16.9.20

Μάσκες κορονοϊού: Ακόμα ένα πολύ σοβαρό θέμα...

... που το πήραμε πάλι στ’ αστεία...

Και δεν είναι η ανικανότητά τους, που τρομάζει, είναι η προκλητική αναλγησία τους. Και δεν είναι η αδιαφορία μας, που τρομάζει, είναι η...
προκλητική ανοησία μας.

Γερμανός συγγραφέας είναι εκείνος που ισχυρίζεται ότι η λέξη «μάσκα» προέρχεται από την ισπανική φράση «más que la cara» που σημαίνει κυριολεκτικά: «Περισσότερο από το πρόσωπο» ή μεταφορικά «προστιθέμενο πρόσωπο». Ε, αυτή είναι η ουσία της χρήσης μάσκας στις μέρες του κορονοϊού και στις «νύχτες» των συναλλαγών: Κάτι περισσότερο από το πρόσωπο και την ασφάλεια που παρέχει· οι προκλητικές δοσοληψίες πρέπει να κρυφτούν από μια «μάσκα». Ε, ούτε αυτό δεν κατάφεραν…

Κι εμείς το πήραμε πάλι στο καλαμπούρι: «Οι μάσκες είναι εντάξει, τα παιδιά βγήκαν μικρά», γράφτηκε στο Facebook κι όχι μόνο αυτό, αλλά και άλλα που πολύ μας έκαναν να γελάσουμε με τις μάσκες που είναι μεγάλες σαν εκείνες των δωσιλόγων της κατοχής, μόνο που αυτές δεν είχαν τρύπες για τα μάτια… Και τρύπες μπορεί να μην είχαν, αλλά έμπαζαν από παντού: έμπαζαν προκλητική αδιαφορία, έμπαζαν ανοησία, αναλγησία, απάθεια, απροσεξία, αναισθησία, απροθυμία και όλες οι λέξεις με τα «άλφα» στερητικά πάνω σ’ αυτές τις μάσκες θα μπορούσες να τις γράψεις.

Κι αυτές τις μάσκες ΕΜΕΙΣ τις πληρώσαμε, και ΕΜΕΙΣ θα πληρώσουμε την αστοχία...Και τι κάναμε; Το ρίξαμε στα «μαϊτάπια» που ‘λεγε κι η γιαγιά μου η Μικρασιάτισσα, στα αστεία και στα ευφυολογήματα και τα σοβαρά τα αφήσαμε στην άκρη για μια ακόμη φορά. Πόσο κόστισαν αυτές οι κουκούλες, που για μάσκες μας τις πούλησαν; Ποιος τις έφτιαξε και γιατί με τόση προχειρότητα; Ποιος θα πληρώσει την αστοχία;

Κι ακούστηκαν πολλά και γράφτηκαν πολλά και γελάσαμε, που ήταν για να κλαίμε κι ακούστηκε κι αυτό από χείλη έγκυρα δημοσιογραφικά: «Το θέμα είναι ότι το κράτος λειτούργησε και έδωσε μάσκες…» Τώρα αν οι μάσκες ήταν για μοσχαροκεφαλές, είναι άλλο… 500.000 μάσκες για μοσχαροκεφαλές! Το κράτος λειτούργησε, άλλωστε, «βόδια». Τι δεν καταλάβατε;

Και δεν είναι η ανικανότητά τους που τρομάζει, είναι η προκλητική αναλγησία τους. Και δεν είναι η αδιαφορία μας που τρομάζει, είναι η προκλητική ανοησία μας. Όχι όλα πια στ’ αστεία. Η κυβέρνηση είναι πράγματι (πολλές φορές) αστεία, αλλά το αστείο είναι σε βάρος των πολιτών… Το χιούμορ πρέπει να είναι ένα ορεκτικό, όπως το χαβιάρι. Ποτέ μην το πασαλείβεις παντού όπως τη μαρμελάδα… Γελάσαμε πάλι...

Νίκος Τζιανίδης
ethnos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: