Όλες τις λεπτομέρειες για την οικονομική κρίση, για την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ, τις διαπραγματεύσεις, άγνωστα γεγονότα της εποχής του πρώτου Μνημονίου, αποφάσεις που έκριναν την τύχη του ελληνικού προγράμματος και...
πολιτικές εκείνης της εποχής αναφέρει στο βιβλίο του που θα κυκλοφορήσει ανήμερα του… μνημονίου και του διαγγέλματος Παπανδρέου από το Καστελόριζο ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Σε όλα αυτά αναφέρθηκε και στην εκπομπή Ιστορίες στο ΣΚΑΙ, όπου ήταν καλεσμένος, αφήνοντας πολλές αιχμές κατά της στάσης του ΔΝΤ στην ελληνική οικονομική κρίση.
Όπως ισχυρίστηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου η συζήτηση με το ΔΝΤ είχε ξεκινήσει νωρίτερα, λίγο μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 2009.
Η αποκάλυψη Προβόπουλου για το έλλειμμα οδήγησε την κυβέρνηση Παπανδρέου σε αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων, σε περίπτωση που χρειάζονταν χρηματοδότηση και οι αγορές το αρνούνταν. Όπως είπε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, όταν έθετε τον προβληματισμό στους ομολόγους του, η απάντηση που έπαιρνε ήταν: «Εσείς κάντε τη δουλειά σας πάρτε μέτρα και οι αγορές θα αντιδράσουν θετικά, δεν θα έχετε πρόβλημα».
Όπως πρόσθεσε «οι αγορές όμως ήθελαν εγγύηση ότι θα έπαιρναν να λεφτά τους και αυτή τη εγγύηση δεν μας την έδινε κανείς. Ήταν λοιπόν ζήτημα ευθύνης να βρούμε εναλλακτικές και κάπως έτσι ξεκίνησε η συζήτηση με το ΔΝΤ, αφού η μόνη πηγή χρηματοδότησης, εκ του καταστατικού του, ήταν το Ταμείο» αποκάλυψε ο πρώην ΥΠΟΙΚ.
Οσο για την ρύθμιση του ελληνικού χρέους, ο πρώην ΥΠΟΙΚ είπε: «Η λέξη αναδιάρθρωση χρέους ήταν απαγορευμένη ρητά ακόμη και ως αναφορά στο Eurogroup. Μια φορά το είπε ο Ολλανδος ΥΠΟΙΚ και ο Τρισέ απείλησε να φύγει λέγοντας ότι ως γνωστόν τα πράγματα διαρρέουν και ότι αυτή τη στιγμή η λέξη αυτή βρίσκεται στα ειδησεογραφικά πρακτορεία και θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα για τις υπόλοιπες χώρες, και για την ακεραιότητα του ίδιου του ευρώ».
Ο κ. Παπακωνσταντίνου αποκαλύπτει πως γνώριζαν όλοι τον Φεβρουάριο του 2011, πως ο στόχος για έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις 50 δισεκατομμυρίων ευρώ δεν ήταν ρεαλιστικό, αφήνοντας και πάλι αιχμές κατά του Ταμείου.
"Είναι μία απόφαση που έρχεται από το ΔΝΤ, στην οποία εμείς αντιδράμε και λέμε είναι πάρα πολύ μεγάλο, δεν είναι ρεαλιστικό, και η πρόταση αυτή έρχεται, γιατί το ΔΝΤ βλέπει το θέμα της βιωσιμότητας και λέει ότι εφόσον αποκλείεται αυτή τη στιγμή να υπάρξει μία μετακύλιση ή αναδιάρθρωση του χρέους, πρέπει να δείξουμε στις αγορές, ότι μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα από πώληση δημόσιων περιουσιακών στοιχείων θα μπορέσει να μειωθεί το χρέος, 50 δις, 20 μονάδες του ΑΕΠ. Αν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, αυτό θα καθησυχάσει τις αγορές. Άρα κι εδώ το Ταμείο έρχεται, προτείνει κάτι το οποίο δεν είναι ρεαλιστικό, και το ξέραμε όλοι μας, απλώς ελπίζαμε ότι αυτό θα αγοράσει λίγο χρόνο ως προς τις αγορές".
Παραδέχεται πως το πρώτο μνημόνιο είχε λάθος συνταγή, αλλά και επαχθείς όρους, χωρίς κανένα μέτρο για το χρέος.
