορδανία (την οποία ανέδειξε ως «ασπίδα» των Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων ευχαριστώντας την για την αποδέσμευση των λογαριασμών του ενώ η Ελλάδα το πέτυχε) ούτε κάποια άλλη χώρα έχει την ειλικρίνεια, το σθένος, την δέσμευση και την αγάπη για τη Ρωμιοσύνη όπως την έχει η Ελλάδα.

Έλαβα χθες ένα έγγραφο του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου, τον οποίον σέβομαι και τιμώ απεριόριστα, το οποίο κανονικώς είναι τουλάχιστον έωλο και ανεπέρειστο. Κι αυτό γιατί: 1. Αγνοεί την από 7/8/3035 επιστολή μου στον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἱεροσολύμων, όπου ρητώς και ευθαρσώς του δήλωσα ότι δεν τον προσκάλεσα στην υπόθεση της Μονής, 2. Αγνοεί τα κανονικά και νομικά ελαττώματα της φερομένης προσκλήσεως των Πατέρων, 3. Αντιμετωπίζει εισπηδητικά και αντίθετα με το προαναφερόμενο Σιγίλλιο την Μονή ως παρακολούθημα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων γι αυτό και θεωρεί ότι μπορεί να δώσει εντολές για να ανοίξει η πύλη της Μονής. 4. Αγνοεί ότι η Σύναξη των Πατέρων έχει το δικαίωμα να επιβάλει στον Καθηγούμενο και Αρχιεπίσκοπο την άρνηση της πρόσκλησης του Μακαριωτάτου.

Χαίρομαι όμως γι αυτό το έγγραφο γιατί επιτέλους αποκαλύπτεται ο ρόλος του Πατριάρχη Ιεροσολύμων στην εκδήλωση του εκκλησιαστικού πραξικοπήματος -άλλωστε κατέχει την σχετική τεχνογνωσία- αλλά κυρίως στην εμβάθυνση της διχόνοιας εντός της Ιεράς Σιναϊτικής Αδελφότητας. Όμως το πλέον ενδιαφέρον είναι ο χρόνος που εστάλη αυτό το έγγραφο. Εστάλη μόνο όταν το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έμαθε ότι σήμερα θα ανακοίνωνα την απόφασή μου για την έξοδο από την κρίση που μαστίζει την Ιερά Σιναϊτική Αδελφότητα και ότι αυτή η απόφασή μου έχει τη σύμφωνη γνώμη των Πατέρων, της Ελληνικής Κυβέρνησης, του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Η Ιερά Μονή Σινά δεν έχει παράδοση να κάνει πραξικοπήματα, να καθαιρεί Πατριάρχες και μετά να τους κλείνει σε εσωτερικές φυλακές με στόχο να τους εξουθενώσει πνευματικά, ψυχικά και σωματικά. Η Ιερά Μονή Σινά ποτέ δεν θα επιδείκνυε αυτή την μικρόψυχη στάση που επέδειξε προσωπικά ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος όταν ήλθε η αναπόφευκτη ώρα της κοίμησης του προκατόχου του Ειρηναίου. Ποιος θα ξεχάσει ότι ο μόνος που ενδιαφέρθηκε και τότε για την αξιοπρέπεια του κεκοιμημένου ήταν η Ελληνική Κυβέρνηση και η Εκκλησία της Ελλάδος; Χωρίς την Ελληνική Κυβέρνηση και την Εκκλησία της Ελλάδος, ο κεκοιμημένος θα ήταν ακόμα άταφος γιατί ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων απαγόρευσε να ταφεί οπουδήποτε εντός των ορίων της εκκλησιαστικής του δικαιοδοσίας. Ευτυχώς ακόμα και στην χειρότερη στιγμή της ιστορίας της Ιεράς Μονής Σινά κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει και οφείλουμε όλοι να φροντίσουμε να μην γίνει.

Οφείλω, όμως, και μια μικρή αναφορά στην υποκρισία πολλών αδελφών σχετικά με το περίφημο θέμα της κυρίας Α.Σ. Χάρη σ’ αυτήν πολλοί Έλληνες έμαθαν τον όρο «συνείσακτη». Αν αντί για γυναίκα ήταν άνδρας, οι ίδιοι «κύκλοι» και «αδελφοί» θα δηλητηρίαζαν και πάλι τον κόσμο όλο υπονοώντας τα ίδια πράγματα, τις ίδιες εξαρτήσεις και τις ίδιες σχέσεις. Απλώς τα υπονοούμενα θα ήταν ακόμα αισχρότερα. Αυτή την μοίρα δυστυχώς την έχουμε όλοι οι Ιεράρχες που ο Θεός μας χάρισε πολλά χρόνια να ζήσουμε. Όμως στην περίπτωση της κυρίας Α.Σ., υπάρχει και άφθονος μισογυνισμός, ευσεβισμός και πουριτανισμός. Ο Κύριος ξέρει και κρίνει!

