Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έβγαλε από το τσεπάκι του το όνομα που είχε εδώ και καιρό. Τον απόλυτα πιστό του 39χρονο υπουργό Άμυνας, αρχικά πιστό στον νυν καταδικασμένο Σαρκοζί που έχει προ καιρού μεταπηδήσει στο στρατόπεδο Μακρόν.
Αυτό –σύμφωνα με τη νέα ορολογία- σημαίνει πως από τη Δεξιά πήγε στο Κέντρο όταν βέβαια ονομάζουν ακροαριστερά τον Μελανσόν.
Έστω…
Αυτό επίσης σημαίνει πως ο Μακρόν επιμένει σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας που θα υποστηρίζει την φιλοεπιχειρηματική οικονομική του ατζέντα, βάσει της οποίας έχουν μειωθεί οι φόροι στις επιχειρήσεις και τους πλούσιους και έχει αυξηθεί το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης.
Και όχι μόνον αυτά, εξάλλου και γι αυτό κατεβαίνουν οι Γάλλοι στους δρόμους σε αυτό που ονόμασαν «Μπλόκο σε όλα» και θυμίζει τα «Κίτρινα γιλέκα« του 2018.
Βεβαίως το γραφείο του Μακρόν δήλωσε ότι ο πρόεδρος ζήτησε από τον Λεκορνί να συνομιλήσει με όλες τις πολιτικές δυνάμεις στο Κοινοβούλιο για να βρεθούν συμβιβασμοί στον προϋπολογισμό πριν από τον διορισμό του υπουργικού συμβουλίου.
Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν ξέρουμε αν μπορεί να είναι εφικτό αφού το αίτημα των εκλογών κυριαρχεί.
Σήμερα ωστόσο η Γαλλία κινητοποιεί 80.000 αστυνομικούς σε μια «εξέγερση» που ξεκίνησε στην ουσία το μεγάλο εργατικό συνδικάτο CGT και αριστερά κόμματα.
Η κινητοποίηση περιλαμβάνει μια γενική παράλυση με απεργίες, αποκλεισμούς και βεβαίως διαδηλώσεις.
Φαίνεται πάντως πως ο Μακρόν είχε ήδη προαποφασίσει το όνομα όταν ο Μπαϊρού ζητούσε την ψήφο εμπιστοσύνης.
Η Le Monde μάλιστα γράφει πως αυτό έπρεπε να το είχε κάνει ήδη από τις 13 Δεκεμβρίου του 2024 και να μην προχωρήσει στην ανάθεση της πρωθυπουργίας στον Φρανσουά Μπαϊρού.
Φαίνεται πάντως πως ο πιστός στον πρόεδρο υπουργός Άμυνας είναι και πιστός στην αύξηση των αμυντικών δαπανών που τόσες χώρες υιοθέτησαν στη γραμμή… Τραμπ με το φόβο της Ρωσίας και με τα χαμόγελα του λόμπι της πολεμικής βιομηχανίας.
Φίλος –όπως αναφέρεται – και του Γερμανού υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους δεν μπορεί να μην μας θυμίσει και μια ακόμη «αναβάθμιση».
Εκείνη της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν που επίσης είχε «υπηρετήσει» ως επικεφαλής του Γερμανικού υπουργείου Άμυνας με αρκετές σκιές που δεν την εμπόδισαν να προαχθεί σε πρόεδρος της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επίσης και εδώ με σκιές αρκετές και με μια μονόπλευρη ατζέντα.
Φαίνεται πως η προαγωγή των υπουργών Άμυνας είναι μια τάση πλέον στην ευρωπαϊκή σκηνή που δεν σημαίνει αναγκαστικά και αναβάθμιση της Δημοκρατίας.
Ανάλογες κινήσεις στην Ελλάδα μπορεί να έχουν τον ίδιο παρονομαστή.
documentonews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου