Καραμανλής: «Είμαι αθώος»...

Κωνσταντοπούλου: «Περίσσιο θράσος»...

Καταπέλτης η Ζωή Κωνσταντοπούλου κατά του πρώην υπουργού, ο οποίος προσπάθησε εκ νέου να διαστρεβλώσει την αλήθεια. Για ακόμα μια φορά, ο πρώην υπουργός Μεταφορών, Κώστας Αχ. Καραμανλής, επιχείρησε να δραπετεύσει από τις τεράστιες ευθύνες του για το έγκλημα στα Τέμπη. Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση για τις προτάσεις προανακριτικής επιτροπής, ο Κ. Καραμανλής επιχείρησε προκλητικά να συγκινήσει τους βουλευτές για το προσωπικό «δράμα» που βιώνει, επιλέγοντας την αυτο-θυματοποίηση. Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να συγκρίνει τη δική του κατάσταση με την κατάσταση των θυμάτων της τραγωδίας.

 «Τα δάκρυά μου ήταν αληθινά. Οι εικόνες αυτές είναι ζωντανές μέσα μου...», «τα Τέμπη είναι εθνική τραγωδία, όμως έγιναν και πεδίο σφοδρής αντιπαράθεσης κι εγώ βρέθηκα στο κέντρο της αντιπαράθεσης που μετατράπηκε σε πολιτική εκμετάλλευση», ήταν κάποιες από τις φράσεις που χρησιμοποίησε ο πρώην υπουργός. «Δικαιοσύνη θέλουν οι γονείς. Δικαιοσύνη όμως θέλω κι εγώ», ανέφερε επίσης, σημειώνοντας ότι θα στηρίξει την πρόταση της Ν.Δ. για τη σύσταση της προανακριτικής επιτροπής και ότι «θέτω τον εαυτό μου στην κρίση της Δικαιοσύνης». Αναφέρθηκε και στο έργο που έγινε επί των ημερών του στο υπουργείο, ισχυριζόμενος προκλητικά πως «έκανα όσα μπορούσα στη διάρκεια της θητείας μου... δεν ολιγώρησα, το αντίθετο», όταν τα τρένα έκαναν δρομολόγια με μηδενικές δικλείδες ασφαλείας. Είπε επίσης ότι δεν απάντησε στις επιθέσεις που δέχθηκε, λέγοντας ότι «η απουσία μου από τα ΜΜΕ παρερμηνεύτηκε ως ενοχή». Αίσθηση προκάλεσε και η αναφορά του ότι δεν ήταν ρουσφέτι η πρόσληψη του σταθμάρχη, αλλά μετάταξη και χωρίς μπλοκάκι. → Δεν χειροκρότησαν όλοι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, όταν ολοκλήρωσε την ομιλία του.

 «Ταυτίζετε τους θύτες με τα θύματα» Αμέσως μετά τον λόγο πήρε η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, που εξαπέλυσε κατά μέτωπο επίθεση στον πρώην υπουργό. «Χρειάζεται περίσσιο θράσος για να πείτε αυτά που είπατε», είπε καταρχάς, απευθυνόμενη στον Κ. Καραμανλή, αποδομώντας στη συνέχεια σχεδόν το σύνολο της ομιλίας του. Μεταξύ άλλων, κατηγόρησε τον πρώην υπουργό πως επιχειρεί να ταυτίσει τους θύτες με τα θύματα, σχολιάζοντας ότι ο Κ. Καραμανλής είπε «ότι οι άνθρωποι σημαδεύτηκαν και ανάμεσα σε αυτούς που σημαδεύτηκαν ήσασταν και εσείς». Αναφερόμενη στα δάκρυα του Κ. Καραμανλή, είπε: «Έσπευσε να πει ότι τα δάκρυά του δεν ήταν κροκοδείλια, όταν δύο εβδομάδες πριν οι εργαζόμενοι είχαν προειδοποιήσει για τον σιδηρόδρομο». 

 Συνεχίζοντας σε ανάλογο ύφος, είπε επίσης ότι «με εντυπωσίασε το θράσος ενός προσώπου που στρογγυλοκάθεται σε βουλευτική καρέκλα» και που εμφανίζεται στις Σέρρες «και κομπάζει ότι μεσολαβεί στα υπουργεία», που «οργανώνει φιέστες» στις οποίες «του φιλούν τα χέρια». Διατύπωσε το ερώτημα ότι τελικά ο υπουργός «δεν μας είπε γιατί παραιτήθηκε, αφού τα έχει κάνει όλα τόσο καλά». Στο σημείο αυτό έβαλε στο κάδρο και τον πρωθυπουργός, υπογραμμίζοντας ότι «η πραγματικότητα είναι ότι παραιτήθηκε γιατί γνώριζε ότι ήταν υπεύθυνος, υπόλογος και ένοχος για το έγκλημα των Τεμπών»,

 προσθέτοντας πως «ήταν σε συνεννόηση με τον Κυριάκο Μητσοτακη», από τον οποίο είχε εξασφαλίζει και την κάλυψή του. Όπως υπογράμμισε, «δεν χάθηκαν 57 ψυχές. Δεν χάθηκαν. Τους αφαιρέσατε τη ζωή».