Ενημέρωσα χθες την Ελληνική κυβέρνηση για τις αποφάσεις μου οι οποίες είναι στο πνεύμα όσων έχω ήδη συζητήσει με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Εκκλησία Ελλάδος. Αφού πλέον είναι δεδομένο ότι η Ιερά Σιναϊτική Αδελφότητα συμφωνεί στους στρατηγικούς στόχους και τις τακτικές μεθόδους για την αντιμετώπιση της υπαρξιακής κρίσης που αντιμετωπίζει το μοναστήρι στο οποίο αφιέρωσα όλη την ζωή μου, ήλθε η ώρα να αναλάβω τις ευθύνες μου και να εγγυηθώ τις διαδικασίες διαδοχής μου οι οποίες ξεκινούν άμεσα και πρέπει να ολοκληρωθούν γρήγορα αλλά με σωστό τρόπο ώστε η Ιερά Σιναϊτική Αδελφότητα, ενωμένη να επικεντρωθεί στην επίλυση του μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζει.

Οι διαδικαστικές λεπτομέρειες θα έχουν ολοκληρωθεί εντός των επόμενων ημερών, θα ανακοινωθούν μόλις συμφωνηθούν με όλους και θα υλοποιηθούν με την βοήθεια των αιγυπτιακών αρχών, της ελληνικής κυβέρνησης και της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Συγχωρώ τους πάντες και ζητώ τη συγχώρεση όλων!

Το χρονικό των συμβάντων στη Μονή

● Τέλη Μαΐου (28/5/2025) προτού ενσκήψει το θέμα της διαδοχής του 90χρονου Δαμιανού και των πολεμικών επεισοδίων που ακολούθησαν και μόλις 18 ημέρες μετά την επίσκεψη στην Ελλάδα του Αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ Φάταχ αλ Σίσι, στη διάρκεια της οποίας η αιγυπτιακή ηγεσία είχε δεσμευτεί για την προστασία του χαρακτήρα και της λειτουργίας της Μονής και για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων και της νομικής της κατάστασης, το αιγυπτιακό Εφετείο ξαφνικά αποφάνθηκε ότι η ιδιοκτησία της Μονής και των περιουσιακών της στοιχείων (συμπεριλαμβανομένων φυσικά των κειμηλίων) ανήκει πλέον στο αιγυπτιακό κράτος, αν και οι μοναχοί θα διατηρήσουν το δικαίωμα χρήσης των χώρων για θρησκευτικούς σκοπούς, αλλά υπό κρατική εποπτεία. Επίσης στην ιδιοκτησία του αιγυπτιακού κράτους πέρασαν και τα απομακρυσμένα, μη κατοικημένα κτήματα και ακίνητα της Μονής. Η απόφαση αυτή πάρθηκε απ’ ό,τι φαίνεται στο πλαίσιο σχεδίου της αιγυπτιακής κυβέρνησης για την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής, με την κατασκευή πεντάστερων ξενοδοχείων, ξενώνων και νέων υποδομών με στόχο την προσέλκυση 30 εκατομμυρίων τουριστών έως το 2028.

● Η απόφαση αυτή, που θέτει στη διακριτική ευχέρεια της αιγυπτιακής κυβέρνησης το δικαίωμα να πάρει τα κειμήλια και να τα μεταφέρει π.χ. στο Μουσείο του Καΐρου, θορύβησε την ελληνική πλευρά. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος χαρακτήρισε μάλιστα την απόφαση «σκανδαλώδη» και μίλησε για κατάφωρη παραβίαση των θρησκευτικών ελευθεριών, ενώ την ανησυχία του εξέφρασε και το ελληνικό ΥΠΕΞ.

● Αρχές Ιουνίου ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, μετά τη συνάντηση που είχε στο Κάιρο με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Μπαντρ Αμπντελάτι, δήλωσε ότι συζητήθηκε και το θέμα της Μονής Σινά και «συμφωνήσαμε το αμέσως επόμενο διάστημα να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων της Μονής, καθώς επίσης και της νομικής της μορφής και προσωπικότητας». Επεσήμανε δε ότι έλαβε τη διαβεβαίωση ότι «δεν θα διαταραχθεί η συνέχεια και ο λατρευτικός ελληνορθόδοξος χαρακτήρας της μονής, χαρακτηριστικό της θρησκευτικής ανοχής, αλλά και του σεβασμού στα θρησκευτικά δικαιώματα που ανέκαθεν επιδεικνύει η Αίγυπτος». Πάντως και οι δύο υπουργοί απέφυγαν να γίνουν σαφέστεροι ως προς το ζήτημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Διότι βέβαια το θέμα δεν αρχίζει και τελειώνει στην απρόσκοπτη θρησκευτική λειτουργία, αλλά και στη διατήρηση των κειμηλίων ως έχουν καθώς και στον ρόλο της θρησκευτικής διπλωματίας της Μονής.

● Τέλη Ιουλίου (31), καταγράφηκε πρώτη φορά δημοσίως η εσωτερική αντιπαλότητα των ιερέων της Μονής: αναφέρθηκε ότι μια ομάδα 15 μοναχών συγκάλεσε συνέλευση –χωρίς τις προβλεπόμενες διαδικασίες– και μέσω σχετικού πρακτικού αποφάσισαν την καθαίρεση του Αρχιεπισκόπου Δαμιανού.

● Την ίδια μέρα (31/7) συζητήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, στο οποίο συμπεριλαμβανόταν και η σύσταση ΝΠΔΔ στην Ελλάδα, με την επωνυμία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα». Η σύσταση ακριβώς αυτού του φορέα φαίνεται πως λειτούργησε ως θρυαλλίδα στις σχέσεις του Δαμιανού με τους 12-15 μοναχούς που, διαφωνώντας με το νομοσχέδιο, καθώς θεωρούσαν ότι παραβιάζει τον Κανονισμό Λειτουργία της Μονής, άρχισαν να αμφισβητούν την εξουσία του Αρχιεπισκόπου – του μοναδικού που έχοντας την αιγυπτιακή υπηκοότητα μπορεί να συνδιαλέγεται με τους θεσμούς της Αιγύπτου. Οι ίδιοι έστειλαν μάλιστα εξώδικο στον Ελληνα πρωθυπουργό, στον πρόεδρο της Βουλής και στην υπουργό Παιδείας, προειδοποιώντας για «ερευνητέα ζητήματα ποινικών ευθυνών για το αδίκημα της απιστίας σε βάρος της Ιεράς Μονής και της περιουσίας αυτής». Πηγές της Εκκλησίας επέμεναν ότι το εξώδικο «έχει τη διακριτική στήριξη του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων».

● Παρ’ όλα αυτά, το νομοσχέδιο που περιλάμβανε 20 άρθρα ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή στις 5 Αυγούστου περιλαμβάνοντας και σημεία που, εφόσον λάβει κάποιος υπόψη τη σαφή απόφαση του αιγυπτιακού Εφετείου, εγείρει ερωτήματα για το ποιος τελικά θα έχει νομίμως την ευθύνη της διαχείρισης της Μονής και των θησαυρών της. Π.χ. στο άρθρο 4 που ορίζει τους σκοπούς και τα μέσα εκπλήρωσης του νέου φορέα αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «σκοποί του ν.π.δ.δ. είναι […] ε) η υποστήριξη της Μονής για την επιστροφή, απόκτηση, υποδοχή, συγκρότηση συλλογής, στέγαση, προστασία, φύλαξη, συντήρηση, καταγραφή, τεκμηρίωση, έρευνα, μελέτη, δημοσίευση, έκθεση, προβολή και ανάδειξη σε εθνικό και διεθνές επίπεδο των κειμηλίων και τεκμηρίων της Μονής και της βιβλιοθήκης της […] η) η άσκηση της διαχείρισης της κινητής και ακίνητης περιουσίας της Μονής, η οποία έχει ανατεθεί στο ν.π.δ.δ.[…] ζ) συντήρηση και προστασία των κτισμάτων και έργων που κινδυνεύουν να καταρρεύσουν ή να καταστραφούν, καθώς και εκτέλεση αναστηλωτικών εργασιών». Ορίζεται επίσης ότι το Δ.Σ. του νέου φορέα θα αποτελείται από πέντε μέλη, με τους αναπληρωτές τους, θα συγκροτηθεί με απόφαση του υπουργού Παιδείας και ότι πρόεδρο θα έχει τον «Καθηγούμενο της Μονής και Αρχιεπίσκοπο του Σινά», ενώ προβλέπει και δώδεκα οργανικές θέσεις εκκλησιαστικών υπαλλήλων.

● Η κλιμάκωση της έντασης μεταξύ των διαφωνούντων μοναχών και του Δαμιανού έφερε στις 12 Αυγούστου την αποστολή εκ μέρους του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλου τριμελούς επιτροπής «προκειμένου να εξετάσει το ζήτημα που έχει ξεσπάσει εντός της Αδελφότητας σχετικά με τη στάση τους απέναντι στον Αρχιεπίσκοπο Σινά κ. Δαμιανό […] Από τη συνάντηση κατέστη σαφές ότι όλα τα μέλη της Αδελφότητας έχουν την προθυμία να επανεξετάσουν τη στάση τους έναντι του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Μονής σε πνεύμα ειρηνικής συμφιλίωσης».

● Στις 27/8 ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός κατήγγειλε πως όταν έφτασε αργά το βράδυ στη Μονή δέχθηκε επίθεση και προπηλακισμό, κάτι το οποίο οι «πραξικοπηματίες» διέψευσαν κατηγορηματικά.

● Στις 3/9 το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων κάλεσε τον Δαμιανό στα Ιεροσόλυμα για να δώσει εξηγήσεις για τα όσα διαδραματίζονται στη Μονή Σινά και κάλεσε τον Αρχιεπίσκοπο να ανοίξει τις πύλες της Μονής στους «πραξικοπηματίες».