Στον δρόμο του πατέρα Ανυπόμονου...

 

Ενδιαφέρει την κυβέρνηση του Ισραήλ η διεθνής κοινή γνώμη; Θα έπρεπε. Ο Νετανιάχου όμως, αν κρίνουμε από τις δημόσιες δηλώσεις του, φαίνεται πως δεν δίνει δεκάρα. Οι πόλεμοι δεν κερδίζονται ή χάνονται μόνο στα πεδία των μαχών. Κερδίζονται ή χάνονται και στο ηθικό επίπεδο...

Στην περίπτωση της Γάζας είναι πολύ πιθανόν οι λεγόμενες Αμυντικές Δυνάμεις του Ισραήλ να πετύχουν τον στόχο τους, δηλαδή να εξουδετερώσουν τη Χαμάς, ωστόσο με τον τρόπο που συμπεριφέρονται είναι σφόδρα πιθανό –για να μην πω σίγουρο– ότι θα ηττηθούν στο άλλο πεδίο. Οι παρενέργειες απ’ αυτή την ήττα θα είναι σημαντικές και θα παραμείνουν στην επικαιρότητα για πολλά χρόνια. Θα είναι μια υπόθεση που δύσκολα θα διαχειριστεί το πολιτικό προσωπικό του Ισραήλ.

Η δολοφονική πρακτική της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Ισραήλ έχει προκαλέσει την αντίδραση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη και στο ίδιο το Ισραήλ. Οι δυτικές κυβερνήσεις περιορίστηκαν σε προτροπές προς τον Νετανιάχου να μην ξεπερνά τα όρια. Χωρίς όμως αποτέλεσμα. Αυτός και η ομάδα του συνέχισαν να βομβαρδίζουν νοσοκομεία, να ισοπεδώνουν ολόκληρες περιοχές, να δολοφονούν αμάχους, σαν να μην τους νοιάζει τι θα πει ο κόσμος. Επιμένουν πως ο πόλεμος που κάνουν είναι δίκαιος και αδιαφορούν για την παραβίαση όλων των κανόνων, για την καταστρατήγηση του διεθνούς δικαίου (παλιά τους τέχνη κόσκινο), για τις καταγγελίες του ΟΗΕ, για τις διαμαρτυρίες που υπάρχουν σε πολλές χώρες.

Μάλλον έχουν άγνοια του κινδύνου. Πιστεύουν ότι κατηγορώντας για αντισημιτισμό όσους ασκούν κριτική στις επιλογές τους, θα διασκεδάσουν τις άσχημες εντυπώσεις, θα προβληματίσουν και θα φρενάρουν αυτούς που δεν θέλουν να συμβαδίσουν με τους φανατικούς εχθρούς του Ισραήλ, αλλά δεν μπορούν και να συμφωνήσουν με τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει ο στρατός της υποτίθεται μοναδικής δημοκρατίας στην περιοχή. Πιέζουν τις κυβερνήσεις να μην κριτικάρουν τις πρακτικές των στρατευμάτων τους, απαιτούν να συνεχιστεί η ροή όπλων προς το Ισραήλ, με την οικονομική δύναμη που έχουν εκβιάζουν μεγάλα μέσα ενημέρωσης να παρουσιάζουν μονόπλευρα τη σύρραξη, επικαλούνται τις συμφορές που έπληξαν τους Εβραίους και εργαλειοποιούν το Ολοκαύτωμα για να δικαιολογήσουν τη Γενοκτονία εναντίον των Παλαιστινίων.

Η κυβέρνηση του Ισραήλ κατηγορεί όσους εναντιώνονται στη δολοφονική εκστρατεία της ότι ρίχνουν νερό στον μύλο της τρομοκρατίας της Χαμάς. Ομως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Για παράδειγμα, ο ύπατος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας Ζοζέ Μπορέλ προκάλεσε σάλο όταν δήλωσε ότι «το Ισραήλ προώθησε τον διχασμό των Παλαιστινίων δημιουργώντας μια δύναμη που θα εναντιωνόταν στη Φατάχ. Αυτό είναι μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Δεν λέω ότι τη χρηματοδότησε στέλνοντάς της μια επιταγή, αλλά ότι διευκόλυνε την ανάπτυξη της Χαμάς». Μάλιστα. Λειτούργησε δηλαδή σαν να είχε ανάγκη την παρουσία της Χαμάς προκειμένου να προωθήσει τα σχέδιά του και να υπονομεύσει κάθε προσπάθεια για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Πριν από λίγες μέρες, μέσα ενημέρωσης του Ισραήλ ανέφεραν ότι υπάρχουν επιστολές του Νετανιάχου στην κυβέρνηση του Κατάρ το 2018 με τις οποίες ζητούσε να χρηματοδοτήσει το Κατάρ τη Χαμάς για να σταματήσει η παλαιστινιακή οργάνωση τις επιθέσεις.

ΥΓ.: Μεγάλη Παρασκευή, λίγο πριν από την περιφορά του Επιταφίου σε κάποιο χωριό της Πελοποννήσου ο ιερέας παίρνει το μικρόφωνο και λέει ότι θέλει να στείλει ένα μήνυμα. Το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στο θέμα του νόμου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Σκέφτηκα ότι κι αυτός θα καταραστεί όσους και όσες ψήφισαν τον νόμο. Επεσα έξω. Με εξέπληξε. Αναφέρθηκε στη Γενοκτονία των Παλαιστινίων, κατήγγειλε τις δυτικές κυβερνήσεις για υποκρισία, μίλησε για τα παιδιά που ακρωτηριάζονται, για την έλλειψη φαρμάκων και τροφίμων, για τους μαζικούς εκτοπισμούς, τους ομαδικούς τάφους, αποθέωσε το κίνημα των καταλήψεων στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, εξέφρασε τη θλίψη του επειδή δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο στη Γαλλία και ζήτησε από τους πιστούς να μη ναρκώνουν τη συνείδησή τους. Υπάρχουν και αυτοί οι παπάδες. Στον δρόμο του πατέρα Ανυπόμονου και του πρωτοπρεσβύτερου Πυρουνάκη.

Τασος Παππας (efsyn.gr)