«Καταλήξαμε όχι απλώς σε ένα πρόγραμμα που δεν είχεαπομείωση χρέους, είτε με κούρεμα, είτε με μετακύλιση σε μεταγενέστερο χρόνο των λήξεων των ομολόγων, αλλά και ένα πρόγραμμα το οποίο όλοι ήξεραν εκ των προτέρων ότι είχε χαρακτηριστικά τιμωρητικά» σημειώνει και συνεχίζει:
«Δηλαδή επιτόκια υπερβολικά ψηλά, χρόνους αποπληρωμής, πολύ μικρούς. Στο Εurogroup που ενέκρινε το ελληνικό πρόγραμμα, όχι ένας αλλά πολλοί, από την επιτροπή από το Εuroworking Group που είχε κάνει την τεχνική προετοιμασία».
Μάλιστα αναφέρει πως ο Όλι Ρεν, είχε παραδεχτεί τότε πως «όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν κάποιες λήξεις ομολόγων το ’13-’14-’15, που αθροίζουν στα δύο χρόνια μαζί 140 δισ. ευρώ. Δεν υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να μπορεί να αποπληρώσει, το ξέρουμε, αλλά οι χώρες λένε ότι αυτή τη στιγμή το μόνο που περνάει από τα κοινοβούλιά τους είναι αυτό το πρόγραμμα, το άλλο θα το χειριστούμε στο δρόμο».
Ο πρώην υπουργός παραδέχεται πως μία «ταχύτερη συμπερίληψη του θέματος του χρέους, θα βοηθούσε να κάνει ένα πιο ισορροπημένο πρόγραμμα, πολιτικά είχε αποκλειστεί εκείνη τη στιγμή», ενώ συμπληρώνει:
Επίσης, μία πιο ομαλή δημοσιονομικά μετάβαση, σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, θα βοηθούσε. Εκεί πάλι χρειάζονταν περισσότερα χρήματα γι’ αυτό δεν έγινε. Επίσης θα βοηθούσε μεγαλύτερη έμφαση από την αρχή, στο θέμα των διαρθρωτικών αλλαγών, οι οποίες υπήρχαν όλες στο πρώτο μνημόνιο, η διαφορά είναι ότι εμείς στη χώρα μας, όταν νομοθετούμε, δεν υλοποιούμε κιόλας και αυτό είναι μια μεγάλη αδυναμία.
Σχετικά με την περίοδο που μεσολάβησε πριν το μνημόνιο, ο κ. Παπακωνσταντίνου τόνισε πως ο κύριος προβληματισμός της τότε κυβέρνησης ήταν εάν κάποια στιγμή η Ελλάδα δεν θα μπορούσε πλέον να δανειστεί από τις αγορές, τι θα έκανε.
Άρα λοιπόν ήταν ζήτημα ευθύνης, να αναζητήσουμε ποιες άλλες πιθανές λύσεις να υπήρχανε. Έτσι ξεκίνησε και η κουβέντα με το ΔΝΤ, στην λογική ότι αν δεν υπήρχε καμία άλλη λύση, οι μόνοι που ήταν διαθέσιμοι να δανείσουν την χώρα, εκ του καταστατικού τους, ήταν το ταμείο.
Μιλώντας στην εκπομπή ο Γ. Παπακωνσταντίνου παραδέχθηκε ότι στην περίφημη συνάντηση στο Νταβός, τον Ιανουάριο του 2010, όπου δημοσιογράφοι κυνηγούσαν τον τότε Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου στους διαδρόμους για μια δήλωση, υπήρξε και μια μυστική συνάντηση.
Ορθιοι, σε μια κουζίνα, ο Γ. Παπανδρέου, ο Γ. Παπακωνσταντίνου και ο επικεφαλής τότε του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν συζητούσαν την λύση για το ελληνικό πρόβλημα και την εμπλοκή του ταμείου στο πρόγραμμα.
«Αυτή η συνάντηση ήταν εκτός δημοσιότητας, καθώς οποιαδήποτε δημόσια παρουσία των τριών μας θα αποκάλυπτε ότι η Ελλάδα θα έμπαινε στο ΔΝΤ και θα μας κατέστρεφε τελείως στις αγορές» είπε ο Γ. Παπακωνσταντίνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου