Η προεκλογική περίοδος ήταν εξαιρετικά ανιαρή, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Για την ακρίβεια, δεν υπήρξε καλά καλά προεκλογική εκστρατεία...
Με...
τον νικητή δεδομένο πολύ πριν ανοίξουν οι κάλπες των προεδρικών εκλογών αυτής της Κυριακής, 18 Μαρτίου, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έδειχνε να ακολουθεί ράθυμα ένα ούτως ή άλλως χαλαρό προεκλογικό πρόγραμμα.
Αρνήθηκε να συμμετάσχει σε τηλεοπτικά ντιμπέιτ με τους υπόλοιπους επτά -πολιτικά και δημοσκοπικά ανίσχυρους- συνυποψηφίους για την προεδρία.
Απέφυγε να δώσει συνεντεύξεις σε ρωσικά δίκτυα, που αναπλήρωσαν εύκολα το κενό προβάλλοντας εγκωμιαστικά ντοκιμαντέρ για τα 18 χρόνια εξουσίας του μακροβιότερου σύγχρονου εθνικού ηγέτη.
Οι δημόσιες εμφανίσεις του ήταν ελάχιστες -κυρίως σε εργοστάσια- και ιδίως σημειολογικής σημασίας. Οπως αυτή της Τετάρτης στην Κριμαία, όπου οι ψηφοφόροι καλούνται να προσέλθουν πρώτη φορά στις κάλπες ρωσικών προεδρικών εκλογών, ανήμερα μάλιστα της τέταρτης επετείου από την υπογραφή της συνθήκης προσάρτησης στη Ρωσική Ομοσπονδία, που εκτόξευσε τη δημοφιλία του Ρώσου προέδρου πάνω από το 80%.
Μεγάλες προσδοκίες
Για τον Πούτιν, ωστόσο, δεν αρκεί απλά η νίκη, με την οποία θα περάσει στην Ιστορία ως ο δεύτερος (μετά τον Ιωσήφ Στάλιν) κυρίαρχος του Κρεμλίνου για πάνω από δύο δεκαετίες.
Στόχος του είναι η νομιμοποίηση της τσαρικού τύπου παντοκρατορίας του με μια πανηγυρική επανεκλογή, στα όρια του 70/70.
Ητοι με ποσοστό 70% και ανάλογη συμμετοχή στην κάλπη, ξεπερνώντας έτσι τις εκλογικές επιδόσεις του στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές του 2012, αλλά -κυρίως- πλησιάζοντας εκείνες της προεδρικής εκλογής το 2008 του χαρακτηριζόμενου από πολλούς και ως «αχυρανθρώπου» του: του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, που εξελέγη στο Κρεμλίνο ως... υποκατάστατο του Πούτιν, ένεκα του συνταγματικού ορίου για μάξιμουμ δύο συναπτές προεδρικές θητείες.
Στις -υπό το... άγρυπνο βλέμμα του Κρεμλίνου- δημοσιοποιημένες δημοσκοπήσεις η συντριπτική πλειοψηφία των Ρώσων πράγματι δήλωνε ότι θα ρίξει Βλαντίμιρ «δαγκωτό», σε ποσοστά που αγγίζουν τον στόχο του προέδρου.
Μεγάλο ερωτηματικό ωστόσο παραμένει το ποσοστό προσέλευσης σε μια κάλπη χωρίς σασπένς -ουσιαστικά με συνυποψηφίους μόνο για το δημοκρατικό... θεαθήναι- κι ενώ ο μοναδικός αξιόμαχος αντίπαλος του Πούτιν, αλλά εξαιρεθείς από την αναμέτρηση ως καταδικασθείς, ο 41χρονος νομικός και ακτιβιστής κατά της κυβερνητικής διαφθοράς Αλεξάντερ Ναβάλνι καλεί σε μποϊκοτάζ των εκλογών.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το ποσοστό αποχής προβλεπόταν στο 3% και των αναποφάσιστων στο 11%.
Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος θεωρείται δεδομένη τόσο για τους κρατικοδίαιτους δημόσιους υπαλλήλους όσο και για τους ηλικιωμένους.
Παραμένει, ωστόσο, εξαιρετικά αμφίβολο εάν το «εθνικό μεγαλείο» που ευαγγελίζεται ο Ρώσος πρόεδρος -συνδυασμένο με το προσωπικό του μεγαλείο ως αήττητου παλαιστή, δεινού ψαρά, ατρόμητου χειμερινού κολυμβητή και τόσα άλλα- θα κινητοποιήσει τους νεότερους ψηφοφόρους, κυρίως τη γενιά των 18άρηδων που από τα γεννοφάσκια τους ζουν στη Ρωσία του Πούτιν.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Μαργαρίτας Βεργολιά, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου